به گزارش بازار، مؤسسه مشهور آمریکایی «راپیدان انرژی» از جمله مؤسساتی است که سناریوهای انرژی این آژانس را زیر سؤال برد، چنانکه رابرت مک نالی، رئیس گروه تحقیق و تحلیل «راپیدان» مستقر در واشنگتن می گوید: آژانس بین المللی انرژی مأموریت خود را به عنوان رها کرده است. یک ناظر امنیتی انرژی از بین رفته است. دیگر نمی توان به پیش بینی های بلند مدت انرژی آنها اعتماد کرد.
مک نالی که مشاور انرژی جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور سابق آمریکا بود، اخیراً در بخش نظرات وال استریت ژورنال صحبت کرد. انتقاد اصلی آنها به هدف اصلی کار آژانس بین المللی انرژی، یعنی مدل سازی انرژی مربوط می شود.
نظر او این است که آژانس بین المللی انرژی تسلیم سیاسی شدن و تسلیم شدن در برابر سانسورچیان متعصب محیط زیست شده است. او معتقد است که با پیش‌بینی اینکه تقاضا برای سوخت‌های فسیلی به زودی به اوج خود می‌رسد، این آژانس در نفت و گاز سرمایه‌گذاری ناکافی کرده و خطرات قابل‌توجهی را برای سیستم انرژی جهانی ایجاد کرده و در انجام این کار، از ماموریت امنیتی حیاتی خود غفلت کرده است.
این اولین بار نیست که آژانس بین‌المللی انرژی که امسال پنجاهمین سال تاسیس خود را جشن می‌گیرد، با انتقاداتی مواجه می‌شود: دبیرخانه اوپک در 27 نوامبر 2023 در بیانیه‌ای به این آژانس اعتراض کرد که در گزارش خود با عنوان «نفت و گاز» صنعت در حال گذار خالص صفر» وی تصریح کرد: صنعت نفت و گاز با لحظه حقیقت روبرو است و برخلاف سناریوی نظارتی پیشنهادی آژانس بین المللی انرژی باید بین دامن زدن به بحران آب و هوا یا پذیرش تغییر به سمت انرژی پاک یکی را انتخاب کند.
آژانس بین‌المللی انرژی که برای اطمینان از دسترسی کشورهای ثروتمند به سوخت‌های فسیلی ایجاد شد، اکنون راهی برای حفظ تأثیر خود بر تغییر تجارت انرژی و تغییرات آب و هوایی دارد.
در طول سال، آژانس بین المللی انرژی، آمار انرژی و تحولات سیاستی را از سراسر جهان، از جمله اقتصادهای بزرگ، جمع آوری می کند. بر این اساس، چشم انداز انرژی جهان را سالانه منتشر می کند که با استفاده از مجموعه ای از مفروضات، سه آینده احتمالی را در قالب سناریوهای مبتنی بر مدل به تصمیم گیرندگان ارائه می دهد:
– سناریو 1: سناریوی سیاست بیان شده (STEPS) یک “چشم انداز مبتنی بر آخرین سیاست های مدون” است.
– سناریوی 2: سناریوی تعهدات اعلام شده (APS) فرض می کند که تمام اهداف ملی انرژی و اقلیم به طور کامل و به موقع برآورده شده است.
– سناریوی 3: سناریوی انتشارات صفر خالص تا سال 2050 (NZE) فرض می کند که جهان می تواند گرمایش جهانی را به 1.5 درجه سانتیگراد محدود کند.
لورا کوزی، مدیر بخش پایداری، فناوری و چشم انداز آژانس بین المللی انرژی، می گوید که سناریوی سیاسی اعلام شده برای ما سناریوی پایه یا مرجع است. این سناریو منعکس کننده آنچه در قانون است و آنچه در حال اجراست و همچنین امکاناتی که هر دولت دارد و می تواند انجام دهد را نشان می دهد.
