بازیکن جوان پرسپولیس با وجود مصدومیت از ناحیه رباط صلیبی، با انگیزه بالایی درباره آینده و بازگشت به میادین صحبت می‌کند.
علیرضا عنایت‌زاده که سابقه حضور در تیم ملی جوانان ایران را دارد، از سال قبل از تیم امید پرسپولیس به تمرینات بزرگسالان راه یافت تا کار خود را زیر نظر یحیی گل‌محمدی دنبال کند و در نهایت در تابستان امسال با نظر مثبت کادرفنی سرخ‌ها قرارداد خود را به مدت سه فصل تمدید کرد.
اما فصل برای عنایت‌زاده مطابق انتظار پیش نرفت و او در تمرینات دچار مصدومیت شد و باشگاه پرسپولیس شب گذشته اعلام کرد این بازیکن ۱۹ ساله دچار دچار پارگی رباط صلیبی شده است.
عنایت‌زاده امروز در گفت‌وگویی در خصوص مصدومیتش صحبت کرده و به سوالاتی پیرامون آغاز فوتبال خود و همچنین حضور در پرسپولیس پاسخ داد:
* دیشب اعلام شد که مصدومیتت از ناحیه رباط صلیبی است. چه شد که مصدوم شدی؟
به هر حال اتفاقی است که ممکن است برای هر فوتبالیستی در تمرین و یا مسابقات رخ بدهد. من هم در حین تمرین پایم پیچ خورد و هیچ برخورد خاصی اتفاق نیفتاد.
* وقتی پایت پیچ خورد، فکر می‌کردی مصدومیتت از ناحیه رباط باشد؟
آن لحظه نه. همیشه می‌گویند در چنین مواقعی یک صدا شنیده می‌شود، اما برای من این اتفاق رخ نداد و فکر می‌کردم کشیدگی باشد، اما کم کم احساس کردم مصدومیتم جدی است.
* پارگی رباط صلیبی برای هر فوتبالیستی در هر سنی سخت است؛ تو هم که جوان هستی و قطعا رؤیاهای بزرگی داری.
بله، واقعا سخت است. برای من هم در ابتدا قابل هضم نبود، اما در هر صورت اتفاقی است که ممکن است برای هر کسی بیفتد. من هم مطمئنا دوست نداشتم در این سن دچار این مصدومیت شوم، اما حتما حکمتی در آن بوده است. خودم را برای این چالش آماده می‌کنم تا قوی‌تر از قبل برگردم و ادامه بدهم.
* بعد از مشخص شدن مصدومیتت، اعضای تیم با تو تماس گرفتند؟
همه لطف داشتند و جویای حالم بودند و از همین جا از همه تشکر می‌کنم. همچنین باید به این موضوع هم اشاره کنم که باشگاه در همه این مدت پیگیر وضعیت من بود و حواسش به من بود و از مسئولان هم ممنونم.
* این فصل از لیست تیم خارج می‌شوی؟
در جریان نیستم و در حال حاضر اصلا به این مسائل فکر نمی‌کنم.
* چه زمانی تحت عمل جراحی قرار می‌گیری و ادامه روند درمانت را طی می‌کنی؟
هنوز مشخص نیست. من دیشب پیش پزشک بودم و هنوز در این مورد چیزی مشخص نشده است.
* امسال قراردادت را به مدت سه سال تمدید کردی. درباره این تصمیم صحبت کن.
من در پایه‌های پرسپولیس حضور داشتم و اینجا مثل خانه خودم است. من از سال قبل و بعد از حضورم در تیم ملی جوانان، با نظر آقا یحیی به تمرینات بزرگسالان اضافه شدم و خدا را شکر خوب کار کردم و نظر ایشان را جلب کردم. خوشحالم که قراردادم با با پرسپولیس تمدید کردم و افتخار می‌کنم که در این تیم حضور دارم.
* در تمدید قراردادت، مسائل مالی هم برایت مهم بود؟
بخش بزرگی از تمرکز من در این سن روی پیشرفت است و اگر بحث مالی هم وجود داشته باشد، به خاطر خانواده است که هر کسی دوست دارد به خانواده‌اش کمک کند. من هم باعث افتخارم بود که قراردادم را با پرسپولیس تمدید کنم و تنها هدفم این بود که بازی کنم و در این سن به پول فکر نمی‌کردم. دوست داشتم بازی کنم و دیده شوم.
* از چند سالگی در پایه‌های پرسپولیس هستی؟
از ۱۴ سالگی.
* فوتبالت را چطور شروع کردی؟
از بچگی به فوتبال علاقه داشتم و از ۶-۷سالگی در مدرسه فوتبال بودم. قبل از پرسپولیس در آکادمی کیا هم حضور داشتم و برای مسابقات به آلمان و اتریش رفته بودم و سپس به پرسپولیس آمدم.
* سال‌های حضورت در پایه‌های پرسپولیس چطور گذشت؟
من از بچگی عاشق پرسپولیس بودم و هدفم این بود که به بزرگسالان پرسپولیس بیایم و بازی کنم. همیشه بازیکنان بزرگسالان را می‌دیدم و رؤیای این را داشتم که بتوانم به این جمع راه پیدا کنم. خدا را شکر با تلاش و تمرین و کمک مربیان توانستم به این هدفم برسم و امیدوارم در آینده بتوانم به پرسپولیس کمک کنم.
