به گزارش خبرآنلاین، روزنامه جوان نوشت: نکته جالب اینجاست که این انتقاد با ادبیات تند اغلب یک دلیل بیشتر ندارد و به همین دلیل است که منویات اصلاح طلبان اجرایی نشده یا یک نفر حرفی هرچند کوچک زده است. یعنی با افکار اصلاح طلبان در تضاد است.
عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در دولت های هاشمی و روحانی اخیرا در یادداشتی درباره اولویت های سیاست خارجی دولت مسعود المزجیان اعتراض کرده و حتی آن را توهمی توصیف کرده است.
آخوندی نوشت: در سال های اخیر سیاست خارجی در اذهان ملت ایران بسیار برجسته شده است، شاید کمتر ملتی باشد که تا این حد به سیاست خارجی بپردازد، در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری شاهد بودیم که این سوال مدام مطرح می شد. چرا که مردم بدون توجه به تجربه خود دریافته اند که سیاست خارجی ایران بسیار پرهزینه است و امکان ایجاد ثبات در زندگی آنها را فراهم نکرده است. !
آخوندی از ابتدای یادداشت می خواهد اشتباه کند و ایران را مقصر تحریم ها بداند که عامل اصلی وضعیت اقتصادی کشور است. در میان کمبود منابع انرژی سنتی، آیا مردم ایران حق نداشتند به دنبال انرژی های نو از جمله انرژی هسته ای باشند؟ و آیا آنها باید تحریم شوند زیرا آنها انرژی هسته ای را حق مسلم خود می دانستند، مانند هر شهروند دیگری در جهان؟ و الان مقصر این تحریم ها و وضعیت نامناسب اقتصادی ایران است و نه زورگویی قدرت های جهانی؟
وقتی یک جریان سیاسی که از قضا یک جریان سیاسی متعلق به افرادی مانند آخوندی است، راه حل همه مشکلات کشور را در تعامل با غرب می بیند و سیاست های منطقه ای ایران را مانع پیشرفت کشور می داند، آیا اینطور نیست. توده مردمی که دغدغه اصلی آنها حل مشکلات معیشتی است متاثر می شوند؟ و به سیاست خارجی اهمیت نمی دهند؟ در واقع افرادی مانند عباس آخوندی مدام به مردم القا می کنند که با تعامل با غرب حتی مشکل آب آشامیدنی هم حل می شود و بعد وقتی سیاست خارجی برای بخشی از مردم مهم می شود، می گویند: حالا دیدید. سیاست خارجی او، زیرا اشتباه است.» برای مردم مهم شده است!
23302
