چرا توکن‌سازی موج بعدی نوآوری مالی را هدایت می‌کند؟

اگرچه ETF ارزهای دیجیتال امسال موفقیت چشمگیری داشته است، اما نوآوری واقعی در دنیای رمزنگاری توکن سازی است.

در کمتر از دو دهه، صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) از 1 تریلیون دلار دارایی تحت مدیریت به بیش از 10 تریلیون دلار افزایش یافته است و بانک آمریکا پیش‌بینی می‌کند که بازار ETF تا سال 2030 به 50 تریلیون دلار خواهد رسید. تنوع بخشی آنها که ویژگی های صندوق های سرمایه گذاری مشترک را با نقدشوندگی سهام ترکیب می کند و در عین حال هزینه های کمتری نیز دارد.

دلایل موفقیت ETF ها چیست؟

ETF ها اساساً فناوری مالی هستند که دسترسی به طبقات دارایی و استراتژی هایی را که قبلاً برای اکثر سرمایه گذاران دشوار بود، دموکراتیک کرده است. اینها شامل اوراق قرضه شهرداری، سهام خارجی، اختیار معامله و اعتبار خصوصی است. با کاهش موانع ورود و افزایش انعطاف پذیری، ETF ها به طور اساسی روش سرمایه گذاری مردم را تغییر داده اند.
موفقیت ETF ها نباید تعجب آور باشد، نوآوری های مالی همگی مسیری مشابه را در طول تاریخ دنبال کرده اند:

بهبود دسترسی، کاهش اصطکاک و افزایش انتخاب. که به نوبه خود می تواند بازارهای کاملاً جدیدی ایجاد کند. برای مثال، صندوق های سرمایه گذاری مشترک (در سال 1924) آنها به سرمایه گذاران اجازه دادند تا پول خود را جمع کنند و در مجموعه ای از اوراق بهادار سرمایه گذاری کنند. کارت های اعتباری اولیه مانند Diners Card (در دهه 1950) آنها این امکان را برای مصرف کنندگان فراهم کردند که کالاها را بدون حمل پول نقد بخرند، بنابراین بازار بزرگی برای اعتبار مصرف کننده ایجاد کردند.

همچنین، کارگزاری های تخفیف (در سال 1975) آنها تجارت سهام را به روی سرمایه گذاران عادی باز کردند، در حالی که بانکداری آنلاین و کارگزاری های آنلاین نیز بانکداری را برای مردم مناطق دورافتاده یا کسانی که تحرک محدود در دهه 1990 داشتند راحت تر و قابل دسترس تر کردند.

هر یک از این فناوری ها در ابتدا در مقیاس کوچک شروع شدند و مدتی طول کشید تا به بازار نفوذ کنند. ETF ها نیز در ابتدا به عنوان محصولات ویژه ای در نظر گرفته می شدند که شاید برای برخی از آنها سرمایه گذاران خودکار (افرادی که بدون کمک مشاور مالی یا کارگزار تصمیمات سرمایه گذاری خود را می گیرند و بر اساس تحقیقات و تحلیل های خود در بازارهای مالی مانند بورس، اوراق قرضه، ارز دیجیتال یا سایر ابزارهای مالی سرمایه گذاری می کنند) ممکن است مناسب باشند، اما برای مشاوران ، تجار، مؤسسات و افراد با ثروت بالا جذابیتی نداشتند.

ETF ها به عنوان صندوق های شاخص شروع به کار کردند، اما امروزه بیشتر راه اندازی های ETF برای استراتژی های فعال هستند. بر اساس برخی گزارش ها، ETF های فعال حدود 76 درصد از تمام راه اندازی های ETF فهرست شده در ایالات متحده و 21 درصد از ورودی های جهانی به ETF ها در سال 2023 را تشکیل می دهند. و اکنون انتظار می رود دارایی های فعال ETF تا سال 2030 به 4 تریلیون دلار برسد که بیش از 4 برابر از 900 میلیارد دلار فعلی است!

موفقیت بازار ETF نمونه ای از معضل نوآوری است. وقتی یک فناوری جدید ظهور می‌کند، بازیگران سنتی بازار (در این مورد، مدیران دارایی‌های سنتی، بانک‌ها و کارگزاری‌ها) اغلب در پذیرش آن آهسته عمل می‌کنند و به مبتکران مخرب اجازه می‌دهد تا شروع کنند. این موضع قابل درک است.

