کابوس رویاهای نگران کننده و ترسناک فقط یک تجربه ناخوشایند در طول خواب نیستند. این رویاها می توانند بسیار واقعی و واضح به نظر برسند و احساسات شدیدی مانند ترس، اضطراب و وحشت را برانگیزند. مطالعات نشان می دهد که کابوس می تواند از علائم آن باشد بیماری های زمینه ای و مزمن باشد و گاه حتی ظهور برخی بیماری ها را پیش بینی کند. ارتباط بین کابوس و بیماری های مزمن، به ویژه بیماری های خودایمنی، موضوع تحقیقات زیادی بوده است. محققان دریافته اند که افزایش ناگهانی و مکرر کابوس می تواند نشانه شروع یا تشدید بیماری هایی مانند لوپوس ، روماتیسم مفصلی و بیماری التهابی روده البته باید به خاطر داشت که کابوس همیشه نشانه بیماری نیست. بسیاری از عوامل دیگر مانند استرس، اضطراب و مصرف برخی داروها نیز می توانند باعث کابوس شوند.
کابوس می تواند علائم مختلفی از بیماری ها را نشان دهد و افراد را از برخی بیماری ها آگاه کند. احساس ترس، اضطراب، ناامنی و درماندگی در کابوس می تواند نشانه ای از اختلالات خلقی و اضطرابی باشد. مضامین تکراری مانند تعقیب، افتادن یا تهدید ممکن است با اختلالات روانی مانند اختلال استرس پس از سانحه مرتبط باشد. از نظر جسمی، علائمی مانند تعریق شبانه، تاکی کاردی و تنفس سریع در هنگام کابوس می تواند نشانه مشکلات جسمی مانند آپنه خواب یا اختلالات قلبی باشد.
بیماری های مختلفی وجود دارند که ارتباط نزدیکی با کابوس های مکرر دارند. برخی از بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید و بیماری التهابی روده با کابوس‌های شبانه مرتبط هستند. از سوی دیگر، اختلالات خواب مانند آپنه خواب و بی خوابی ممکن است پس از کابوس ظاهر شوند. کابوس ها همچنین با اختلالات روانی مختلفی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه مرتبط هستند. اختلالات عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر نیز با کابوس های شبانه مرتبط هستند. البته نارسایی قلبی و آریتمی از جمله پیامدهای کابوس است.
راه حل های مختلفی برای کاهش کابوس و تجربه خواب آرام وجود دارد. اگر کابوس های شما ناشی از یک بیماری زمینه ای است، درمان آن وضعیت ممکن است به کاهش آن کمک کند. ورزش هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند و در نتیجه کابوس های شبانه را کاهش دهند. درمان شناختی رفتاری همچنین می تواند به افراد در کنترل افکار و نگرانی های منفی و خواب بهتر کمک کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای کاهش کابوس‌های شبانه دارویی تجویز کند.
کابوس ها مانند تکه های پازلی هستند که می توانند ما را به تشخیص بیماری های نهفته سوق دهند. این خواب‌های آشفته زبانی دارند که اگر به درستی رمزگشایی شوند، می‌توانند به پزشکان در تشخیص دقیق‌تر بیمارانشان کمک کنند. اما این تنها آغاز است.
تحقیقات در این زمینه هنوز در مراحل اولیه است و بسیاری از سوالات بی پاسخ مانده است. به عنوان مثال، چرا برخی افراد بیشتر از دیگران کابوس می بینند؟ آیا رابطه خاصی بین محتوای کابوس و نوع بیماری وجود دارد؟
با پیشرفت تکنولوژی و روش های جدید تحقیق، پزشکان و محققان امیدوارند در آینده نزدیک پاسخ کامل تری برای این سوالات پیدا کنند.
