چاقی به اکثر اعضای بدن آسیب می رساند و تحقیقات جدید نشان می دهد که مغز نیز از این قاعده مستثنی نیست. علاوه بر این، محققان دریافته اند که حذف چربی اضافی عملکرد مغز را بهبود می بخشد و اثرات منفی اضافه وزن را معکوس می کند.
به گزارش ایندیپندنت، بر اساس مطالعه جدیدی که بر روی افرادی که تحت عمل جراحی چاقی قرار می گیرند، انجام شده است، این روش اثرات مثبتی بر مغز دارد. اما تحقیقات دیگر نشان می دهد که مکانیسم های کاهش وزن کمتر تهاجمی، مانند ورزش، می تواند آسیب احتمالی مغز ناشی از چاقی را معکوس کند.
مجله تایم می نویسد، طبق برآوردها، خطر ابتلا به آلزایمر در مردان و زنان چاق 35 درصد بیشتر از افراد با وزن طبیعی است. بر اساس نتایج به دست آمده از برخی تحقیقات، چربی بدن باعث افزایش میزان پروتئین در مغز مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر می شود.
تحقیقات دیگری که روی موش‌ها انجام شد، نشان می‌دهد که سلول‌های چربی ماده‌ای به نام اینترلوکین ۱ آزاد می‌کنند که باعث التهاب می‌شود و در تخریب و تخریب مغز نقش دارد.
در مطالعه جدید، محققان 17 زن چاق را قبل از جراحی چاقی مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که بدن آنها قند را سریعتر از مغز یک گروه کنترل از زنان، یعنی یک گروه با وزن طبیعی، متابولیزه می کند. محققان این زنان را قبل و بعد از عمل تحت آزمایشات عملکرد شناختی مغز قرار دادند.
نتایج نشان داد که فعالیت مغزی این زنان پس از جراحی بهبود یافته و در مقایسه با زمانی که زیر چاقو نرفته بودند، در تست‌های مغزی شناختی به‌ویژه در حوزه عملکرد اجرایی که در برنامه‌ریزی و سازماندهی نقش دارد، عملکرد بهتری داشتند. یافته ها نشان می دهد که اثرات منفی چربی با کاهش آن کاهش می یابد.
محققان می نویسند که فعالیت متابولیک طولانی مدت مغز (شیوه تجزیه قند در مغز افراد چاق) به ساختار مغز آسیب می رساند و زوال شناختی را تسریع می کند. البته، آنها هنوز در تلاش برای درک اثرات چربی بدن بر روی مغز هستند، اما احتمال وقوع زنجیره ای از رویدادها وجود دارد. به عنوان مثال، مقاومت به انسولین با بیماری های عصبی مانند آلزایمر مرتبط است، زیرا مقاومت به انسولین در افزایش اسیدهای چرب، التهاب و استرس اکسیداتیو نقش دارد و مقاومت به انسولین در واقع یک اختلال متابولیک ناشی از چاقی است.
به گفته مرکز ملی سلامت بریتانیا، چربی احشایی یا شکمی مضرترین نوع چربی در بدن است و احتمال ابتلای فرد به مقاومت به انسولین را افزایش می دهد. علاوه بر این، چربی شکم باعث ترشح هورمون های استرس می شود که بر عملکرد شناختی مغز تأثیر می گذارد. علاوه بر این، تحقیقات دیگری نشان داده است که هورمون استرس با پیام های گرسنگی مرتبط است و این اختلالات احساس گرسنگی و سیری را اصلاح کرده و باعث چاقی می شود.
اعتقاد بر این است که چربی بدن که بافت چربی نیز نامیده می شود، موادی را تولید می کند که باعث التهاب می شود و حداقل یکی از عوامل اصلی تحریک مغز و ایجاد بیماری آلزایمر است. در نتیجه، محققان توصیه می کنند وزن و سبک زندگی خود را کنترل کنید و از شر چربی های اضافی بدن خلاص شوید. البته همه زیر چاقوی جراح نخواهند رفت و به کمک یک رژیم غذایی سالم و ورزش می توان به این هدف دست یافت.
منبع: خبرفوری