در دنیای سرمایه گذاری، سرمایه گذاران خودرو در ابتدا برای بازارهای بزرگ جذابیت نداشتندچون پول زیادی برای سرمایه گذاری نداشتند، در مورد هزینه ها بسیار سختگیر بودند و به راحتی نادیده گرفته می شدند. اما این دیدگاه کوته بینانه بود. فعالان سنتی پتانسیل رشد بخش سرمایه‌گذار خودکار را به دلیل نوآوری‌های تکنولوژیکی مانند ETFها و کارگزاری‌های آنلاین نامرئی و توانایی ETFها برای جذب بازار گسترده‌تر دست کم گرفتند.

بازارهایی که وجود ندارند قابل تحلیل نیستند. ETF ها یک بازار 10 تریلیون دلاری ایجاد کردند که قبلا وجود نداشت. این بازار نوظهور بازار قدیمی را تحت تأثیر قرار داد و در نهایت آن را فتح کرد.

توکن ها، مانند ETF ها، پتانسیل زیادی برای دموکراتیزه کردن امور مالی دارند!

وقتی صحبت از توکن ها می شود، اغلب اطلاعات نادرست زیادی وجود دارد. توکن ها اغلب به عنوان ارزهای دیجیتال طبقه بندی می شوند، اما این یک اشتباه رایج است. بسیاری از توکن ها سعی نمی کنند به معنای کلاسیک (وسیله مبادله، ذخیره ارزش و واحد حساب) ارز باشند. بلکه بهتر است توکن ها را به عنوان ظروف قابل برنامه ریزی ارزش در نظر بگیرید. درست مانند یک کانتینر حمل و نقل استاندارد، می تواند هر چیزی از کامپیوتر گرفته تا قطعات خودرو، سیب زمینی یا آلوهای کنسرو شده را در خود جای دهد.

این ظروف قابل برنامه ریزی می توانند هر چیزی با ارزش را نشان دهند – سهام، اوراق قرضه، آثار هنری، مالکیت معنوی – درست مانند یک وب سایت که می تواند حاوی هر نوع اطلاعاتی باشد، از فروشگاه های آنلاین گرفته تا سایت های شبکه های اجتماعی یا صفحات دولتی! توکن‌ها همچنین برای هر کسی در هر کجای دنیا با دسترسی به اینترنت قابل دسترسی هستند و نیازی به بسیاری از واسطه‌های سنتی را از بین می‌برند. فناوری‌های تعبیه‌شده مانند قراردادهای هوشمند می‌توانند بسیاری از وظایفی را که قبلاً توسط کارگزاران، صرافی‌ها و عاملان انتقال انجام می‌شد، خودکار کنند و در نتیجه اصطکاک و هزینه‌ها را کاهش دهند.

تا کنون، اولین درخواست موفق برای توکن ها دلار آمریکا بود. دلارهای توکن شده، که ما آنها را به عنوان استیبل کوین می شناسیم، به کاربران این امکان را می دهد که به راحتی ارزش خود را به دلار منتقل و ذخیره کنند و سپس از این دلارها در طیف گسترده ای از خدمات مالی استفاده کنند. این خدمات شامل معاملات اوراق بهادار، استقراض از پلتفرم های وام دهی یا سرمایه گذاری در یک استارت آپ جدید است. امروزه، استیبل کوین ها بیش از 150 میلیارد دلار عرضه در گردش دارند و سالانه تریلیون ها دلار را پردازش می کنند. اکنون میلیاردها نفر راه آسانی برای داشتن دلار دارند و این پیشرفت بزرگی است.

مشابه ETF ها، توکن‌ها پتانسیل ایجاد بازارهای جدید را دارند (بسیاری از مردم در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند) و محصولات مالی را در دسترس‌تر و سفارشی‌تر می‌کنند (توکن‌ها بی‌نهایت قابل برنامه‌ریزی هستند).. از آنجایی که بانک‌ها و رقبای آن‌ها تلاش می‌کنند تا خود را با این فناوری جدید تطبیق دهند، پذیرندگان اولیه به رهبران جهانی در این زمینه تبدیل خواهند شد. فعالان سنتی نیز چاره ای جز پیروی یا همکاری با کسانی که مرزهای مالی را پشت سر می گذارند، نخواهند داشت.

همانطور که غول های وال استریت مانند بلک راک، ونگارد، استیت استریت و دیگران با استفاده از ETF به اوج رسیدند، نسل بعدی غول های مالی نیز از انقلاب نمادین بیرون خواهند آمد، اما سوال اینجاست که غول های اقتصادی بعدی چه کسانی خواهند بود؟ هنوز برنده مشخصی وجود ندارد و به نظر می رسد که میز برای همه جا دارد!