به گزارش سایت رسمی باشگاه پرسپولیس، سال هاست بخشی از جامعه هواداران سپاهان هر از گاهی دست به کارهای وحشتناکی زده اند. اقدامات انجام شده برای مقابله با این پدیده اثر بازدارنده ای ندارد و به نظر می رسد اگر مسئولان با فشار افکار عمومی مواجه نبودند، اتخاذ تدابیر جدی باور نمی شد.
در تمام این موارد حتی یک بار هم دیده نشد که باشگاه سپاهان توبه عمیقی داشته باشد، جز اینکه به دلیل شدت ماجرا مجبور به این کار شدند.
در این مورد اخیر حتی رویکرد انتقادی به این موضوع نیز زیر سوال رفته و کسانی که این حادثه برانگیخته شده اند به دلیل ماهیت ناپسند آن انگ شده اند. البته آنها هم از این وضعیت خشنود نیستند، زیرا روز چهارشنبه شاهد آغاز جریانی فکری و رفتاری بودیم که اگر در این زمان با تمام قوا از ریشه سرکوب نشود، سرآغاز جریانی خواهد بود. خشونت و عدم احترام به زنان در سراسر جامعه. اتفاقی که افتاد علیه هواداران همه باشگاه ها از جمله خود سپاهان بود.
ملت ما در دفاع از حرم شهدای عزیز و گرانقدری داد تا داعش و مرامش که در نوع نگاهش به زنان جلوه گر شده بود به این مملکت باز نشود و حالا در کمال تعجب یک نفر همین عقیده را فریاد زده است و در داخل و خارج بیان کردند. فوتبال و ورزش اگر به اندازه کافی تحت تاثیر قرار نگرفته اند باید برای خود متاسف باشند.
اینها اغراق و اغراق نیست، حقایقی است که کمترین شهامت بیان آنها را دارد.
و در رابطه با رفتار بخشی از جامعه هواداران سپاهان و نه همه آن داستان طولانی است.
حمله به خودرویی که سران باشگاه رقیب در آن تردد می کردند که با احتساب اندازه سنگ و آجر به نظر می رسید جان آنها را هدف گرفته بود، نابینایی هر دو چشم یک سرباز احمدی بر اثر پرتاب نارنجک دست ساز، حمله وحشیانه و وحشیانه به چند هوادار پرسپولیس و ضرب و شتم آنها، کور کردن هواداران پرسپولیس، تهدید و ارعاب هواداران پرسپولیس در شهر و محل زندگی خود (اصفهان)، حمله به خودروهای خبرنگاران در تهران، آتش زدن یک ماشین روزنامه نگار در حادثه دیگر، حمله به مسئولان داخل ورزشگاه در جریان بازی خارج از خانه، حمله به اتوبوس. حمل و نقل اعضای تیم فوتبال پرسپولیس با نارنجک که می توانست با برخورد به راننده و خارج شدن از کنترل اتوبوس به یک اتفاق فاجعه بار تبدیل شود. بخشی از اتفاقاتی که این افراد ایجاد کرده اند، علاوه بر درگیری های لفظی و فیزیکی معمول در ورزشگاه ها.
آنها اکنون سؤالات افتخاری را مطرح کرده اند که رویکردهای انضباطی و اخلاقی دیگر برای پرداختن به آنها کافی نیست.
این تا کجا قرار است پیش برود؟
توجه افکار عمومی را به این نکته جلب می کنیم که توهین آن فرد که معلوم است در دامانی بزرگ شده است تنها گوشه کوچکی از رفتار و توهین زننده هواداران سپاهان به زنان بوده است.
باشگاه پرسپولیس در قالب شکایت از این فرد خاص و از گروهی از هواداران و باشگاه سپاهان اسناد و فیلم ها را جمع آوری و در اختیار مراجع قضایی فوتبال و نهادهای مرتبط قرار می دهد، اما قطعا این کافی نیست.
چرا باید جامعه هواداران برخی باشگاه‌ها به دلیل نزدیک‌بینی یا رنگ‌بینی برخی مسئولان و نهادها در شهرهایشان، اینگونه باور داشته باشند که دارای چنین حاشیه امنیتی هستند؟
ضمناً به اهالی ورزش و فوتبال کشور این گونه حوادث را در قالب پرونده تضمین می کنیم زیرا در صورتی که اقدام انجام شده متضمن ایمنی و احترام تلقی نشود، خشونت علیه زنان در ابعاد بین المللی فوتبال قابل پیگرد قانونی است. به هواداران همه تیم ها و در این موضوع هیچ تفاوتی بین بانوانی که طرفدار پرسپولیس، استقلال، سپاهان، تراکتورسازی، خوزستان، گیلان، مازندران، کرمان و … نیستند وجود ندارد.
