آیت الله جوادی آملی در درس جدید درس اخلاق خود در سال تحصیلی جاری حوزه به تشریح سخنان امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه می پردازد.
آنچه در ادامه می خوانید، متن کلام آیت الله جوادی آملی است که 7 آذر در درس اخلاق در مسجد اعظم قم ارائه شده است:
قرآن كريم اولين وظيفه انسان را كسب علم، قدم بعدي قدم برداشتن و تسريع، پيشرفت در كارهاي خير و در نهايت اينكه انسان توفيق امامت در همسايگي، منطقه خود را داشته باشد، مي‌فرمايد. ، شهر و کشور. منظور امام، امام جماعت نیست، بلکه شخصی است که تدریس می کند و کتاب می نویسد تا دیگران بیاموزند. راهی تولید کنید که دیگران از شما الگو بگیرند و اخلاق و رفتاری داشته باشند که درس عبرتی برای دیگران باشد. کشوری بسازید که دیگران به آن بیایند. چرا باید عقب بمانیم؟ قرآن كريم مي فرمايد: و كسانى كه مى گويند: پروردگارا، ما را از زنان و فرزندانمان اختيار چشمانمان قرار ده و ما را امامان پرهيزكاران قرار ده.
گاهی تعدادی از مردم عادی پشت سر انسان راه می‌روند و این فضیلت نیست، اما گاهی انسان طوری تدریس می‌کند و کتاب می‌خواند که اساتید دانشگاه آثار او را دنبال می‌کنند و از او تقلید می‌کنند و اگر من حوزوی هستم، در حوزه اساتید حوزه خواهد دید که چگونه تدریس می کنم و می نویسم و اگر بازاری باشم بازاریاب ها می بینند که چگونه رفتار می کنم و این مستلزم تلاش زیاد و آموزش صحیح است.
چرا باید طوری زندگی کنیم که دیگران به ما نگاه نکنند و ما از آنها پیروی کنیم؟ بعد گفت باید هوشیار بود و اگر می خواهی شتاب بگیری راه باز است و اگر می خواهی سبقت بگیری راه باز است چون میدان مسابقه مثل آسمان و زمین باز است. اگر میدان مسابقه مساوی آسمان و زمین باشد، تصادفی نیست; اگر کسی بخواهد با اخلاق و ادب زندگی کند، راه به وسعت آسمان و زمین برایش باز است.
وجود مبارک حضرت امیر (علیه السلام) به حسنین (علیه السلام) می فرماید: و الله فی القرآن لم سبقتکم فی أمعون ؛ و خداوند در قرآن در آنچه با دیگران انجام می دهید بر شما سبقت نمی گیرد. شما امامان دیگران می شوید و اولین کسانی هستید که قرآن را می فهمند و به آن عمل می کنند و دیگران اولین هستند. البته آن که در دام خودش افتاده که در میدان مسابقه نیست و از اول زمین خورده و زمین خورده است، اما آن که قرآن و خالق قرآن را ببیند می تواند مسابقه دهد. .
پیامبر(ص) در پایان خطبه 192 فرمودند: مردان الهی کسانی هستند که کلامشان کلام ابرار است. خداوند علمای گذشته را رحمت کند، برخی از آنان چنان بودند که چون ماه رجب فرا رسید، گویا درهای آسمان و زمین به روی آنان گشوده شده بود و برخی سه ماه مستمر روزه گرفتند. مجانی نیست که ببینی کسی کتابی می نویسد و صدها سال باقی می ماند. ماه رمضان که می‌رسید، تفریح می‌کردند و این اردو آن مردان را آموزش می‌داد.
این مسیر باز است و مختص گروه خاصی نیست. حضرت نیز در خطبه 192 فرمودند: اینها کسانی هستند که ظاهرشان ظاهر صالحان است و کلامشان کلام پروردگار و ستون شب و چراغ روز چنگ زدن به ریسمان قرآن است. الف.زندگی به سنت خدا و سنت رسولش (صلی الله علیه و آله) دروغ می گویند و هلاک نمی شوند، دلهایشان در بهشت و بدنشان در عمل. يعنى شب را با فرقه و راز و اقتضاي خود غني كردند; این گونه افراد به زمان و مکان احترام می گذارند و اگر گفته اند به مکان میت عزت می دهند; این کلمه درستی است، زیرا گاهی اوقات فرصت به مکان افتخار می کند.
کسانی که به حبل قرآن چنگ زده اند از سنت خدا و سنت رسول پیروی می کنند; دل در بهشت و وجودش در زمین است; آنها نگران چیزی نیستند و اگر امتحان الهی باشد صبر می کنند و اگر نه مدارا می کنند. در خطبه 28 نیز فرمود: مگر شما در ایام امید به آینده هستید، پس هر که در ایام امید پیش از آمدن آینده زحمت بکشد; اگر کسي قبل از مهلت مقرر اقدام کند، در زمان رسيدن مهلت به او ضرري نمي رسد.
وی در قسمت پایانی درس خود دعای استقاق (استغاثه) را قرائت کرد و گفت: دعای استقاق دعای نوزدهم سجادیه است و خوب است همه آن را بخوانیم و برای همه بشریت دعا کنیم. بشریت به جایی رسیده است که نه تنها خوب است، بلکه بد است. وقتی انسان سرمایه قدرتمندی داشته باشد، اما فکر کند که مرگ تجزیه است نه پوست، داستان غزه رخ می دهد، زیرا هیچ چیز نمی تواند جلوی آن را بگیرد.
دعا کنیم و از خداوند بخواهیم که رحمت خود را بر همه جاری کند.