* برخوردها در تیم بزرگسالان با تو چطور بود؟
همه چیز عالی بود و همه بزرگترهای تیم، به خصوص هم‌استانی‌هایم کمک می‌کردند و روحیه می‌دادند. هم باشگاه و هم مربیان و بازیکنان همیشه برخورد خوبی داشتند.
* اصالتا اهل کجا هستی که می‌گویی هم‌استانی‌هایت کمک می‌کنند؟
من مازندانی هستم و اهل بابل. مازندانی‌های پرسپولیس هم ماشاءالله خودشان یک تیم هستند.
* با کدام بازیکن رابطه بهتری داری؟
من با همه اعضای تیم رابطه خوبی دارم و با توجه به اینکه از همه کوچک‌تر هستم، همه دوستم دارند، اما اگر بخواهم از یک نفر نام ببرم، باید بگویم با مرتضی پورعلی‌گنجی رابطه نزدیک‌تری دارم و الگوی من است. همچنین همه بزرگترهای تیم مثل آقا وحید [امیری] و آقا امید [عالیشاه] هوای من را دارند و من هم خیلی دوست‌شان دارم و از آنها یاد می‌گیرم.
* قرار گرفتن در بین چنین بازیکنانی چقدر به تو کمک کرد؟
واقعا عالی است. اینکه از همین سن بتوانی کنار بازیکنان بزرگ باشی و با آنها تمرین کنی، خیلی کمک می‌کند. حضور در کنار بازیکنانی که ۱۰-۱۵ سال از تو بزرگتر هستند و همچنین آشنایی با شرایط تمرینی بزرگسالان باعث می‌شود که تجربه بازیکنان جوان هم بالا برود.
* درباره آقای گل‌محمدی هم صحبت کند.
به همه ثابت شده است که آقای یحیی گل‌محمدی چه مربی بزرگی هستند و واقعا به جوان‌ها کمک می‌کنند.
* حضور در آکادمی کیا چقدر روی فوتبال تو تاثیر داشت؟
از ۶-۷ سالگی تا الان خیلی از مربیان به من کمک کردند؛ از مدرسه فوتبال گرفته تا پایه‌های پرسپولیس و… اما حضور در آکادمی کیا در ۱۰-۱۱ سالگی تجربه بسیار خوبی بود. اینکه در آن سن به کشورهای اروپایی بروی و با بایرن و تیم‌های اروپایی بازی کنی، خیلی تاثیر داشت و تجربه خوبی بود. البته باز هم تاکید می‌کنم در این مسیر بسیاری کمک کردند و نمی‌توانم از یکی-دو نفر اسم ببرم.
* خانواده‌ات در این مسیر چقدر نقش داشتند؟
مشوق‌های اصلی من پدر و مادرم بودند و زمانی که علاقه من را به این رشته را دیدند، واقعا حمایت کردند. زمانی که من در مدرسه فوتبال بودم و هیچ چیزی از آینده‌ام مشخص نبود، پدرم با من صحبت می‌کرد و می‌گفت باید موفق شوی و لژیونر شوی و به این شکل اهداف بزرگی را در ذهن من ترسیم کرد. بخش بزرگی بزرگی از پیشرفت من به خانواده و پدر و مادرم برمی‌گردد که از نظر ذهنی به من کمک می‌کردند که به این جایگاه برسم و از طرفی دعای خیر آنها به من کمک می‌کند. عزیزترین افراد زندگی من خانواده‌ام هستند و حمایت آنها کمک زیادی به من می‌کند.
* یادت هست که چه شد به فوتبال علاقه‌مند شدی؟ با دیدن مسابقه یا بازیکن خاصی؟
از بچگی که همه اسباب بازی و ماشین داشتند، من فقط توپ داشتم و پدرم مدام برایم توپ می‌خرید. از همان سن کم در کوچه و چمن و آسفالت فوتبال بازی کردم و تمام فکر و ذکرم فوتبال بود و اینطور نبود که در یک لحظه و با یک اتفاق خاص به فوتبال علاقه‌مند شوم.
* بازیکن موردعلاقه‌ات در بین ستارگان سابق پرسپولیس چه کسی بود؟
تمام بازیکنان پرسپولیس در همه ادوار اسطوره بودند و به قدری زیاد هستند که واقعا نمی‌توانم از یک نفر اسم ببرم.
* تو سال گذشته هم در تیم ملی جوانان حضور داشتی. چقدر امیدوار هستی که بعد از مصدومیت حضورت در جمع ملی‌پوشان ادامه داشته باشد؟
بله، من در بازی‌های آسیایی در تیم ملی جوانان حضور داشتم، اما متاسفانه نتوانستیم به جام جهانی صعود کنیم تا این موضوع تبدیل به یک حسرت شود. در هر صورت هر کسی آرزو دارد در تیم ملی کشورش حضور داشته باشد و من هم این هدف را دارم که به تیم ملی بزرگسالان راه پیدا کنم و افتخارآفرینی کنم.
* صحبت پایانی؟
شک نکنید قوی‌تر از قبل و با انرژی، تمرکز و پختگی بیشتر برمی‌گردم و تلاش می‌کنم به تیم محبوبم، پرسپولیس، کمک کنم.
