روزنامه هم میهن نوشت: بسیاری از کسانی که گوشی‌هایشان را دزدیده‌اند، وقتی به پلیس مراجعه می‌کنند، طوری با آنها رفتار می‌کنند که انگار این طبیعی است و اگر قبلاً دزدیده نشده‌اند، خدا را شکر کنید. آثار منفی این نگرش نیروهای امنیتی به شهروندان حتی بدتر از اصل دزدی است.
روزنامه هم میهن نسبت به افزایش جرایم مرتبط با سرقت در کشور هشدار داده است.
به گزارش هم میهن، چندین دهه است که بیشترین تعداد زندانیان در ایران مربوط به جرایم مواد مخدر است. در برخی مواقع بیش از 55 درصد آنها به خاطر این جنایات بوده اند. اما امروز معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان تهران اعلام کرد که برای اولین بار در تهران اکثریت زندانیان و متهمان سه زندان تهران سارق هستند. هرچند جناب معاون به این موارد اشاره ای نکردند، اما بر اساس شواهد و قرائن می توان گفت که جرم سرقت افزایش چشمگیری داشته و احتمالاً اگر نگوییم کاهش یافته، شدت برخورد با آن افزایش یافته است.
این روزنامه می افزاید: دزدی در همه جوامع کم و بیش وجود دارد و خواهد بود اما اگر جرم شماره یک شود زنگ خطر است. با آنچه در لایحه بودجه 1402 دیدیم و با آنچه در لایحه بودجه 1403 پیش بینی شده است، قطعاً در سال آینده فشار اقتصادی بیشتری بر حقوق بگیران و حقوق بگیران وارد می کند. مشکل دزدی زمانی به یک بحران تبدیل می شود که جامعه دچار زوال اقتصادی شود. جامعه ای که فقیر است، زندگی مردم نیز با آن سطح از فقر سازگار شده است، اما جامعه ای که وضعیت خوبی داشته و به دلیل 12 سال رکود و حتی عقب ماندگی بدتر شده است، تأثیرات منفی بیشتری بر انتظارات و رفتار مردم دارد. . افرادی که در گذشته به راحتی می توانستند گوشی هوشمند بخرند، امروزه با شکستن یا بدتر از آن دزدیده شدن گوشی یکی از اعضای خانواده دچار بحران روانی می شوند. در واقع افزایش سرقت نه تنها تعداد سارقان را افزایش می دهد، بلکه باعث افزایش تعداد مالباختگانی می شود که دچار بحران های روانی می شوند زیرا نمی توانند کالای مسروقه را جایگزین کنند.
همه میهن یادآور شد: افزایش سرقت ها باعث می شود پلیس و دستگاه قضایی نسبت به این جرم بی تفاوت شوند. خیلی از افرادی که گوشیشان را دزدیده اند وقتی به پلیس مراجعه می کنند طوری با آنها رفتار می کنند که انگار این طبیعی است و اگر هنوز دزدیده نشده است خدا را شکر. آثار منفی این نگرش نیروهای امنیتی به شهروندان حتی بدتر از اصل دزدی است. از دست دادن حساسیت پلیس و قضات و پر شدن زندان ها و افزایش هزینه های رسیدگی، تشریفات و نگهداری در زندان، سطح و شدت برخورد با سارقان را کاهش می دهد و این امر منجر به افزایش جرم سرقت می شود. . راه حل این وضعیت نه اقدامات امنیتی، پلیسی و قضایی است و نه اعمال یا تشدید مجازات ها. اینها ضروری هستند اما کافی نیستند. راه حل اصلی ایجاد شغل، افزایش رفاه و دستمزد و کاهش نابرابری است. راه حل دیگری وجود ندارد. دنبال توصیه های اخلاقی نباشید، وقت تلف کردن است.
