به گزارش رکنا، دانشیار آزمایشگاه الکترونیک آلی دانشگاه لینشوپینگ و سرپرست گروه گیاهان الکترونیکی، رهبری این پژوهش پیشگام را بر عهده دارد. توسعه eSoil توسط گروه او نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی در هیدروپونیک است.
این بستر جدید نه تنها سازگار با محیط زیست است زیرا از سلولز و یک پلیمر رسانا به نام PEDOT مشتق شده است، بلکه جایگزین ایمن و کم انرژی برای روش های قبلی است که بر روی ولتاژ بالا و مواد غیرقابل تجزیه زیستی مانند پشم معدنی متکی بودند.
این کشف نه تنها دامنه محصولات مناسب برای کشت هیدروپونیک را گسترش می دهد، بلکه پتانسیل کشت کارآمدتر با منابع کمتر را نیز نشان می دهد.
استاورینیدو با اشاره به افزایش جمعیت جهان و تاثیر تغییرات آب و هوایی بر ضرورت یافتن روش‌های جدید تاکید کرد. کشاورزی تاکید می کند که جمعیت جهان در حال افزایش است و ما نیز تغییرات آب و هوایی داریم. بنابراین واضح است که ما نمی‌توانیم نیازهای غذایی کره زمین را تنها با روش‌های کشاورزی موجود تامین کنیم، اما با هیدروپونیک می‌توانیم در محیط‌های شهری و در محیط‌های بسیار کنترل‌شده نیز غذا پرورش دهیم.
هیدروپونیک که با یک محیط رشد بدون خاک که متکی به آب و مواد مغذی است مشخص می شود، در حال حاضر برای رشد محصولاتی مانند کاهو، گیاهان و سبزیجات خاص استفاده می شود. این روش به ویژه در مناطقی با زمین های زراعی محدود یا شرایط نامساعد محیطی سودمند است.
به این ترتیب می توانیم نهال ها را سریعتر و با منابع کمتری پرورش دهیم. ما هنوز نمی دانیم که مکانیسم های بیولوژیکی درگیر واقعا چگونه کار می کنند. آنچه ما دریافتیم این است که نهال ها نیتروژن را با کارایی بیشتری پردازش می کنند، اما هنوز مشخص نیست که چگونه تحریک الکتریکی بر این فرآیند تأثیر می گذارد.
تحقیقات دانشگاه لینشوپینگ گام مهمی در جهت تقویت کشاورزی شهری است. ویژگی های ایمنی و مصرف انرژی پایین eSoil، همراه با مزایای کشت هیدروپونیک، از جمله بهره وری فضایی از طریق کشاورزی عمودی، راه حلی پایدار برای تقاضای رو به رشد برای غذا ارائه می دهد.
همانطور که محققان بیان کردند، نمی‌توانیم بگوییم که هیدروپونیک مشکل امنیت غذایی را حل می‌کند، اما مطمئناً می‌تواند به ویژه در مناطقی با زمین‌های زراعی محدود و شرایط محیطی سخت کمک کند.
به طور خلاصه، این مطالعه پتانسیل هیدروپونیک در محیط های شهری را روشن می کند، در حالی که دری را برای تحقیقات و نوآوری بیشتر در کشاورزی پایدار باز می کند.
مقاله کامل این تحقیق در مجله PNAS منتشر شده است.
