به گزارش خبرآنلاین، اما آنچه با تأسف می توان به آن اشاره کرد; تعداد زیادی از تماشاگران یک تیم نسبت به تماشاگران زن تیم مقابل فحاشی و فحاشی های بسیار زشت و غیراخلاقی انجام دادند. استفاده از چنین الفاظی خطاب به بانوان حاضر در ورزشگاه به این دلیل بود که این صحنه ها و سخنان بسیار دور از روح حاکم بر اصل ورزش است. البته از سوی دیگر شاهد واکنش های زشت و زننده برخی از زنان بودیم.
روزنامه کیهان نوشت: علاوه بر این; انتشار ویدئویی از سخنان رکیک به اصطلاح سرپرست تیم علیه زنان و دختران حاضر در ورزشگاه اعتراضات گسترده مردمی را در پی داشت.
حال سوال اینجاست؛ آیا فحاشی و توهین در استادیوم های محل برگزاری مسابقات فوتبال در کشورمان اتفاقی بی سابقه و غیرقابل پیش بینی است یا به دلیل شرایط ناخوشایند محیطی استادیوم های ورزشی فوتبال کشورمان در سال های اخیر و انواع درگیری ها، توهین ها، پرتاب سنگ ها ، و غیره. آیا می توان آن را در تداوم اتفاقات تلخ گذشته یک اتفاق مورد انتظار دانست؟
کسانی که اندکی از حال و هوای استادیوم های فوتبال کشورمان اطلاع دارند یا اخبار و مسابقات فوتبال ما را دنبال می کنند، به این گفته گواهی می دهند که در سال های اخیر و هفته به هفته شاهد مسابقات تلخ، دلسرد کننده و فراتر از آن بوده اند متن در بازی های لیگ در مورد طیف هواداران ریشه دار و با اخلاق فوتبال باید گفت که در میان ورزشگاه هایی که مسابقات فوتبال در کشورمان برگزار می شود تقریباً هیچ ورزشگاهی وجود ندارد که در آن نوعی مزاحمت جانبی و درگیری لفظی یا فیزیکی و توهین به آنها وجود داشته باشد. تماشاگران یا بازیکنان و مربیان حریف و داور… نباشند. هواداران باید بپذیرند که به دلیل جو ناخوشایندی که ذکر شد، بسیاری از هواداران و خانواده های سابق سال ها نه به ورزشگاه می آیند و نه اجازه حضور فرزندانشان را می دهند.
در این شرایط به طرز عجیبی در یکی دو سال اخیر در ادامه برخی تلاش های قبلی، بحث حضور بانوان در استادیوم های فوتبال مطرح شد و در برخی رسانه ها، شخصیت های سیاسی و فعالان داخلی و خارجی شاهد آن بودیم. در حوزه زنان، سلبریتی ها و… دامن زد. عجیب است که بحث حضور زنان در ورزشگاه که شاید جزو 20 خواسته برتر زنان و دختران کشورمان نبود، در سطح ملی به یک مطالبه الزام آور تبدیل شده است! برخی فشارهای فدراسیون جهانی را بهانه کردند و برخی دیگر برای برآورده کردن این خواسته در شیپور برابری زن و مرد دمیدند. به نوعی شاهد طرح بندی هدفمند سوالات بودیم. مثل همیشه برخی از مسئولان کشور با غوطه ور شدن در این جریان پرتلاطم و در این صورت بندی سوالات نادرست وارد بازی شدند.
این در حالی است که از ابتدا بارها هشدار داده شد که این مطالبه واهی ربطی به واقعیت مطالبات زنان در جامعه ندارد و اگرچه قرار است مطالبه جدی باشد اما فضای فوتبال ورزشگاه های کشورمان که متاسفانه به دلیل بسیاری از مردان نیز از شرایط غیرفرهنگی آن اجتناب می‌کنند، شرایط مناسبی برای کمک و حفظ کرامت زنان ندارند.
طرفداران حضور زنان در این گونه ورزشگاه ها مدعی بودند حضور زنان در ورزشگاه خود به خود فضای نامناسب و ضد فرهنگی را کنترل می کند. و البته گاهی مانند چند هفته پیش در ورزشگاه اراک شاهد اتفاقات عجیبی نیز هستیم که قابل پیش بینی نیست. عجیب اینکه اصرار بر حضور بانوان در استادیوم های فوتبال آقایان در شرایطی اتفاق می افتد که سال هاست لیگ های فوتبال و فوتسال بانوان در سطح بالایی برگزار می شود، اما معمولاً تماشاگران زن در این بازی ها حضور ندارند.
نداشتن شرایط حضور و حفظ شان بانوان در ورزشگاه ها موضوعی است که در نامه روز گذشته وزیر ورزش به رئیس فدراسیون فوتبال به صراحت به آن اشاره شده است. البته ممکن است تعجب کرد که اگر شرایط برای حضور بانوان در ورزشگاه ها فراهم نبود، چرا اجازه داده شد شاهد چنین حوادث تلخی باشند؟
اتفاقات بعد از ظهر چهارشنبه نشان داد که متأسفانه نه تنها حضور بانوان در ورزشگاه فضا را مسموم و ناسالم کرد، بلکه در یک اتفاق ناگوار شاهد زشت ترین و شرم آورترین صحنه ها و توهین ها و هتک حرمت های زنان نیز بودیم. کرامت. این در حالی است که حفظ کرامت زن یک اصل مهم و تعریف شده در فرهنگ ایرانی و اسلامی ماست و نباید بازیچه بی تدبیری برخی افراد بی تجربه و برنامه ریزی دور از واقعیت های جامعه باشد.
اتفاقات این روزها و سال های اخیر در ورزشگاه ها ریشه در کم توجهی یا فراموشی مقوله فرهنگ سازی و مدیریت صحیح در فوتبال و ورزش کشور دارد. موضوعی که بارها توسط سرویس ورزشی روزنامه کیهان و هفته نامه ورزشی کیهان مورد تحلیل و اشاره ویژه قرار گرفته است.
واقعیت این است که جو نامناسب در استادیوم های فوتبال به شدت متاثر از فضای مدیریتی فوتبال و سیستم باشگاهی کشورمان است. وقتی گاهی می بینیم سران باشگاه علیه یکدیگر بیانیه می نویسند و در صحنه مشکوک یا داوری به یکدیگر توهین و تهمت می زنند، آیا نمی توان این رویه را به سکوها هم رساند؟ وقتی هر فصل صدها میلیارد تومان برای هر یک از باشگاه های بزرگ فوتبال ما هزینه می شود و تنها موضوع مهم برد، باخت و خلاص شدن از شر رقبا در زمین است و توجهی به هزینه های فرهنگی برای ارتقای فرهنگی ورزشگاه ها نمی شود. از جوانان مشتاق چه انتظاری می توان داشت؟ و آیا افراد مسنی که خود را برای رشد برای اهداف زودگذر فدا می کنند، گاهی ناپدید می شوند؟
اما نکته اصلی این است که موضوع تلاش برای برجسته کردن تقاضای کاذب حضور زنان در ورزشگاه‌ها را باید ادامه تلاش گسترده‌ای دانست که در سال‌های اخیر تلاش کرده این باور نادرست را به ذهن دختران وارد کند. و زنان جامعه که سقف موفقیت و عزت زن در رفتار و پوشش و … شبیه مردان باشد.
23302
