به گزارش مانیبان، روزنامه اعتماد نوشت: مماشات واشنگتن در بحران خاورمیانه یا پرهیز از اشتباه، عنوان یادداشت روزنامه اعتماد به قلم عباس است که در آن آمده است: پس از حمله اسرائیل به غزه، الگویی جدید. بر این اساس به جای دولت، بخش هایی از یک دولت به عنوان طرف های درگیر وارد مناقشه شدند و همین عامل تصمیم گیری را برای آمریکا به عنوان مهم ترین بازیگر فرامنطقه ای در میانه دشوار کرده است. شرق این.
با تشدید بحران در منطقه با حمله به کشتی‌ها و پایگاه‌های آمریکایی، مهم‌ترین بیانیه‌ای که به آن پرداخته شده، واکنش آمریکا به این حملات است. با توجه به پیشینه رفتار آمریکا، جهان انتظار واکنش های شدید و طاقت فرسا را داشت، اما برخلاف انتظار، اقدامات آمریکا به چند حمله پراکنده و وحشیانه محدود شد که با توجه به پیشینه نظامی گری تا حدودی مماشات تلقی می شود. اما سوال اصلی این است که چرا آمریکایی ها واکنش شدیدتری نشان ندادند. پاسخ به این سوال در شرایط پیچیده کنونی دشوار است، اگرچه گفته می شود آمریکا توانایی واکنش گسترده تری را ندارد، اما باید گفت که پیش بینی ها هنوز قابل اعتماد نیستند و دنیای بازیگران سیاسی دنیایی است عینیت و سیر وقایع می تواند در هر زمانی سیر وقایع را در جهت دیگری ببرد. از سوی دیگر برخی رسانه ها اخباری از طرح آمریکا برای واکنش های تندتر منتشر کرده اند. با توجه به واقعیت های موجود، دلایلی وجود دارد که مماشات واشنگتن را تا کنون توجیه می کند.
اول از همه، جو بایدن، رئیس جمهور سابق ایالات متحده از حزب دموکرات، در تلاش است تا از کاهش محبوبیت و آرا جلوگیری کند.
ریچارد بلک، سناتور سابق آمریکایی، معتقد است که بایدن به دلیل انتخابات نمی تواند جنگی را علیه ایران آغاز کند که می تواند به گسترش بحران در خاورمیانه منجر شود. از سوی دیگر، در ایالت های مختلف همچنان از رقیب خود دونالد ترامپ پیشی می گیرد، با شخصیتی بحث برانگیز، رقیبی منحصر به فرد در تاریخ سیاسی آمریکا در برخی جهات که به تشریفات و مسائل دیپلماتیک در انبوه کارهای خود اهمیت چندانی نمی دهد. پیروان برای تحقیر رفتار رقیب. کارهایی می کند که دور از شأن یک رهبر سیاسی است و حتی بهانه گیری می کند.
دوم، برخلاف بحران‌های قبلی در خاورمیانه، مانند حمله به لیبی، افغانستان و عراق، که عموماً یک موضوع واحد برای واشنگتن بود، این بار آمریکایی‌ها با بحران گسترده‌ای مواجه هستند که شامل بازیگران دولتی و غیردولتی می‌شود. ترکیب بازیگران به گونه ای است که دست آمریکا چندان برای انتقام یا هماهنگی باز نیست، به ویژه بایدن از ناراحتی دوستان نوپای خود در خاورمیانه از جمله بغداد اجتناب می کند و نمی تواند پاسخ مناسبی به حمله به شبه نظامیان شیعه به آمریکایی ها بدهد. سربازان خاک عراق علاوه بر این، فرانسه به عنوان متحد سنتی لبنان می خواهد تمامیت ارضی لبنان را حفظ کند و جنگ را به لبنان گسترش ندهد. بمباران کشور فقیر یمن نمی تواند انگیزه انصارالله را کاهش دهد، مگر اینکه ایالات متحده به اجرای سناریوی افغانستان در یمن ادامه دهد که بعید است.
سوم، مهم ترین نگرانی بایدن این روزها از نظر جغرافیایی دور از خاورمیانه، در اروپا است. اوکراین و خاور دور؛ تایوان است. دو منبعی که آتش را زیر خاکستر تاریخ معاصر روابط بین الملل نگه داشته اند و شواهد نشان می دهد که دیر یا زود به پایان خواهد رسید.
رابعاً تشدید بحران در منطقه متلاطم کنونی خاورمیانه به افزایش قیمت نفت و انرژی در جهان دامن می زند که از نظر دوستان و متحدان آمریکا به ویژه اروپایی ها قابل قبول نیست.
پنجم، مشکل دیگر آمریکایی ها یافتن دلیل موجه برای رویارویی نظامی احتمالی است که هنوز نتوانسته اند به آن دست یابند. تهران تاکنون مسئولیت مستقیم هیچ حمله ای به نیروهای آمریکایی در منطقه را نپذیرفته است، در حالی که گروه های عراقی، فلسطینی و یمنی خود مسئولیت این حملات را پذیرفته اند و بر اساس عرف و قوانین بین المللی هنوز امکان اثبات ایران وجود ندارد. مقصر است البته این امر تشویق ویژه ای به بایدن و دموکرات ها می کند تا خودداری از تشدید تنش ها علیه رقبای جمهوری خواه خود را توجیه کنند. از سوی دیگر، تهران علیرغم اتهاماتی که می شنود، همچنان اصرار دارد که در درگیری ها دخالت نکند و همین امر باعث ایجاد شکاف در مواضع آمریکایی ها در جناح های افراطی و میانه رو می شود، هرچند میانه روها به طور جدی معتقد نیستند که تهران او است. در حملات دخالت نمی کند، اما او درگیر راحتی فعلی است. باید فعلاً اظهارات رسمی ایران را پذیرفت تا در افکار عمومی و در مقابل رقبای سیاسی با اطمینان ظاهر شویم.
به نظر می رسد آنچه در روابط بین الملل «اشتباه محاسباتی» نامیده می شود، ذهن بازیگران اصلی درگیری در خاورمیانه را درگیر کرده است. جنگ در دوران مدرن برخلاف قرن گذشته هزینه های تک بعدی و محدودی ندارد. با توجه به درهم تنیدگی مولفه های اقتصادی، ارتباطی و سیاسی، افزایش بحران در هر منطقه از جهان می تواند پیامدهای اجتناب ناپذیری در سایر مناطق داشته باشد.
تشدید بحران در خاورمیانه می تواند برای سایر کشورهای دور و نزدیک هزینه داشته باشد و این باعث افزایش دقت در کاهش خطای محاسباتی شده است.
با برآورد هزینه‌های چنین محاسباتی اشتباه، تصمیم‌گیرندگان در طرف‌های مختلف درگیری بیشترین مسئولیت را برای کاهش تنش دارند.
منبع: اعتمادآنلاین
