به گزارش خبرنگار سیاسی آیونا به نقل از برنا; برخی می پرسند: چرا اسرائیل حمله نکرد؟! این انتظار بخشی از ذهن آنها را پر کرده است. از حمله ایران هم همین انتظار را داشتند.
هنگام توضیح مشکلات بین اسرائیل و ایالات متحده، اولین گام این است که از جدا کردن ایالات متحده و اسرائیل به دو نهاد با دو استراتژی که تفاوت های مهمی با هم دارند، خودداری کنید. اینطور نیست که این دو حتی در منافع غیر راهبردی هم با هم تفاوتی نداشته باشند، اما در زمان کنونی که گفته می شود حتی خلبانان آمریکایی (و اکنون افسران سیستم تاد) در این عملیات حضور دارند، این اتحاد کامل و کامل است.
با این فرض، اگر اسرائیل (آمریکا) هنوز پاسخی به ایران نداده است، شاید به این دلیل است که باید تناقضات بسیاری را جمع کند و کار را برای آمریکا و چنگالش سخت کرده است. در این تناقضات، آنها می خواهند «هم پاسخ دهند و هم ایران با شدت بیشتری پاسخ نمی دهد»، «هر دو پاسخ ویرانگر می دهند و جنگ را گسترش نمی دهند» و در راس آن، «هر دو پاسخ قوی و قاطعانه می دهند، و صدمات زیاد را باور نکن». هسته ای مشترک و زیرساخت و بخش انرژی نزن، بگو جاهای مهم را زدیم» و در نهایت «بزن و دیگر نخور!»
آمریکا و دندان هایش فهمیده اند که اگر علیه ایران احمقانه رفتار کنند، واکنش طرف مقابل بیشتر خواهد بود. بنابراین، آنها نیاز به محاسبات زیادی دارند. به تعویق انداختن استقرار نظام تاد در همین راستا به معنای خرید زمان و توجیه تاخیر اسرائیل است و نه بیشتر. سامانه ای که در سال 2017 اعلام شد به اسرائیل تحویل داده شد و احتمالاً عملیاتی نبوده یا قادر به رهگیری موشک های بالستیک ایران نبوده است. الان میانجیگری جز وقت خریدن برای آمریکا و چنگالش چه معنایی دارد؟
آیا همه آنچه گفته شد به این معنی است که هیچ حمله ای علیه ایران صورت نخواهد گرفت؟ به خیلی چیزها بستگی دارد. یکی از آنها تداوم اتحاد داخلی در ایران است. این جنگ همه را دور هم جمع کرده است و به جز واکنش یک مشت رسانه احمق که مداخله می کنند، شاهد نمایش بی نظیری از وحدت داخلی ایران بوده ایم که از دوران دفاع مقدس تا کنون ندیده ایم.
موضوع دیگر بستگی به درک و برآورد آمریکا از مقاومت در منطقه دارد. مشکل ایالات متحده تنها پاسخ قاطع تر ایران نیست. اکنون تمام مقاومت رژیم صهیونیستی را به چالش کشیده است و می تواند قوی تر عمل کند. و سومین موضوع درک صلح طلبان منطقه از هزینه های سنگین هرگونه پاسخ به ایران با دیپلماسی قوی است.
هیچ کس در منطقه نمی تواند از هزینه های احتمالی در امان باشد. بین ایران و رژیم صهیونیستی فاصله بسیار زیادی برای پرواز جنگنده ها وجود دارد و آنها در فضا پرواز نمی کنند. بنابراین این که چقدر منطقه مایل است به طور ویرانگری هزینه کند، احتمال حمله به ایران را افزایش یا کاهش می دهد.
سال‌ها پیش که برخی کشورهای منطقه با ما دشمنی می‌کردند، زمانی که آمریکا ما را تهدید می‌کرد و حتی حاضر بود به ایران حمله کند، بازدارندگی اصلی با تهدید دشمنان منطقه‌ای که منافعشان با منافع آمریکا مرتبط بود امکان‌پذیر بود. اکنون که بیشتر منطقه با ما دوست است، باید از طریق همین دوستی و البته هشدار نسبت به خطرات از دست دادن دوستی، این بازدارندگی ایجاد شود.
نظم سرمایه داری آمریکا تنها در صورتی تغییر می کند که احساس ضرر کند. ادامه مقاومت در لبنان و غزه و سایر کشورهای اسلامی شرکت کننده در مقاومت ممکن است آمریکا را به مرز شکست و پاسخگویی برساند. آن وقت جنگ تمام خواهد شد. بخشی از مسئولیت ما جلوگیری از پاسخ به ایران است و دقیقاً در این مقاومت در برابر احساس ضررهای آمریکا بر عهده ماست. پس کسانی که منتظر حمله اسرائیل به ایران هستند، لطفا بنشینند تا برادران شما مقاومت کنند.
