به گزارش بازار، بانک مرکزی اعلام کرد: تورم نقطه به نقطه شاخص بهای مصرف کننده با کاهش 18.4 واحد درصدی از 49.4 درصد در بهمن 1300 به 31 درصد در اردیبهشت 1403 رسید.
تورم سالانه مصرف کننده 7.1 واحد درصد کاهش یافته است، از 44.1 درصد در بهمن 1401 به 37 درصد در اردیبهشت 1403. تورم نقطه به نقطه تولیدکننده از 37.9 درصد در بهمن 1403. 1401 به 23.3 درصد در اردیبهشت 1403 کاهش یافته است.
همچنین تورم سالانه شاخص تولیدکننده از 1/36 درصد در بهمن 1401 به 3/30 درصد در اردیبهشت 1403 کاهش یافته است.
بانک مرکزی در طول فعالیت خود در دولت سیزدهم رویکرد تثبیت و پیشرفت در جهت پیش بینی پذیری اقتصاد ایران را برای استقرار سیاست های پولی و بانکی در پیش گرفت.
از این حیث پس از تورم ماه های اول سال 1401 به دلیل اجرای طرح همگانی سازی و توزیع عادلانه یارانه ها و تداوم تنش های داخلی در ماه های پایانی سال جاری و تداوم نرخ های بالای تورم. مجموعه اقتصادی دولت و بانک مرکزی سیاست تثبیت اقتصادی را در پیش گرفته اند. در بسته سیاستی تثبیت اقتصادی، اقدامات بانک مرکزی حول سه محور اصلی «تثبیت و پیش بینی بازار ارز»، «کنترل نقدینگی» و «بازنگری مقررات» در دستور کار قرار گرفته است.
نتایج سیاست ها و اقدامات اتخاذ شده مجموعه اقتصادی دولت و بانک مرکزی را می توان در بهبود متغیرهای کلان اقتصادی به ویژه در کنترل نرخ تورم مشاهده کرد.
بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، تورم نقطه به نقطه شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی در مناطق شهری از ابتدای سال 1402 روند کاهشی محسوسی را در پیش گرفته و با 18.4 درصد کاهش از 49.4 درصد مواجه شده است. در بهمن ماه 1401 در اردیبهشت 1403 به 31 درصد رسیده است که نشان می دهد سیاست های بانک مرکزی در خصوص کنترل رشد نقدینگی و همچنین سیاست تثبیت نرخ ارز از کانال ثبات قیمت کالاهای وارداتی موثر بوده و توانسته تورم را کاهش دهد. فشار.
به این معنا، نرخ تورم مصرف کننده (دوازده ماهه) 1/7 واحد درصد کاهش یافت که از 1/44 درصد در فوریه 1401 به 37 درصد در اردیبهشت 1403 رسید.
تحلیل سیر تحول تورم در شاخص قیمت تولیدکننده نیز موید بهبود این شاخص است. بنابراین طبق آخرین آمار تورم دوازده ماهه شاخص بهای تولیدکننده نیز از 1/36 درصد در بهمن 1401 به 3/30 درصد در اردیبهشت 1403 کاهش یافته است.
به این معنا، تورم نقطه به نقطه شاخص بهای تولیدکننده نیز از 9/37 درصد در بهمن 1401 به 3/23 درصد در اردیبهشت 1403 کاهش یافت.
از ابتدای روی کار آمدن دولت سیزدهم، مشکل کنترل رشد نقدینگی و تورم با توجه به شرایط جدی سال های اخیر یکی از مهمترین اولویت های اقتصادی کشور محسوب می شد.
در این مدت بانک مرکزی با تعیین برنامه هدف رشد نقدینگی 30 درصدی برای سال 1401 و رشد 25 درصدی رشد نقدینگی برای سال 1402 توانسته این متغیر را به میزان قابل توجهی کنترل کند.
آمارها حاکی از آن است که رشد نقدینگی که در ابتدای دولت سیزدهم (پایان شهریور 1400) به 40.5 درصد رسید، در طول فعالیت دولت سیزدهم روند نزولی قابل توجهی داشته است. بنابراین این متغیر در پایان سال 1401 به 1/31 درصد و در پایان سال 1402 به 3/24 درصد رسید.
این نشان می دهد که طی دو سال و نیم دولت سیزدهم رشد نقدینگی 16.2 واحد درصد کاهش یافته که نشان دهنده بالاترین سطح کنترل نقدینگی در دولت های مختلف است. این در حالی است که در دوره دولت دوازدهم رشد نقدینگی با 16.7 واحد درصد افزایش از 23.8 درصد در شهریور 1395 به 40.5 درصد در شهریور 1400 رسید.
با توجه به تحول پایه پولی در دولت سیزدهم نیز مشاهده می شود که نرخ رشد پایه پولی از 39.5 درصد در ابتدای شهریور 1400 به 28.1 درصد در مارس 1402 رسیده است که نشان دهنده کاهش 11.4 واحد درصدی است. . این متغیر در دوره مذکور.
لازم به ذکر است در طول دولت دوازدهم نرخ رشد پایه پولی با 20.8 واحد درصد افزایش از 18.7 درصد در شهریور 1396 به 39.5 درصد در شهریور 1400 رسید.
