به گزارش مانیبان، روزنامه فرهیختگان نوشت: این اولین بار نیست که دیالوگ های ضد ایرانی او به اشتراک گذاشته می شود. وی پیش از این در گفت‌وگو با همین تلویزیون، موفقیت براندازان را برنامه‌ریزی می‌کرد و ایده رفع شکاف بین تاج‌زاده و شاهزاده را مطرح کرد تا پلی برای محله پهلوی در داخل ایران ایجاد کند و سیاستمداران منتقد را به دام بیندازد. چهره هایی در تله رادیکالیسم شاهزاده برای بیرون آمدن از بازی رایانه ای، نشستن با نتانیاهو، قصاب قرن، و خوشحالی از کشتن مردم. در حالی که نصیری این روزها از اسرائیل می خواهد که موازی با رضا پهلوی به ایران حمله کند، سیاستمداران جریان مقابل از او به دلیل حمایت از رسانه ها بر خلاف شرع انتقاد می کنند. از سوی دیگر، عطاالله مهاجرانی، وزیر جهت گیری دولت اصلاحات که زمانی در کانون انتقادات نصیری قرار داشت، اکنون برای دفاع از جبهه مقاومت به بیروت سفر کرده است. این سرنوشت عجیبی است که مدعی شریعت و منافع ملی به مبارزه با ملت خود برخاسته و وزیر متهم به هواداری از بی دینی در حمایت از عالی ترین ارزش های دینی گام برداشته و در خطرناک ترین راه به لبنان رفته است. روزهای بیروت در این تقابل نمادین و در مسیری که نصیری زیسته، درس های بسیاری نهفته است. درس هایی که اگر به آن توجه شود دیوار غرور را ویران می کند و با نقاب غرور امکان طرد دیگران را رد می کند.
از ورود به حوزه تا خروج از کیهان
مهدی نصیری در 13 سالگی وارد حوزه علمیه دامغان شد که زیر نظر پدرش بود و تا 16 سالگی به فراگیری مفاهیم اولیه و متون دینی پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد. در سال 64 پس از شهادت سید حسن شاهچراغی و به دلیل ارتباط خانوادگی، اولین مقاله خود را در روزنامه کیهان نوشت و از آنجا همکاری خود را با موسسه کیهان آغاز کرد. در سال 1366 به تهران دعوت شد و سلسله مقالاتی در انتقاد از جایگاه روزنامه رسالت نوشت که مورد استقبال قرار گرفت. در پی این موفقیت در سال 67 به سردبیری کیهان و در سال 69 به مدیرکلی این روزنامه منصوب شد و با انتصاب حسین شریعتمداری در کیهان در سال 1373، نصیری که در ابتدا از این تغییرات حمایت می کرد، چند ماه بعد به دلیل اختلاف و ناهماهنگی از سمت خود استعفا داد. . پس از خروج از کاهان، مجله «صبح» را تأسیس کرد.
نصیری به دلیل تیراژ آدرسش را عوض کرد چه برسد به اعتقاداتش.
مهدی نصیری پس از خروج از کهان، مجله «صبح» را در اسفندماه ۱۳۷۳ راه اندازی کرد و به تدریج به یکی از منتقدان جدی حکومت هاشمی رفسنجانی در عرصه های فرهنگی و اقتصادی تبدیل شد. ابتدا این انتقادات در کاهان مطرح شد اما با انتشار «صباح» لحن نصیری تندتر و بی پرواتر شد. نصیری در دوران فعالیت خود در کیهان پروژه ای را دنبال کرد که آن را «مبارزه با شرکت های مضاربه» نامید و آن ها را برای اقتصاد کشور زیان آور دانست. با تأسیس صبح، هجمه های شدیدی را علیه سیاست های اقتصادی دولت هاشمی انجام داد.
زمانی که نصیری تصمیم به توقف انتشار «صباح» گرفت، آمدن مسعود ده نمکی که پیش از این مسئولیت انتشارات «شلمچه» و «جبه» را بر عهده داشت، این تصمیم را تغییر داد. ده نمکی مدیریت و سردبیری «صباح» را برعهده گرفت و نصیری در آذرماه ۱۳۸۸ اعلام کرد که تنها صاحب امتیاز این نشریه خواهد بود. وی با تاکید بر اینکه موضع دهنالمکی با رویکرد این مجله مغایرتی ندارد، هشدار داد که ادامه این مسیر می تواند منجر به کاهش تیراژ و مشکلات مالی شود. این هشدار تنها یک هفته پس از انتشار اولین شماره «صبح» در مدیریت جدید صادر شد.
نصیری همچنین اذعان داشت که پس از آغاز به کار دولت اصلاحات، «صباح» و سایر نشریات مشابه با کاهش قابل توجهی در تیراژ خود مواجه شده اند و دلیل آن را افزایش روزافزون مطبوعات سیاسی جنجالی و کنش محور دانست.
مهاجران را به براندازی متهم کنید
مهدی نصیری در اولین شماره مجله «صباح» که به سردبیری مسعود ده نمکی منتشر می شد، مصاحبه ای انجام داد و در آن به انتقاد از وزارت ارشاد و رسانه های دوران اصلاحات پرداخت. وی با اشاره به شرایط کنونی گفت: به نظر می رسد سرنوشت به گونه ای رقم خورده است که مخالفان و حتی افرادی که به سمت دشمنان گرایش پیدا می کنند، فرصت ها و امکانات بیشتری در اختیار دارند و از اول انقلاب برای راحتی زمان. یا به دلیل اعتقاداتمان تصمیم گرفتیم که دموکراسی و اسلام را با هم تلفیق کنیم و اکنون چاره ای جز پذیرش این واقعیت نداریم.
نصیری همچنین تاکید کرد که دموکراسی و پارلمانتاریسم به وزیر یا وزارتخانه ای اجازه می دهد در کشوری فعالیت کند که عناصر نظام و حتی رهبران علناً نارضایتی خود را اعلام کنند. وی خاطرنشان کرد: وزیر می تواند بودجه های کلانی را به فعالیت های فرهنگی و مطبوعاتی اختصاص دهد که گاه با هدف براندازی و تهاجم آشکار به احکام اسلامی و شریعت انجام می شود. این سردرگمی بین اسلام، دموکراسی و غرب تا زمانی ادامه خواهد داشت که یکی از این نیروها، دیگری از میدان خارج شود یا وضعیت ناپایدارتری در کشور حاکم شود.
نصیری در آخرین روزهای حضورش در روزنامه «صباح» در مصاحبه ای از فساد مالی و اداری در کشور صحبت کرد و بار دیگر نظرات محکم خود را بیان کرد. وی پذیرش قطعنامه 598 را نقطه شروع فساد مالی و اداری دانست و به طور غیرمستقیم از هاشمی رفسنجانی انتقاد کرد. وی گفت: پس از جنگ، ظهور برخی جریانات و دیدگاه ها در نهادهای مختلف کشور، مسیر انقلاب را از آرمان گرایی و خداگرایی به سکولاریسم و توسعه گرایی تغییر داد که این تغییر جهت منجر به تسلط جریان تکنوکرات و غرب شد. جهت گیری در بسیاری از مسائل کشور و عدم توجه به عدالت و عدم برخورد جدی با مفاسد اقتصادی از ویژگی های بارز این جریان بود و نصیری نیز با انتقاد از دولت محمد خاتمی افزود: حضور وزرای دولت قبل. در کابینه خاتمی و اختصاص وزارتخانه های مهم به وزرایی که شاهد بزرگترین فساد مالی در دوران خود بودند، نشان می دهد که هنوز تمایل جدی برای رسیدگی به این موضوع وجود ندارد. در دولت جدید، توسعه‌گرایی و گرایش به ارزش‌های غربی ابعاد جدیدی پیدا کرده و مفاهیمی چون توسعه سیاسی، دموکراسی و نسبیت‌گرایی نیز به آن افزوده شده است.
دهه 90، دهه تغییرات نصیری
مهدی نصیری به دنبال فرصتی برای نشان دادن دیدگاه ها و ایده های جدید خود بود. این نقطه عطف به ویژه پس از اعتراضات به افزایش قیمت بنزین در نوامبر 2018 شکل گرفت. زمانی که او فرصت مناسبی را پیدا کرد تا تغییر عقیده خود را علنی کند. یکی از نکات قابل توجه این تغییر موضع او در مورد حجاب بود. وی که از فردی از مهاجرانی وزیر ارشد دولت خاتمی انتقاد می کرد و مدعی بود بودجه کشور را به رسانه های خلاف موازین شرعی اختصاص می دهد، ناگهان نظرش تغییر کرد. در سپتامبر 2019، نصیری در یک مناظره تلویزیونی نظرات جدید خود را در مورد حجاب اعلام کرد. وی با بیان اینکه “اجبار به حجاب بدون هزینه نبوده است.” و توضیح داد که این مطالبه باعث ایجاد دوقطبی در جامعه شده است. این اظهارات شخصی مانند نصیری باعث تعجب آشنایان او شد. با گذشت زمان و ادامه سخنانش، ابعاد جدیدی از او آشکار شد. نصیری پس از درگذشت مهسا امینی در روزهای پایانی شهریور 1401 به شدت از اقدامات گشت ارشاد انتقاد کرد و لحن انتقادی وی نسبت به برخورد با اعتراضات مردمی تشدید شد. این تغییرات نه تنها او را از موقعیت قبلی خود دور کرد. بلکه او را به یکی از چهره های مخالف وضعیت کشورش تبدیل کرد. تا جایی که امروز از روی میز سخنرانی بی بی سی از آمریکا و اسرائیل می خواهد به ایران حمله کنند.
