جعفر قنادباشی، تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی نوشت:
سال گذشته، غزه تبدیل به یک زنگ خطر برای سنجش کشورهایی شد که مدعی دفاع از حقوق بشر، اسلام و مردم عرب هستند. در واقع در این دوره ماهیت بسیاری از کشورها آشکار شد و اقدامات آنها را در آینده بی اثر کرد. آینده در این سال مبارزه مردم فلسطین در برابر وحشیانه ترین و غیرانسانی ترین حملات نظامی ادامه یافته و در این میان شاهد اقدامات، کنش ها و واکنش هایی در سراسر جهان بوده ایم که قدرت های بین المللی و منطقه ای را بیشتر شناخته اند.
در واقع نظام‌ها و قدرت‌های سیاسی بین‌المللی و منطقه‌ای سبد خود را در این مدت ارائه کردند که می‌توان از آن برای درک بهتر استفاده کرد، البته این سبد می‌تواند چشم‌اندازی برای آینده جهان و منطقه نیز ارائه دهد. کارنامه بسیاری از قدرت های بین المللی و نظام های سیاسی منطقه در حمایت از مردم فلسطین غیرقابل دفاع است. این در حالی رخ می دهد که نخبگان اکثر دانشگاه های جهان در مقابل رژیم صهیونیستی صف آرایی کرده اند. اکثر دولت های جهان در مجامع بین المللی مانند سازمان ملل، دادگاه لاهه و سایر مجامع بین المللی مخالفت خود را با رژیم صهیونیستی بسته به گرایش ملت های خود اعلام کرده اند.
در این میان برخی از قدرت‌های بین‌المللی و برخی نظام‌های سیاسی علیه این رودخانه بزرگ انسانی به گونه‌ای عمل کردند که خود را با این جریان همسو نکردند، بلکه با انواع حمایت از رژیم صهیونیستی علیه آن اقدام کرده‌اند. در سال گذشته مواردی در کارنامه قدرت های منطقه ای و بین المللی به ثبت رسیده است که هر کدام را می توان نشانه خیانت به بشریت و بدترین ظلم و ستم علیه ملت ها دانست. شاید در تاریخ این کشورها کمترین خیانت به مردم مسلمان فلسطین سکوت آنها در برابر انواع جنایات باشد، اما آنها سکوت نکردند و به طرق مختلف سعی در شکستن تحریم های اقتصادی علیه اسرائیل داشتند. این تحریم ها با مبارزه و مبارزه مردم یمن با ممانعت از ورود کشتی ها انجام شد، اما برخی کشورهای منطقه اقدام به تحویل کالاهای ضروری از طریق زمینی به اسرائیل کردند. متأسفانه تاریخ این کشورهای منطقه، تامین انرژی اسرائیل و تامین گاز و نفت رژیم صهیونیستی را نیز ثبت کرده است. این در حالی است که تلاش این کشورها برای تأمین مالی مخفیانه برخی از هزینه های نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای بمباران شهرهای فلسطینی یکی از فاحش ترین اقدامات آنها به شمار می رود. موضوع جایگاه آنها در سازمان های بین المللی و ممانعت از تصویب قطعنامه های لازم علیه رژیم صهیونیستی نیز نشان داد که این کشورها در مقابل مردم غزه ایستاده اند.
به این ترتیب می توان گفت سال گذشته سال آشکار شدن ماهیت کشورهایی بود که موضع آنها در قبال غزه مشخص شد. در واقع مشکل غزه ماهیت بسیاری از کشورها را آشکار کرد و باعث شد اقدامات آنها در آینده بی نتیجه بماند و در آینده اگر این کشورها در دفاع از دموکراسی و عدالت شعار بدهند، هیچکس حرف آنها را باور نخواهد کرد. گذشته از این، وقایع سال گذشته نشان داد که اگر ملتی برای مجاهدت، مبارزه و مقاومت در برابر استعمار مبارزه کند، حتی کشورهایی با پیشرفته ترین و کارآمدترین سلاح های نظامی هم نمی توانند مانع پیروزی آن شوند.
