کودکان برای رقابت با بزرگسالان خلق نشده اند.

به گزارش رکنا به نقل از ایرنا، با نزدیک شدن به ایام پایانی سال، دغدغه خرید به مشکل اصلی برخی خانواده ها تبدیل می شود. به نظر می رسد اگر برای شروع سال جدید لباس نو تهیه نکنید، سال جدید هم نخواهد بود! دغدغه ای که روح مصرف گرایی را به جای یک باور فرهنگی منعکس می کند. در میان این خانواده ها فرزندان خرید سال نو را در اولویت قرار می دهند و برای بچه ها لباس عید تهیه می کنند.

کافیست از خیابان بهار، بازار تجاری پوشاک و اکسسوری بچگانه دیدن کنید. فروشگاه های این راسته مشتریان بیشتری نسبت به سایر فروشگاه ها دارند، چه تعداد خانم از یک فروشگاه خرید می کنند. آنها طوری می خرند که انگار چندین فرزند دارند. هر کدام از آنها انتخاب کند، پشیمان خواهند شد. فروشنده از کیفیت و جنس لباسی که می‌خواهد تعریف می‌کند، اما او پاسخ می‌دهد: «دخترم یکی از این‌ها را در کمدش دارد» و به سمت ردیف دوم لباس‌های آویزان شده در مغازه می‌رود.

او می گوید با اینکه پسرم در خانه لباس های نو و نپوشیده دارد، باز هم می خواهم برایش لباس نو بخرم! او در میان لباس‌های آویزان شده در فروشگاه راه می‌رود و چندین لباس را که به نظر می‌رسد انتخاب کرده است، در دست می‌گیرد. به رجیستر می رسد، خریدهایش را می شمارد و از فروشگاه خارج می شود.

سراغ فروشنده می رویم، او معتقد است خانواده ها در هر شرایط اقتصادی خرید پوشاک و اکسسوری بچه گانه را در اولویت قرار می دهند و در آن کوتاهی نمی کنند; شاید والدین لباس نمی خرند یا لباس های ساده و تکراری نمی پوشند، اما وقتی فرزندشان لباس های تکراری می پوشد ناراحت می شوند و احساس می کنند از جامعه و سایر همسالانش عقب مانده است.

او می گوید همان طور که بچه ها با هم رقابت می کنند، مادر و پدرشان هم با هم رقابت می کنند و هر کدام سعی می کنند کودکی زیباتر و خوش پوش تر را به دوستان و آشنایان خود تقدیم کنند که می تواند عواقبی داشته باشد.

او نمونه هایی از وبلاگ نویسان کودک (KidFluencers) در اینستاگرام را به ما ارائه می دهد که چندین هزار دنبال کننده دارند و به نوعی به دیگران نحوه پوشش کودکان و سبک رفتاری آنها را آموزش می دهند. این فروشنده پوشاک بچه گانه می گوید: برخی از این لباس های بچه گانه از فروشگاه ما خریداری می شود و یا سفارش می دهند از کشورهای دیگر مانند ترکیه یا امارات وارد کنیم.

این فروشنده ادامه می دهد: کیفیت و جنس لباس همچنان برای خانواده ها مهم است اما مهمتر از آن زیبایی و جذابیت لباس است. گاهی اوقات والدین برای خرید لباس هایی که فرزندشان با آن راحت نیست به این دلیل که باعث زیباتر شدن آنها می شود به ما مراجعه می کنند، آماده باشید.

فروشنده از این روحیه خانوادگی راضی است. با نگاهی به قیمت‌ها، متوجه می‌شویم که برخی از لباس‌ها و اکسسوری‌های کودکان به همان اندازه اولیه و شاید گران‌تر از لباس‌های بزرگسال هستند. در حالی که بچه ها هر سال بزرگ می شوند و شاید برخی لباس ها را فقط یک بار بپوشند یا روند رشدشان به گونه ای است که اصلا فرصت پوشیدن برخی لباس ها را ندارند.

حسین روزبهانی دکترای روانشناسی بالینی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: وقتی برای فرزندانمان لباس زیاد می خریم مصرف گرایی و خودنمایی را به آنها یاد می دهیم و به آنها می آموزیم که افراد قوی هستند. و شما عزت نفس بالاتری دارید و اگر لباس های بهتر و بیشتری داشته باشید موفق تر خواهید بود.

