به گزارش خبرنگار مهر، در دهه های اخیر پیشرفت های چشمگیری در روش های تشخیص و درمان پزشکی حاصل شده است. با این حال، هنوز فرصتی برای پیشرفت روش های کنترل بیماری های مختلف به ویژه سرطان وجود دارد. تشخیص به موقع سرطان گام مهمی در درمان موثر این بیماری است زیرا شانس بقای فرد مبتلا را تعیین می کند.
در میان انواع مختلف سرطان، گلیوما از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا شایع ترین تومور اولیه مغزی است و دارای سطوح مختلف پرخاشگری است. یکی از روش های مانیتورینگ این بیمار استفاده از ام آر آی است که دید بصری دقیقی از تومور و قسمت های مختلف آن فراهم می کند و در نتیجه نظارت دقیق بر محل، شکل و خصوصیات ناحیه ای آن امکان پذیر است.
در این راستا، گروهی از محققان ایرانی داخل و خارج از کشور به نام های آرمین بنکدار، نسترن شکوری فر از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، مجید سلطانی و کامران رحمی فر از دانشگاه واترلو کانادا، رابطه بین حداکثر قطر زیرمنطقه های تومور را بررسی کردند. شاخص OS در موارد گلیوبلاستوما که آنها بررسی کردند.
برای انجام این کار، آنها از پایگاه داده MRI بیماران گلیوبلاستوما استفاده کردند و آنها را با توجه به وضعیت جراحی برداشتن تومور به 2 گروه “حذف کامل ناخالصی ها” (GTR) و حذف مقادیر نامشخص (NA) تقسیم کردند.
در مرحله بعد از الگوریتم خاصی استفاده کردند و حداکثر قطر زیر ناحیه های تومور را تخمین زدند.
سپس از الگوریتم های یادگیری ماشینی برای بررسی رابطه بین حداکثر قطر مناطق زیر مجموعه و میزان بقای بیمار استفاده شد.
نتایج مدل‌های پیش‌بینی تک متغیره نشان داد که حداکثر قطر نواحی تومور اطراف با میزان بقای بیمارانی که میزان برداشتن تومور آنها ناشناخته است، مرتبط است.
