وزارت امور خارجه روسیه با صدور بیانیه‌ای کلیشه‌ای، برخلاف بسیاری از کشورهای منطقه و حتی کشورهای اروپایی، از محکومیت تجاوزات نظامی اسرائیل به خاک ایران خودداری کرد و تنها با تکیه بر لفاظی‌های رایج رسانه‌ای ارتباطی، نسبت به پیامدهای آن برای ثبات و امنیت ابراز نگرانی کرد. امنیت منطقه
به گزارش Intiter به گزارش جمهوری اسلامی، نکته مهم دیگر این است که در بیانیه رسمی وزارت امور خارجه روسیه، بدون اشاره به حق حاکمیت ملی ایران و حق پاسخگویی به آغاز این شرارت رژیم صهیونیستی، خواستار خویشتن داری شد. از طرفین و توقف خشونت برای کاهش سطح درگیری.
به نظر می رسد وزارت امور خارجه روسیه نخواسته تلاش زیادی برای تهیه این بیانیه انجام دهد و با تفسیر برخی از عبارات و عبارات وزیر دفاع آمریکا، لوید آستین، اظهارات وزیر دفاع آمریکا را تکرار و «رونویسی» کرده است.
جای تعجب است که روسیه از یک سو ایران را به عنوان «شریک راهبردی مسکو» معرفی می کند و سعی می کند از مزایای چنین موقعیتی استفاده کند، اما در میدان عمل در بسیاری از موارد رفتاری کاملاً در پیش گرفته است. در تضاد با آن روابط به عنوان یک شریک استراتژیک. این واقعیت تلخ را نمی توان نادیده گرفت که روسیه با وجود دوستی و همکاری استراتژیک با ایران، حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بر جزایر سه گانه ایرانی را زیر سوال برد. این موضع غیر اصولی و به شدت غیرقابل قبول مسکو بود که سپس موضع اتحادیه اروپا ادامه یافت.
مواضع پنهان و آشکار مسکو در روند مذاکرات مربوط به تقسیم منافع کشورهای ساحلی دریای خزر جای سوال دارد و نکات مهمی در این زمینه وجود دارد که با رفتار مورد انتظار مسکو در تناقض است، اما مشکلات ایجاد شده توسط روسیه بر سر ایران در جنگ با اوکراین نیز غیرقابل توجیه و مضر است.
ناگفته نماند که هرگز نباید منافع ملی کشورها در روابط با دیگران خدشه دار شود و حاکمیت ملی ایران بر جزایر سه گانه و مسئله سهم ایران در دریای خزر نیز از این قاعده مستثنی نیست و با موضع ریاکارانه دیگران. . ، در محدوده عمل چیزی تغییر نخواهد کرد. با این حال، باید از رهبران کرملین پرسید که آیا این رفتار غیراصولی روسیه با چه بخشی از دیپلماسی از مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک فرضی انتظار می رود، همخوانی دارد؟
جا دارد وزارت امور خارجه در چارچوب منافع و خواسته های روابط فی مابین و البته با شفافیت لازم در این خصوص به روسیه هشدار دهد که این رفتار از سوی مسکو قابل قبول نیست و که یک بررسی جدی در این راستا انجام شود.
