به گزارش بازار به نقل از وزارت امور اقتصاد و دارایی، اقتصاد ایران دارای ویژگی هایی مانند یک درصد جمعیت جهان، هفت درصد ذخایر معدنی جهان، مزیت های جغرافیایی و جغرافیایی در شرق به غرب و شمال به جنوب برای تجارت است. بازار و اقتصاد متنوع و بزرگ. جمعیت تحصیلکرده، وجود فرهنگ کسب و کار و روحیه کارآفرینی تاریخی، مزارع کشاورزی و سواحل طولانی با دسترسی به اقیانوس، ظرفیت توسعه اقتصاد ایران را فراهم می کند.
با وجود این، ایرادات اقتصاد کشور مانند وابستگی به تولید منابع طبیعی کم پیچیدگی و ارزش افزوده کم، مالکیت دولتی بخشهایی از اقتصاد که در حیطه وظایف دولت نیست، ظرفیت پایین تولید و جذب فناوری های روز، عدم استفاده بهینه از نیروی انسانی کشور، اختلاف نظر در حوزه انرژی و آب، عدم تعادل بودجه و عدم ثبات سیاست های اقتصادی، استفاده بهینه از فرصت ها و مزیت های کشور را با مشکل مواجه کرده است.
در دنیایی که ارتباطات، پیچیدگی و سرعت تغییرات در حال افزایش است، نظامهای اقتصادی نیازمند اصلاحات ساختاری و حل تعارض هستند که میتواند تابآوری اقتصاد را در برابر تغییرات جهانی، بحرانهای خارجی و چالشهای داخلی افزایش دهد. تحولات ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی در نظم بینالملل و اعمال محدودیتها و موانع در حوزه فرامرزی ایران، مستلزم موقعیتیابی جدید اقتصاد ایران در عرصه بینالمللی بوده است.
اصلاح ساختار اقتصادی به معنای دگرگونی در نظام یا سازمان اقتصادی اعم از تغییر در سازمان ها، قوانین و ابزارهای سیاست گذاری است تا اقتصاد کشور به گونه ای پایدار، نوآورانه و قابل اعتماد عمل کند و به نیازهای جامعه پاسخ دهد.
در زیر به برخی از دلایل لزوم اصلاح ساختارها و رفع اختلافات در اقتصاد ایران اشاره می شود.
وابستگی زیاد صادرات و درآمدهای خارجی به درآمدهای نفتی طی سالیان متمادی به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت در جهان، ساختار اقتصاد ایران را به شدت به دولت وابسته کرده است، بنابراین دولت وارد سطح کارآفرینی شده است. ، شرکت و قیمت ها
لازم است اقتصاد ایران از وابستگی دور شود و به منابع و درآمدهای متنوع تری وابسته باشد. اصلاح ساختار اقتصادی مستلزم تنوع اقتصادی و توسعه بخش های صنعتی، کشاورزی، خدماتی و فناوری است که به دور از وابستگی به صادرات منابع طبیعی و نفت و محصولات کم پیچیدگی در حوزه زنجیره تامین، ارزش بین المللی دارد. ، ثبات درآمد و پتانسیل رشد را فراهم می کند.
همچنین ضرورت اصلاح ساختار اقتصادی ایران برای کاهش نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی بسیار مهم است. افزایش نابرابری در توزیع ثروت و درآمد در جامعه ایران موجب نارضایتی و تنش اجتماعی و به خطر افتادن تعادل اجتماعی می شود. اصلاح ساختار اقتصادی و رفع اختلافات برای ایجاد تعادل درآمدی، افزایش مشارکت جامعه در درآمد و کاهش نابرابریهای اقتصادی میتواند به استحکام اجتماعی و ثبات اقتصادی کشور کمک کند.
ضرورت اصلاح ساختار اقتصاد ایران برای تامین مالی و جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی بسیار مهم است. تامین مالی در اقتصاد کشور نقش مهمی در رشد سرمایه ثابت و رشد اقتصادی دارد، جذب سرمایهگذاری میتواند منجر به ایجاد اشتغال و افزایش تولید شود. اصلاح ساختار اقتصادی شامل بهبود بخشنامه های سرمایه گذاری، کاهش مداخلات دولت در اقتصاد، افزایش شفافیت و حاکمیت قانون و ارائه تسهیلات و مشوق ها به سرمایه گذاران است. این اصلاحات باعث افزایش اعتماد سرمایه گذاران و جذب سرمایه های داخلی و خارجی به ایران می شود و برای رشد و توسعه اقتصادی بسیار مهم است.
یکی دیگر از دلایل لزوم اصلاح ساختار اقتصاد ایران، اشتغال زایی و کاهش بیکاری است. بیکاری یکی از چالش های جدی اقتصادی و اجتماعی است که اثرات منفی زیادی بر جامعه می گذارد. اصلاح ساختار اقتصادی و رفع شکاف در بازار کار شامل ارتقای مهارتها، ارتقای منزلت اقتصادی و اجتماعی مشاغل مهارتمحور، ایجاد فرصتهای شغلی، توسعه بخشهای اقتصادی مستعد ایجاد شغل و ارتقای کارآفرینی است. با ایجاد مشاغل پایدار و افزایش نرخ اشتغال، بیکاری کاهش می یابد و جامعه تحت تأثیر رشد و توسعه پایدار قرار می گیرد.
اصلاحات ساختاری و حل اختلافات میتواند مقاومت و تابآوری اقتصادی کشور را در برابر شوکهای دائمی یا موقت خارجی تقویت کرده و با تطبیق اقتصاد با شرایط متغیر (مانند انقلاب صنعتی پنجم) پایههای پایداری را برای اقتصاد فراهم کند.
عدم تعادل بین تولید و مصرف بردارهای انرژی ناشی از عدم سرمایه گذاری کافی و توسعه زیرساخت است که به دلایلی از جمله اجرای ناکارآمد سیاست هدفمندسازی یارانه ها در بخش انرژی، مکانیسم ناکارآمد برای بهینه سازی مصرف انرژی می باشد. . در کشور تعدد سیاست گذاران و ناهماهنگی دستگاه ها در حوزه انرژی، قیمت های تکلیفی نامناسب، نبود رگولاتور بخش و بدهی ها و مطالبات کلان شرکت های تامین انرژی. تامین انرژی پایدار ستون فقرات رشد اقتصادی کشور و بهبود رفاه و امنیت شهروندان است که برای رفع اختلافات در این بخش اصلاحات حاکمیتی را می طلبد.