به گزارش رکنا، زمانی که اتحادیه بین المللی نجوم در سال 2006 پلوتون را از یک سیاره به یک سیاره کوتوله تنزل داد. بسیاری از مردم، از جمله برخی از دانشمندان، هنوز از این تصمیم شگفت زده می شوند.
سال‌ها بعد، برخی از ستاره‌شناسان هنوز در تلاش هستند تا تعریف سیارات را اصلاح کنند تا ویژگی‌هایی را که آنها را از سایر اجرام آسمانی متمایز می‌کند، روشن کنند. سیاره نبودن پلوتو از تعریف سیارات و یا عدم تعریف دقیق آنها ناشی شده است. قبل از سال 2006، هیچ معیار دقیقی برای تعریف یک سیاره وجود نداشت. در عوض، سیارات به‌طور ضعیفی بزرگ‌تر از آن‌هایی که به دور خورشید می‌چرخند، در نظر گرفته می‌شدند.
هنگامی که کلاید تومبا پلوتو را در سال 1930 کشف کرد، دانشمندان در جستجوی یک جرم آسمانی ناشناخته برای توضیح برخی بی نظمی ها در مدار اورانوس بودند. تامبا، یک ستاره شناس تازه کار در رصدخانه لوول در آریزونا، مأموریت یافت تا علت این حادثه را شناسایی کند. پس از چند ماه، او با موفقیت جسمی گرد و سنگی فراتر از اورانوس پیدا کرد و آن را علت مشکلات چرخش مداری اورانوس تشخیص داد. این جرم آسمانی در نهایت به نام خدای رومی عالم اموات، پلوتو، نامگذاری شد. با وجود کوچکتر بودن پلوتو از چندین قمر شناخته شده، آنقدر بزرگ در نظر گرفته می شد که بتوان آن را یک سیاره در نظر گرفت.
با این حال، به سرعت مشخص شد که پلوتون به اندازه کافی بزرگ نیست که بتواند نوع کشش گرانشی مورد نیاز برای تأثیرگذاری بر مدار اورانوس را اعمال کند. علاوه بر این، در دهه 1990، ستاره شناسان کشف کردند که پلوتو توسط چندین جرم با اندازه های مشابه احاطه شده است. این اجرام آسمانی متعلق به منظومه شمسی بعدها کمربند کویپر نامیده شدند. این کمربند کشسان بحثی را در مورد وضعیت پلوتون به عنوان یک سیاره در نشستی در سال 2006 در پراگ برانگیخت.
در آن سال، اتحادیه بین المللی نجوم کمیته کوچکی را برای ایجاد تعریفی کاربردی از «سیاره» منصوب کرد. این کمیته در نهایت 3 ویژگی برای سیارات معرفی کرد:
باید به دور خورشید بچرخد.
باید آنقدر خمیر داشته باشید که به شکل گرد در بیاید.
باید تمام اجرام آسمانی دیگر را به جز قمرهای خودش از مدار خود خارج کرده باشد.
تحت شرط سوم، کمیته اعلام کرد که پلوتو به دلیل قرار گرفتن در کمربند شلوغ کویپر، جایی که هزاران جسم فراتر از مدار نپتون قرار دارند، دیگر واجد شرایط به عنوان یک سیاره نیست. بنابراین، پلوتون یک جرم غالب گرانشی در مجاورت آن نیست و یک سیاره نیست. این چارچوب باعث انتقاد فوری از سوی دانشمندان شد. ژان لوک مارگوت، دانشمند سیاره‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، توضیح داد: «این تعریف به وضوح ناکافی است، زیرا سیارات فراخورشیدی یا سیارات کشف شده فراتر از منظومه شمسی را در نظر نمی‌گیرد. تعیین اینکه چه زمانی یک جرم آسمانی از مدار خود خارج شده است بسیار دشوار است. پلوتون به وضوح این کار را نکرده است، اما طبق برخی تعاریف، مدار مریخ نیز کاملاً تمیز نیست.
تنزل رتبه پلوتون برای برخی از دانشمندان بسیار بحث برانگیز است، اگرچه این بحث تا حدی به دلیل نحوه طبقه بندی مجدد پلوتون است. فیلیپ متزگر، فیزیکدان سیاره‌ای که در مأموریت افق‌های جدید ناسا به پلوتون کار می‌کرد، قبلاً خاطرنشان کرد که اتحادیه بین‌المللی نجوم تعریف خود از سیاره را به رأی جامعه علمی گسترده‌تر قرار نداده است. به نظر او این امر تعریف جدید را باطل می کند.
طبقه بندی جدید پلوتو نیز برای بسیاری از مردم عجیب به نظر می رسد. این افراد در مدارس با منظومه شمسی آشنا شده بودند و به پلوتون به عنوان یک سیاره معرفی شدند. برخی هنوز فکر می کنند پلوتون یک سیاره است. صرف نظر از اینکه پلوتون یک سیاره است یا یک سیاره کوتوله، پلوتون همچنان بخش شگفت انگیزی از منظومه شمسی است. از قلب سفید بزرگ آن از نیتروژن منجمد گرفته تا ابرآتشفشان یخی در حال پرواز که گمان می رود زیر سطح آن پنهان شده است.
