وظیفه اصلی دولتمردان از دیدگاه امام راحل

«مردم» در سیاست و تفکر حکومت امام خمینی (ره) جایگاه ویژه و نقش اساسی داشتند.

آنان انقلاب اسلامی را دستاورد مردم و موهبتی نامرئی از جانب خداوند دانستند، مردم را پاسدار انقلاب خواندند و کارگزاران و مدیران نظام را به «خدمت هر چه بیشتر به مردم» توصیه اکید کردند. “.

شرکت در انتخابات؛ کلیدواژه های متداول در بیانات رهبر انقلاب / بررسی 25 سخنرانی انتخاباتی در 4 دهه + جدول

بیانات مهم رهبر انقلاب درباره حضور پرشور و حداکثری در انتخابات

رهبر فقید انقلاب اسلامی تا آخرین لحظه عمر خود را قدرشناس و خدمتگزار مردم می دانستند. آنها حتی در وصیت نامه خود برای آنها دعا کردند و از خدا و ملت به خاطر عیب و کاستی آنها عذرخواهی کردند.

در حکومت اسلامی مورد نظر امام، حمایت از مردم، به ویژه مستضعفان، یکی از وظایف الهی دولتمردان به شمار می رفت و این همه اصرار امام بر اهمیت و نقش مردم در صحنه، در تمام زندگی. بر اساس اهمیتی است که در دین مبین اسلام برای مردم قائل بوده است.

امام از ابتدای مبارزات علیه رژیم پهلوی همواره بر وابستگی خود به مردم تاکید داشتند.

در تاریخ تصویب انجمن های ایالتی و ولایتی که با چراغ سبز محمدرضا شاه به اسدالله علم، نخست وزیر زمان رژیم پهلوی در مهر 1341، پس از ارسال چندین تلگراف هشداردهنده به محمدرضا شاه و نخست وزیری آغاز شد. وزیر در 18 دی 1341 در دیدار با جمعی از مردم تهران که به قم سفر کرده بودند خطاب به شاه و علم گفت: «تا کنون با آنها آشتی کرده‌ایم و به توصیه و تذکر اکتفا کرده‌ایم. و ما نمی گذاریم ملت عصبانی شود و اگر روزی ملت با عصبانیت از خانه بیرون رفت، موضوع این است که دیگری پیدا می کند.

روزی است که سرباز سرنیزه و ژاندارم اسلحه را به نفع اسلام به زمین می اندازد، روزی است که نه قصر برای دنیا باقی می ماند و[نه‌ ‌]قصری بالاتر از آن من هیچ ارتباطی با شاه ندارم، بنابراین پیام می دهم که کشور در خطر است.

باید به آقای علم دستور دهد که به خواسته های ملت توجه کند یا کنار برود تا با آنها مذاکره کنیم و اگر می خواهد لجبازی کند، بداند که چند نفر نمی توانند با یک ملت لجبازی کنند. “

در اعلامیه مشترکی که در اسفند 1341 با حضور تنی چند از مراجع و علمای قم صادر کردند، «شرکت زنان در انتخابات مجلس» و استفاده ابزاری از زنان و دختران را علیه حیثیت و حیثیت خود غیرقانونی دانستند و نوشتند: مردم. ایران نیز مخالف این نوع تصویب نامه ها هستند. زیرا در دو سه ماه قبل که فشارها و ارعاب کمتر بود با تلگرام و مدارس و طومارهایی از سراسر ایران اطاعت خود را از علمای اسلام اعلام کردند و مصوبه غیرقانونی حکومت در مورد انتخابات انجمن های ایالتی را لغو کردند. و ولایتی مطالبه کرد. و دولت درخواست مردم را پذیرفت و به مجلس فرستاد.

اکنون که با حبس و شکنجه و توهین طبقات مختلف ملت – روحانیون و متدینین – بدون توجه به قوانین اسلام، قانون اساسی و قانون انتخابات، کنترل خود را بر ملت تثبیت کرده است، دست به کار شده است. که در نهایت برای اسلام بد خواهد بود و مسلمانان خطرناک و ترسناک هستند. انشاء الله دولت های ما را از خواب غفلت بیدار کند و به ملت مسلمان و کشور اسلامی رحم کند. “

پس از حادثه قیام 24 خرداد 1343 و پس از آزادی از زندان ساواک در 5 فروردین 1343 در مسجد اعظم قم در اجتماع اقشار مختلف مردم، طلاب، روحانیون، تجار و طلاب، امام امت گفت: پدر می گوییم اینقدر بودجه مملکت را خرج نکن. ; وقتی انقدر خوش میگذره چیکار میکنی؟ این همان واکنشی است که ما می گوییم شما باید یک جنتلمن باشید. زیاد به مردم نزدیک نشوید؛ برای برقراری ارتباط زیاد خرج نکنید. هزینه های غیر ضروری

