خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: مورخان صهیونیست «تئودور هرتزل» را بنیانگذار رژیم صهیونیستی می دانند. روزنامه نگار هرتزل اصالتا اهل مجارستان بود اما تابعیت اتریشی داشت. در اواخر قرن نوزدهم، او ارتباطات گسترده ای با یهودیان ثروتمند و سرمایه دار برقرار کرد و توانست اولین کنگره صهیونیستی را در بازل سوئیس برگزار کند. آنچه در اندیشه هرتزل اتفاق می افتاد صرفاً ایجاد دولت به اصطلاح یهودی بود. مهم نبود این کشور در کجای دنیا واقع شده است.
پیوند صهیونیسم و استعمار از ابتدا و با رویکرد هرتزل تقویت شد. او مکاتبات گسترده ای با سیسیل رودز مستعمره نشین معروف انگلیسی داشت و در یکی از این مکاتبات فاش کرد که طرح او برای ایجاد سرزمین یهودی یک طرح استعماری بود.
معنای این سخن این بود که صهیونیست ها با اعتراف به دروغ بودن کشورشان می خواستند آن را بر ویرانه های سرزمین دیگری بسازند. هرتزل معتقد بود که تشکیل چنین کشور دروغینی بدون برنامه استعماری و بدون از بین بردن قبایل ساکن در سرزمین مورد نظر امکان پذیر نیست.
از طرح اشغال مراکش تا نصب در اوگاندا
روزنامه مراکشی “Hespers” اخیرا به سندی محرمانه درز کرده است که نقشه بنیانگذار صهیونیسم برای اعلام مراکش به عنوان “وطن یهودی” را فاش می کند. روزنامه «یدیوت آهارونت» نیز در همین راستا نوشت که تئودور هرتزل سند سری و مبهم «طرح مراکش» را که شهرت کمتری نسبت به طرح اوگاندا دارد و بر اساس آن یهودیان روسی در وادی الحسن مستقر خواهند شد، تبلیغ کرد. منطقه جنوب غربی مراکش.
پروفسور “یوسف شیتریت” از گروه زبان عبری دانشگاه حیفا اظهار داشت که گزینه مراکشی ابتدا توسط دو برادر که دو تن از فعالان مشهور صهیونیسم بودند ارائه شد. این دو نام باروخ و یعقوب موشه تلیدانو، فرزندان والدینی بودند که از مراکش مهاجرت کردند. پروفسور می گوید که باروخ از طرف خود و برادرش چند ماه قبل از مرگش با تئودور هرتزل صحبت کرد و سپس برای فیدل منفاس، خاخام فرانسوی نزدیک به سلطنت و دولت مراکش، پیامی برای ایجاد منطقه ای مستقل فرستاد. یهودیان در وادی الحسن. .
این محقق که در دانشگاه حیفا کار می کند، افزود: خاخام فرانسوی می دانست که این طرح خیالی شرایط داخلی مراکش را در نظر نمی گیرد، بنابراین آن را در کشوی میز خود نگه داشته است. پس از آن، نوه او این سند را پیدا کرد و برای اولین بار آن را فاش کرد. بنابراین طرح مراکش شکست خورد، اما در سال های اخیر فشارهای تیم ترامپ زمینه را برای عادی سازی روابط مراکش و رژیم غاصب صهیونیستی فراهم کرد.
با وجود عادی سازی روابط، در ژوئیه سال گذشته برخی گزارش ها حاکی از برنامه ریزی تل آویو برای اشغال مراکش بود. در همین راستا «احمد وهمان» رئیس نهاد نظارت بر عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی در مراکش از طرح اسکان 2 میلیون یهودی در این کشور خبر داد و هشدار داد که «اسرائیل به دنبال اشغال این سرزمین از مراکش است. “.
در رابطه با طرح اوگاندا نیز لازم به ذکر است که «جوزف چمبرلین» وزیر مستعمرات بریتانیا در آوریل 1903 پیشنهادی برای اسکان یهودیان در آفریقای شرقی بریتانیا به ویژه کنیا به هرتزل ارائه کرد. پیشنهادی که به «طرح اوگاندا» معروف شد.
معرفي اوگاندا توسط برخي دولتمردان انگليسي به عنوان مكاني كه ميهن يهودي مورد نظر هرتزل بايد در آنجا ايجاد شود، به اين دليل بود كه در آن سالها، يعني آخرين قرن نوزدهم، آفريقا به طور كامل تحت سلطه استعمار قرار داشت. از دولت های اروپایی و معدود کشورهای مستقلی که آن را تشکیل می دادند نیز تحت کنترل کامل بودند. بنابراین هرتزل با خوشحالی این پیشنهاد را پذیرفت، اما در میان صهیونیست ها و البته سیاستمداران دولت های استعماری، فلسطین به عنوان مستعمره مورد نظر هرتزل انتخاب و پیشنهاد شد. این انتخاب اولاً مربوط به رویکرد استعماری انگلیس و برنامه بلندمدت این دولت استعمارگر در منطقه خاورمیانه بود و ثانیاً به دیدگاه افراطی و افسانه ای صهیونیست ها نسبت به این سرزمین مقدس. بنابراین هرتزل به سرعت تصمیم خود را از مراکش و سپس از اوگاندا به فلسطین تغییر داد.
اشغال فلسطین و چرخش به سوی نفوذ در آفریقا
رژیم اشغالگر به جای مراکش و اوگاندا، سرزمین فلسطینیان را غصب کرد و نسل کشی را آغاز کرد که تا امروز ادامه دارد. صهیونیست ها در جنگ کنونی غزه 20 هزار نفر را به شهادت رسانده اند، اما همزمان با کشتار فلسطینی ها، با نفوذ به قاره آفریقا که زمانی به دنبال ایجاد سرزمین یهودی در آن مناطق بودند، بیگانه نیستند.
ارتباط بین رژیم صهیونیستی و صحرای بزرگ آفریقا به اواخر دهه 1950 باز می گردد. زمانی که رژیم در سال های 1957 و 1958 استقلال غنا را به رسمیت شناخت، نهادی به نام «آژانس همکاری توسعه بین المللی اسرائیل برای حمایت از کشورهای مستقل آفریقایی» تأسیس کرد. در سال 1963 اولین سفارت رژیم صهیونیستی در کنیا تأسیس شد و از این طریق راه را برای نفوذ رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا از درب دیپلماتیک هموار کرد.
معاملات رژیم صهیونیستی با کشورهای آفریقایی نشان می دهد که قوی ترین روابط تل آویو در این قاره با کشورهای غربی، مرکزی و شرقی است و در حال حاضر با 46 کشور از 55 کشور عضو اتحادیه آفریقا روابط دیپلماتیک دارد. پیش از این، تصمیم این اتحادیه برای اعطای عضویت ناظر به رژیم نیز طرحی جدید برای بهبود وجهه تل آویو و تقویت نفوذ آن در قاره آفریقا بود که سال گذشته با اخراج تل آویو پایان یافت. نماینده.
در فوریه سال گذشته، خبر برکناری «شارون پارلی» معاون مدیر امور آفریقا در وزارت امور خارجه این رژیم از سی و ششمین نشست سران اتحادیه آفریقا در آدیس آبابا، پایتخت از اتیوپی بود. ، در کانون توجه رسانه ها قرار گرفت.
این حادثه نشان داد که با وجود حمایت همه جانبه غرب از صهیونیست ها، کشورهای آفریقایی نمی توانند نمایندگان رژیمی را که به کشتار کودکان معروف است، تحمل کنند.
