یک مطالعه جدید نشان داده است کودکانی که در سنین پایین با ناامنی غذایی مواجه شده اند یا مادرانشان در دوران بارداری دچار ناامنی غذایی شده اند، شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری دارند و در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به چاقی یا چاقی شدید قرار دارند.
در حالی که تحقیقات قبلی ناامنی غذایی را با چاقی در بزرگسالان مرتبط می‌دانست، تأثیر آن بر کودکان کمتر واضح بوده است. در همین حال، تحقیقات جدید توسط برنامه اثرات محیطی بر سلامت کودکان (ECHO) بررسی کرده است که چگونه ناامنی غذایی در مراحل اولیه زندگی کودک و در دوران بارداری مادر می تواند بر چاقی در کودکی و نوجوانی تأثیر بگذارد.
به گزارش مدیکال نیوز، این مطالعه داده های نزدیک به 30000 جفت مادر-کودک را بررسی کرد. حدود 23 درصد از مادران در دوران بارداری در مناطقی زندگی می کردند که دسترسی کمی به غذا و فروشگاه های میوه و سبزیجات داشتند و حدود 24 درصد از کودکان در اوایل کودکی در این مناطق زندگی می کردند.
یافته های این تحقیق نشان می دهد که زندگی در مناطق با خانواده های کم درآمد و دسترسی کم به فروشگاه های مواد غذایی در دوران بارداری منجر به افزایش توده بدنی در کودکان 5 تا 15 ساله و همچنین 50 درصد بیشتر احتمال ابتلا به چاقی یا چاقی می شود. چاقی شدید در 5 سالگی 10 و 15 ساله می شود.
برای این تحقیق، محققان از آدرس محل سکونت شرکت کنندگان در دوران بارداری (1994 تا 2023) یا اوایل کودکی در همان دوره استفاده کردند. آنها سپس این آدرس‌ها را با داده‌های دسترسی به غذا از اطلس تحقیقاتی دسترسی به غذا FDA مقایسه کردند که اطلاعاتی در مورد درآمد خانوار، دسترسی حمل‌ونقل و دسترسی به غذا بر اساس منطقه سکونت ارائه می‌دهد.