دو سناریوی زیر به تدریج از هنجار فاصله می گیرند. «سناریوی تعهدات اعلام شده» فرض می‌کند که اهداف اقلیمی دولت‌ها برآورده می‌شوند و گرمایش زمین را زیر 2 درجه سانتیگراد نگه می‌دارند اما از 1.5 درجه سانتیگراد فراتر می‌روند. “سناریوی انتشار صفر خالص” فراتر می رود و فرض می کند که جهان تا سال 2050 به هدف انتشار صفر خالص خود خواهد رسید، بنابراین گرمایش طولانی مدت در کمتر از 1.5 درجه سانتیگراد حفظ می شود.
مک نالی معتقد است که هیچ یک از سناریوهای آژانس بین المللی انرژی “از نظر سیاسی بی طرف” نیستند و در این شرایط، مقامات و دولت های منتخب نمی توانند به اندازه کافی مبادلات منفی، هزینه ها و مزایای پیشنهادهای انرژی و آب و هوا را ارزیابی کنند.
در گذشته، آژانس بین‌المللی انرژی یک «سناریوی سیاست فعلی» (CPS) ایجاد کرد که به سادگی سیاست‌هایی را که در یک تاریخ معین وجود داشته‌اند در نظر می‌گرفت و سپس تأثیرات آنها را بر آینده انرژی جهان پیش‌بینی می‌کرد، اما از سال 2020، آژانس بین‌المللی انرژی به استفاده از شرایط فعلی رها شد. سناریو. صحنه سیاسی مک نالی امیدوار است آژانس به سناریوی مشابهی بازگردد، اما آژانس بین المللی انرژی نیازی به این کار نمی بیند. کوزی در این زمینه می گوید: نمی توان آن را یک سناریوی سیاسی بی طرف در نظر گرفت. لحظه ای که فرض کنیم کشور X دیگر اجرای یک سیاست را گسترش نخواهد داد، تصمیم سیاسی گرفته ایم.
آژانس دریافت که استفاده از سناریوی سیاسی فعلی (CPS) به نتایج غیرقابل قبولی منجر شده است. به عنوان مثال، قبل از تصویب قانون کاهش تورم توسط دولت بایدن در ایالات متحده، این کشور برای انرژی خورشیدی و بادی اعتبار مالیاتی (وقفه) در نظر می گرفت که معمولاً هر چند سال یکبار منقضی می شد. در نتیجه، سناریوی CPS هیچ گونه تداوم اعتبار مالیاتی ایالات متحده برای انرژی بادی و خورشیدی را در آینده پیش‌بینی نمی‌کرد یا فرض نمی‌کرد. این به معنای پیش بینی افزایش مصرف زغال سنگ و گاز در جهان بود.
با این حال، آن اعتبارات مالیاتی همیشه تمدید می شد و طرفداران انرژی پاک پیش بینی های آژانس بین المللی انرژی را به تمسخر می گرفتند. در سناریوی سیاست بیان شده (STEPS)، آژانس بین المللی انرژی تصمیم گرفت امکان افزایش اعتبارات مالیاتی را در نظر بگیرد. نتیجه این سناریو بسیار به واقعیت نزدیکتر و بیان دقیق تری نسبت به ادامه روند معمول بود.
علاوه بر این، مدل های نمایندگی بر اساس فرض دستیابی کامل به اهداف سبز طراحی نشده اند. برای مثال، سناریوی سیاست پیشنهادی فرض می‌کند که اگرچه اتحادیه اروپا اهداف بلندپروازانه 2030 را برای بهره‌وری انرژی تعیین کرده است، به دلیل مشکلات اجرایی، مانند عایق کاری ساختمان‌های قدیمی، اروپا بعید است به این اهداف دست یابد.
آژانس بین المللی انرژی امیدوار است که انعکاس بهتر شرایط فعلی به هدایت تصمیمات سیاست گذاران کمک کند، اما بسیاری دیگر از تحلیلگران انرژی، از جمله موسسه انرژی راپیدان مک نالی، مدل های خود را ارائه می دهند و با نتیجه گیری های آژانس بین المللی انرژی موافق نیستند.