و افزود: در چنین شرایطی به کودک می آموزیم که پیشرفت و عزت نفس در گرو لباس خوب است. او را جلوی آینه می بریم و از او عکس می گیریم، دیگران می گویند چه لباس خوبی پوشیده است و بچه فکر می کند هر چه لباس زیباتر بپوشد بهتر است.

روزبهانی ادامه داد: این فرد شخصیت کاذب به خود می گیرد و تبدیل به یک مصرف کننده ساده می شود و ممکن است در آینده باعث افسردگی و اضطراب شود.

این دکترای روانشناسی بالینی در پاسخ به این سوال که حالا که والدین به دلیل نداشتن اطلاعات کافی لباس و اسباب بازی خریدند چه باید کرد؟ وی گفت: اکنون باید با آگاهی و همکاری کودک، لباس ها یا اسباب بازی های اضافی را با توجه به سن و تعداد جمع آوری و بسته بندی کنند.

وی افزود: خانواده ها می توانند بخشی از این لوازم را که تا مدتی در دسترس نخواهد بود، رزرو کرده و از لوازم قدیمی استفاده کنند یا با کمک فرزندان خود همان لوازم را در اختیار خیریه ها و مراکز نگهداری از کودکان قرار دهند.

به گفته این روانشناس، با این کار شخصیت بخشنده را در کودک شکل می دهند و این تاثیر مثبتی روی او می گذارد و باعث رشد مهارت های اجتماعی در کودک می شود و به او می آموزد که این اعمال باعث می شود. او را به یک فرد خوب تبدیل کنید، نه فقط برای او. برای خوب و موفق بودن باید لباس و اسباب بازی زیاد داشته باشند.

وی ادامه داد: کودک زیر هفت سال هر چه به او بگویید باور می کند و با این روش ها والدین به او بخشش را آموزش می دهند و حس ارزشمندی را در او ایجاد می کنند.

بچه ها برای بزرگترها آفریده نشده اند که با دیگران رقابت کنند، هر چه رقابت بیشتر باشد، فشار بر کودک بیشتر می شود. چه اشکالی دارد که اتاق کودک ساده باشد، لباس کودک معمولی باشد، درسش در مدرسه متوسط ​​باشد، اما روح و روانش شاد و سالم باشد؟

لیلا برزین کارشناس امور خانواده در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: گاهی والدین برای خرید فرزند خود را در معرض آزمایش قرار می دهند و استدلالشان این است که «همه می گویند نمی توانم از فرزندم حمایت نکنم». اسلام از پیروی کورکورانه از عقاید و رفتار دیگران منع شده است. کودک باید بداند که در چه فرهنگ و خانواده ای به دنیا آمده و بزرگ شده و هنجارها و ناهنجاری های خانواده اش را درک کند.

فردی که از دوران کودکی در تضاد با فرهنگ والدین و خانواده خود بزرگ می شود، در بزرگسالی با مشکلات عدیده ای مواجه می شود و برای مقابله با بسیاری از طرح ها باید زمان و هزینه زیادی صرف کند.

وی می گوید: خانواده برای تربیت فرزند باید قانون را رعایت کند و والدین نباید قانون خانه را زیر پا بگذارند و در نتیجه فرزندان نیز یاد می گیرند که قانون خانه باید توسط همه اعضای خانواده اجرا شود. خانواده”. با بیان اینکه خانواده ها بدون توجه به درآمد، بر اساس تحصیلات جاهلانه، کودکان را به مسیری نامربوط سوق می دهند، گفت: برخی از والدین فکر می کنند که اگر فرزندشان لباس و اسباب بازی زیادی نداشته باشد دچار کمبود و سردرگمی می شود، در حالی که بهترین روش آموزشی این است. استفاده بهینه و به موقع از منابع؛ کودک با داشتن لباس کمتر، مفهوم پاکیزگی، تمیز نگه داشتن وسایل، استفاده به موقع از لباس ها و وسایل خود را بهتر درک می کند.