به گزارش خبرنگار مهر، در اولین نشست از سلسله نشست های سینمایی جشنواره فیلم «هاوا» فیلم «در آغوش درخت» مورد بررسی قرار گرفت.
در این نشست بابک خواجه پاشا کارگردان، سجاد نصراللهی تهیه کننده و روح الله زمانی بازیگر این نمایش حضور داشتند.
بابک خواجه پاشا در ابتدای این نشست گفت: از نظر جامعه شناسی می خواهم. رو به جلو سکوی سینما شوم. مهمترین نهاد جامعه خانواده است و مهمترین جوهره خانواده فرزند است. گویی خانواده قبل از تولد فرزند به طور کامل تشکیل نشده است. در سال های اخیر با مقوله ای به نام طلاق بسیار سر و کار داریم هرچند مدتی است که شکسته شده و اخیرا شاهد برگزاری جشن طلاق در جامعه هستیم. بنابراین تصمیم گرفتم فیلمی درباره جنبه زشت طلاق بسازم.
این کارگردان ادامه داد: در سینمای ما و البته سینمای جهان مقوله طلاق همیشه از دید بزرگترها یا کودکانی که خانواده هایشان طلاق گرفته اند و بچه ها در بحران هستند، به تصویر کشیده شده است، این بار تصمیم گرفتیم به آن نگاه کنیم. از نظر بچه ها بیایید در مورد آن صحبت کنیم، مخصوصاً که در فیلم می بینیم که می گویند باید بچه ها را از هم جدا کرد و به نظر من این بسیار غم انگیز است.
سجاد نصراللهی همچنین اظهار کرد: فضای دیدار با بابک از نظر تولید برایم بسیار جالب بود. نگرانی من این بود که فیلمی درباره طلاق let’s do بابک نیز در فیلمنامه به خوبی به این موضوع پرداخته است.
روح الله زمانی توضیح داد: در فیلم خورشید با آقای خواجه پاشا آشنا شدم. او قلب بزرگی دارد و انسان بسیار شریفی است. خانواده همیشه برای من و با توضیحات فیلم آقای خواجه پاشا مهم بوده است من دوست دارم آمد و من می خواستم درد چند خانواده را نشان دهم.
خواجه پاشا درباره همکاری با رضا میرکریمی نیز گفت: یکی از دلایل موفقیت در هر کاری است. مربی داشتن معلم و مربی قانون موفقیت است. آقای میرکریمی از نظر اخلاقی عالی و همچنین دارای شخصیت شهودی هستند. سینمای ما در دهه 60 با بزرگانی چون بیضایی، نادری، مجیدی، میرکریمی و… وارد چرخه شد و این سینما ایرانی و ملی شد. من طرفدار سینمای انسانی هستم که مخصوص مشرق زمین است، این سینما خیلی فردگرا نیست، همین. فکر برای رسیدن به مکان بهتر چه کنیم؟ سعی کنید راه حلی به مردم بدهید تا به مکان بهتری برسند. من اسم این سینما را سینه بلانکو گذاشتم که مرسوم نیست. متأسفانه الان به گونه ای شده که بچه ها منتظر دستور هستند، البته همه آنها فرصت نمی کنند یک نفر به آنها نزدیک شود. از سجاد نصراللهی و آقای مصباح بسیار سپاسگزارم.
بعداً مارال بنی آدم یکی از بازیگران «در آغوش درخت» به صورت تلفنی در این نشست حضور یافت و گفت: وقتی خانواده ای تشکیل می شود فکر می کنم یکی از بزرگترین وقایع مقدس دنیاست، بنابراین تحت هیچ شرایطی قرار نگرفته است. باید حفظ و پیگیری شود». غرفه ما ما با این فیلم این مشکل را نشان می دهیم. من از آقای خواجه پاشا تشکر می کنم که به من اعتماد کرد. هر یک من سلول هایم را بازی کردم، شرایط را زندگی کردم و آقای خواجه پاشا آنقدر کارگردانی درستی داشت که توانستیم این فیلم درجه یک را بسازیم. امیدوارم بهترین اتفاقات برای سینما و تئاتر ایران در کشورمان بیفتد، چون همه صحبت های نسل های ما با سینما و هنر گفته می شود.
خواجه پاشا همچنین توضیح داد: گاهی یک سری حرف گفته می شود، یک سری ایده ها این به عنوان ایده های اجتماعی مطرح می شود که مهم نیست چه زمانی مطرح می شود. در جامعه ما از نظر فرهنگی و اجتماعی یک سری مشکلات بزرگ و حیاتی داریم که اگر همین امروز شروع کنیم بیست سال طول می کشد تا اصلاح کنیم. گاهی اوقات ایده هایی وجود دارد که بسیار درست است، مانند شکاف بین نسل ها. این موضوعات نیاز به تفکر و برنامه ریزی دارند، اما وقتی این ایده ها به مرحله اجرا می رسد، گویی بین ایده و اجرا فاصله می افتد. گرداب در آنجا گم می شود و وارد موضوعات دیگر می شود. الان با بچه های دهه نود هیچ نقطه ارتباطی نداریم. بنابراین نیاز به یک کارگروه اصولی است تا بررسی کنیم که چگونه باید با نسل های جدید ارتباط برقرار کنیم.
وی در پایان گفت: فیلم بعدی که دارم در این است امیدوارم جا باشه بیایید آن را انجام دهیم. من معتقدم در جامعه امروزی هرکس به غیر از تزریق امید و شوخ طبعی به مردم کاری انجام دهد گناه کرده است. مردم ما الان نیاز به طنز دارند پس ناامیدی را به جامعه تزریق نکنید.