آنها یک سازمان گسترده و طولانی ایجاد کرده اند. شما به احکام اسلام اعتقاد دارید، ما همه جزء تشکیلات شما هستیم، همه ملت، همه ملت جزء شما هستند. آیا ما به این ملت پول داده ایم که دوست ما باشند؟ آیا ما به این ملت رشوه داده ایم که دوست ما باشند، ما را دوست داشته باشند؟ فهمیده اند، به این معنا باور کرده اند که این آقایان، این مراجع عظام اسلام، این طلبه های خمینی، مردم را دوست دارند. آنها مردم را دوست دارند؛ آنها سعادت ملت را می خواهند. آنها خیر کشور را می خواهند. این اعتقاد در دل مردم است; انسان تابع احساسات دلش است; «همه اطاعت می‌کنند».

بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی اعتماد به ملت برای سرنگونی رژیم پهلوی را یکی از نشانه های بیداری و رشد سیاسی مردم دانستند.

وی در پیامی در مهر 1354 از نجف اشرف به هفتمین کنگره اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا تاکید کرد: از روی رشد ملت است که نقشه های شوم بیگانگان باید اجرا شود. دست در دست شاه، با مخالفت ملت روبه رو شوید؛ این رشد ملت است که با آن همه رعد و برق و سروصدا، حزب دروغین شاه را رسوا کرد و باعث سرگردانی و هیجان شاه شد. ملتی که با همه ارعاب و تهدید در انتخابات مفتضحانه شرکت نکردند مگر مشتی جیره پرداز و نزدیکان نظام.

رشد سیاسی دانشجویان قدیم و جدید این است که به تبلیغات چند صد ساله بیگانگان و طرح های تفرقه افکنانه استعمار پشت کرده و شجاعانه در مقابل نظام ایستادگی کرده و از حقوق ملت مظلوم دفاع می کنند. و علیه شکنجه، زندان و محرومیت. آنها نمی ترسند.

رشد دانش آموزان قدیم و جدید است که به مناسبت 15 خرداد روز رستاخیز ملی در سراسر کشور تظاهراتی برپا کردند که شاه را سرگیجه کرد و دستور حمله وحشیانه به مدارس فیضیه و دارالشفا را صادر کرد. مهد تعلیم و تربیت اسلامی و کانون انفجار در برابر ظلم و ستم، طلاب قرآن و فقه را به نام کمونیست ها پس از شکنجه و ضرب و شتم راهی زندان ها و پادگان ها کرد که از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.

علیرغم همه اعمال ضداسلامی و رفتار وحشیانه علمای اسلام، دست از تظاهرات منافقانه برنمی‌دارند و در این ماه مبارک رمضان، سازمان‌های پخش فحشا و رادیوها که به پخش مطالب ضد دینی در سراسر مقعد اختصاص دارند. ، برای جهل ساده لوحان اذان می گویند و خود را وقف نماز و مناجات می کنند. اما ملتی که از فریادهای مرگبار شکنجه گاه ها و فریاد مادران جوان جان باخته آگاه است، نباید از این اعتراضات دروغین غافل شود.

نماز که وسیله تضرع با خدای عدل است، اینک وسیله گسترش ظلم و مهجوریت جاهلان برای چاپ هر چه بیشتر از ذخایر ملت شده است. “

وی در 14 مرداد 1357 در پیام دیگری از نجف خطاب به مردم گفت: ما از غیورانی هستیم که در راه هدف مقدس اسلام فداکاری می کنیم و از جان و مال خود دریغ نمی کنیم و تسلیم نمی شویم. به ظلم و ستم و شجاعانه با نثار جان خود سکوت مرده را می شکنند و راه و رسم پیامبر اسلام و ائمه شیعه را یافته اند، از ایشان تشکر و تبریک می گوییم.

امروز که ملت قیام کرده و راه خوب و درست خود را یافته است، سکوت و دستور به سکوت برخلاف مصالح والای اسلام و خلاف روش شیعه جعفری و دستور اعتراض و افشای بلایای زنان است. و اسلام مخالف نظام شاه و منطبق با سیره مبارک انبیا و به ویژه پیامبر اکرم (ص) است. اکنون که ماه مبارک رمضان فرا می رسد و این ماه مبارک نمونه ای است که ملت بزرگ ایران از یک سو خاطرات چند ماه اخیر کشتار وحشیانه و خفقان و زندان و تبعید در دل آنها زنده است. و از طرفی می خواهند انتقام حملات رژیم منحط را بگیرند. پهلوی و شاخه های آنها، عوامل استعمارگران خارجی، با آگاهی و همبستگی بی سابقه ای به پا خاستند.

آبنما:

کتاب امام، جلد 1 و 3

27218