به گزارش بازار، واکنش آمریکا به قتل سه نظامی آمریکایی در برج 22 پایگاه آمریکایی در مرز سوریه و اردن همچنان موضوع بحث و تحلیل فضای رسانه ای آمریکاست. آیا جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده با این حملات توانست بازدارندگی ایالات متحده را در برابر بازیگران غیردولتی اما قدرتمند در منطقه غرب آسیا بازگرداند؟ تفاوت واکنش آمریکا با آنچه رژیم اسرائیل و بنیامین نتانیاهو به دنبال آن هستند چه بود؟
در پاسخ به این پرسش ها، کارمل آربیت، کارشناس ارشد غیر مقیم برنامه های خاورمیانه در شورای آتلانتیک، به انتظارات متفاوت اسرائیل از واشنگتن اشاره کرد و گفت:
حملات تلافی جویانه آمریکا علیه اهدافی در سوریه و عراق که ظاهراً متعلق به ایران هستند، همگرایی و واگرایی اولویت های آمریکا و اسرائیل در منطقه را برجسته می کند. در حالی که حملات علیه منافع آمریکا در منطقه از زمان جنگ غزه تشدید شده است، واقعیت این است که این تحرکات قبلا وجود داشته است. ایران و «نیروهای نیابتیاش در منطقه» مدتهاست که تلاش کردهاند این پیام را به واشنگتن ارسال کنند که باید نیروهای آمریکایی را از خاورمیانه خارج کند. ایالات متحده قاطعانه اما با خویشتن داری پاسخ داده است. به جای حمله مستقیم به ایران، ایالات متحده با حملات هدفمند خارج از خاک ایران پاسخ داد و رویکرد اسرائیل را تکرار کرد. واشنگتن به صراحت اعلام کرده است که به دنبال احیای بازدارندگی و اجتناب از تشدید تنش است.
پس از این مرحله، همگرایی منافع به پایان می رسد. در حالی که اسرائیل تاکنون در تعامل با ایران محدود بوده است، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، مشتاق است که ایالات متحده رویکرد قاطعانه تری از جمله حملات مستقیم را در پیش بگیرد.
جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، فشار نتانیاهو را احساس می کند. گزارشها حاکی از آن است که او واقعاً نگران است که نتانیاهو سعی دارد او را به یک جنگ منطقهای گستردهتر بکشاند، اما دولت بایدن به مقاومت خود ادامه میدهد. در عوض، گامهای مهمی برای کاهش تواناییهای گروههایی مانند حوثیها در یمن و تلاش برای بازگرداندن بازدارندگی در کوتاهمدت برخواهد داشت. در عین حال، بایدن تلاشهای دیپلماتیک کلیدی را برای میانجیگری بین اسرائیل و دشمنانش مانند حزبالله و حماس رهبری میکند.
دولت بایدن همچنین به دنبال ایجاد شکل جدیدی از نظم منطقه ای بلندمدت از طریق دیپلماسی است. وی از سعودیها خواست تا با یک توافق منطقهای گستردهتر موافقت کنند که پیام روشنی را درباره آینده خاورمیانه به ایران ارسال کند. باید دید که آیا این تلاش ها در بازگرداندن بازدارندگی ایالات متحده در کوتاه مدت موثر خواهد بود یا خیر.