به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، عصر ایران با اشاره به اظهارات اخیر فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت درباره جلسه مخالفان فیلتراسیون نوشت:
سخنگوی دولت در پاسخ به سوالی مبنی بر تقاضای تشکیل جلسه مخالفان افشاگری گفت:
“این صدا شنیده شده است. اقداماتی برای این کار انجام می شود. دولت هم مثل بقیه می خواهد [رفع] با فیلتر شدن راهپیمایی ها موضوع پیگیری می شود و نیازی به راهپیمایی و هر نوع کمپین خیابانی نیست و ما پیگیر مطالبات مردم هستیم.
با توجه به این سخنرانی خانم فاطمه مهاجرانی، نکاتی کوتاه قابل توجه است:
1- خوب است دولت بگوید صدای مردم شنیده شده است. امیدواریم علاوه بر شنیدن صدای ملت در مورد فیلترینگ، صدای اکثریت – حتی اگر ساکت باشد – در مورد مسائل دیگری مانند سیاست خارجی، آزادی های سیاسی و اجتماعی، حذف رانت در کشور به گوش برسد. بودجه و غیره دستور انجام شود.
ما به شدت منتظر پاسخ عملی دولت به صدای مردم مبنی بر رفع فیلترها هستیم.
2- سخنران گفت: از آنجایی که صدای مردم درباره فیلترینگ شنیده شده است، نیازی به راهپیمایی های خیابانی و کمپین نیست.
اولاً این دولت نیست که نیاز یا عدم نیاز به راهپیمایی و تجمع را تشخیص می دهد. تنها وظیفه دولت حفاظت از اجتماعاتی است که طبق قانون اساسی «غیرمسلحانه» برگزار می شود و به مبانی اسلام آسیب نمی رساند. بنابراین «شنیدیم نیازی به ملاقات نیست» تنها می تواند پیشنهادی از سوی دولت به متقاضیان جلسه قانونی باشد، نه پیگیری تصمیم دولت برای جلوگیری از برگزاری جلسه.
ثانیاً، گویا سخنران متوجه نشده است که جنبه اصلی مطالبه تظاهرات علیه فیلترینگ، پاسخ به تظاهرات «معترضان دائمی هفت کشور آزاد» است که خواهان ادامه فیلترینگ و تشدید اینترنت هستند. . محدودیت ها
در واقع محور اصلی مطالبه مجمع قانونی علیه فیلترینگ، فیلترینگ نیست، بلکه برقراری «انصاف در بیان مطالبات جمعی» و دلخوری است که عده ای همیشه می توانند هر جا که بخواهند جمع شوند و شعار بدهند که می خواهند. . ، و هیچ کس کاری انجام نخواهد داد. آنها اهمیتی نمی دهند، که نباید، اما اکثر مردم نمی توانند در یک جلسه قانونی با صدای بلند صحبت کنند.
این تبعیض و بی عدالتی بسیار آزاردهنده تر از فیلترینگ یا هر محدودیت دیگری است.
ثالثاً، استفاده از اصطلاح تحقیرآمیز «دعوای خیابانی» برای کسانی که تقاضای قانونی برای تظاهرات قانونی کرده‌اند، برای گوینده یا افرادی که از محدودیت‌های اینترنتی ناامید شده‌اند، خوشایند نیست. چطور ممکن بود در زمانی که آقای مسعود مزیکیان کاندیدای ریاست جمهوری بود تظاهراتی در حمایت از آقای مسعود مزیکیان برگزار شود، اما حالا که ایشان رئیس جمهور هستند، نام تظاهرات قانونی برای تحقق یکی از وعده های ایشان به «تعرض خیابانی» تبدیل شده است؟ !
27215
