افزونه پارسی دیت را نصب کنید Tuesday, 24 September , 2024
2

«مشارکت مردمی» و دغدغه جمعی «عدالت»، «پیشرفت» و «آزادی»

  • کد خبر : 238241
«مشارکت مردمی» و دغدغه جمعی «عدالت»، «پیشرفت» و «آزادی»

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم– عبدالله عبداللهی: مفاهیم «توسعه» (یا پیشرفت)، «عدالت» و «آزادی» اگرچه هر سه جذاب و تقریباً مورد پسند همگان هستند، اما کسانی که سعی کرده‌اند دقیق‌تر و دقیق‌تر به آنها بپردازند، عموماً با یک تناقض مواجه شده‌اند. به عنوان مثال، برخی که پیشرفت و توسعه را در اولویت قرار می دهند، تأکید […]

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم– عبدالله عبداللهی: مفاهیم «توسعه» (یا پیشرفت)، «عدالت» و «آزادی» اگرچه هر سه جذاب و تقریباً مورد پسند همگان هستند، اما کسانی که سعی کرده‌اند دقیق‌تر و دقیق‌تر به آنها بپردازند، عموماً با یک تناقض مواجه شده‌اند.

به عنوان مثال، برخی که پیشرفت و توسعه را در اولویت قرار می دهند، تأکید بر «اولویت عدالت بر توسعه» را «توزیع فقر» توصیف می کنند. کسانی که عدالت را و مشخصاً با رفع «نابرابری» نابجایی سر و کار دارند و با غفلت از نابرابری حتی اگر به توسعه منتهی شود، موجب «تحقیر» و «کنترل سیاسی و اجتماعی» طبقات ضعیف توسط فردیست ها، «رفع حقوق برابر.” فرصت‌های رقابت»، نادیده گرفتن وظیفه مساوی دولت‌ها نسبت به انسان‌ها به طور کلی و غیره.

آنان که «آزادی» را حاکم توسعه و عدالت می دانند، بر این باورند که تأکید بر رفع نابرابری ها آزادی های اساسی مردم مانند حق مالکیت بر بدن، کار، درآمد، دارایی و… را از بین می برد.

به دلیل همین پارادوکس ها، در طول تاریخ اندیشه، به ویژه در قرن بیستم و بیست و یکم، اختلافات زیادی بین صاحب نظران این حوزه وجود داشته است. از فون هایک و فون میزس و رابرت نوزیک در نئولیبرال ها گرفته تا مایکل سندل، مک اینتایر و تیلور و دیگرانی که کم و بیش جمع گرا نامیده می شوند، تا برابری خواهانی مانند اسکنلان و افرادی مانند جان رالز که لیبرال است اما نظریه عدالت او نوآورانه بود. … و برخی ترفندها و بازتاب های دیگر.

اما علیرغم این ظاهر متناقض تلاش همزمان برای توسعه (یا پیشرفت) و عدالت و آزادی، برخی سعی در ایجاد هماهنگی بین آنها داشته اند. مثلاً آقای رالز یکی از آنهاست. در نهایت، او از دموکراسی با وسیع ترین مالکیت ابزار تولید صحبت می کند و معتقد است که این امکان تحقق اصول آزادی و توسعه عدالت را فراهم می کند. این دیدگاه برخلاف نظر افرادی مانند مارکس است که مالکیت ابزار تولید را عامل نابرابری می‌دانستند، اما برای خروج از وضعیت نامساعد باید مالکیت خصوصی را حذف کرد.

به هر حال، این درست است که باید نظریه ای داشته باشیم که بتواند همزمان به مسئله پیشرفت بپردازد و عدالت و آزادی را در برگیرد. اما ظاهراً یک چیز است که جای هیچ تردیدی باقی نمی گذارد و آن «مشارکت عمومی» در توسعه، توزیع ابزار تولید و حذف انحصار ابزار تولید و توسعه از دست گروهی است. یا کلاس های محدود، یک عنصر کلیدی است که می تواند سه نگرانی را برطرف کند و در عین حال از مفاهیم اساسی ذکر شده در بالا پیروی کند.

انتهای پیام/

لینک کوتاه : https://iran360news.com/?p=238241

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.