نادیا زکالوند: والدین برای آموزش فناوری به فرزندان خود ابزارهای مختلفی از جمله گوشی های هوشمند را در اختیار آنها قرار می دهند تا آنها را برای زندگی در دنیای امروز آماده کنند. در واقع بچه ها از دوران دبستان از انواع وسایل و البته گوشی های هوشمند استفاده می کنند. اما اگر والدین بدانند گوشی های هوشمند چه تاثیری بر مغز فرزندانشان به خصوص نوجوانان می گذارد، کمتر به خرید این وسایل برای آنها فکر می کنند.
به گفته دانشمندان، با رشد مغز نوجوانان، آنها به گوشی خود وابسته و معتاد می شوند و استفاده بیش از حد از این وسایل باعث تغییرات رفتاری شدید در آنها می شود.
در این مرحله از زندگی نوجوانان، قشر پیشانی مغز که اساساً «سیستم کنترل مغز» است، هنوز در حال رشد است و تکمیل نشده است و کنترل رفتار را برای آنها دشوار می کند.
وقتی مغز نوجوانان در شبکه‌های اجتماعی مانند TikTok یا Instagram محتوایی را مرور می‌کند، به لحظات خوش آنها واکنش نشان می‌دهد و باعث می‌شود که به تماشای محتوای مختلف خود ادامه دهند. اما از آنجایی که مغز بزرگسالان کاملاً توسعه یافته است، می‌تواند بداند چه زمانی باید تماشای محتوا در رسانه‌های اجتماعی را متوقف کند. اما مغز کودکان و نوجوانان هنوز به این برنامه ریزی دست نیافته و خیلی راحت به این ابزارها وابسته می شود.
به همین دلیل، نوجوانان از زندگی واقعی لذت نمی برند و برای دریافت دوپامین، هورمون شادی، به شبکه های اجتماعی روی می آورند.
هنگامی که نوجوانان از گوشی های هوشمند و رسانه های اجتماعی استفاده می کنند، بخش هایی از مغز که در اهدای جوایز نقش دارند فعال می شوند. این قسمت ها در مغز بزرگسالان نیز فعال می شوند، اما از آنجایی که قشر پیش پیشانی مغز آنها به اندازه کافی رشد کرده است، سیستم کنترل نیز در آنها فعال می شود.
عدم رشد کافی قشر پیش پیشانی مغز در نوجوانان، آنها را در معرض خطر اعتیاد و وابستگی بیشتر به گوشی های هوشمند قرار می دهد.
تحقیقات دیگر نشان داده است که نوجوانانی که حداقل 20 بار در روز پلتفرم های آنلاین خود را بررسی می کنند نسبت به بازخورد اجتماعی همسالان خود حساسیت بیشتری نشان می دهند.
تمام مطالعات روانشناختی نشان می دهد که تا زمانی که مغز نوجوانان مراحل رشد کافی را طی نکرده باشد، دسترسی آنها به گوشی های هوشمند باید محدود شود تا از آسیب این ابزارها جلوگیری شود.
فواره:
