مدل های کامپیوتری نشان داد که کرگدن ها زمانی پر مو بوده اند!/ عکس

تینا مزدکی: محققان دریافتند که ادامه شکار انسان پس از عصر یخبندان از رسیدن کرگدن پشمالو به زیستگاه های مناسب جلوگیری می کند. یک تیم بین المللی از محققان به رهبری دانشمندان دانشگاه آدلاید و دانشگاه کپنهاگ از مدل های کامپیوتری برای مطالعه و کشف یک راز دیرینه استفاده کردند.

آنها با استفاده از مدل‌های کامپیوتری، فسیل‌ها و DNA باستانی، تاریخ 52000 ساله جمعیت کرگدن‌های پشمالو در سراسر اوراسیا را با وضوحی که قبلاً ممکن نبود، مورد مطالعه قرار دادند. این مطالعه نشان داد که از 30000 سال پیش، ترکیبی از دمای سرد و شکار کم، اما تثبیت شده است. توسط انسان باعث شد کرگدن پشمالو به سمت جنوب حرکت کند و در پایان آخرین عصر یخبندان در موزاییکی از زیستگاه های تخریب شده به دام بیفتد.

با ذوب شدن زمین و افزایش دما، جمعیت کرگدن های پشمالو قادر به استعمار زیستگاه های مهم جدیدی که در شمال اوراسیا باز شدند و در نتیجه منقرض شدند، نبودند. کرگدن پشمالو، گونه ای نمادین از حیوانات بزرگ، پوست ضخیم و خز بلندی داشت و پیش از انقراض حدود 10000 سال در شمال و مرکز اوراسیا زندگی می کرد.

یافته های متناقض و تأثیر انسانی

یافته های اخیر محققان در تضاد با تحقیقات قبلی است. تحقیقات قبلی نشان داد که انسان هیچ نقشی در انقراض کرگدن پشمالو نداشته است. اکنون تحقیقات نشان می دهد که نه تنها انقراض کرگدن تحت تأثیر حضور انسان ها قرار نگرفته است، بلکه این حیوان ده ها هزار سال قبل از انقراض خود با انسان ها همزیستی داشته است.

محققان در آخرین مطالعه به نظر می رسد تجزیه و تحلیل خود را با وضوح بسیار بالاتر از مطالعات ژنتیکی قبلی انجام داده اند. بنابراین، تعاملات مهمی که کرگدن های پشمالو با انسان داشتند مشخص شد و چگونگی تغییر آنها در فضا و زمان مستند شد. یکی از این فعل و انفعالات که تا حد زیادی نادیده گرفته شد، سطح پایین شکار مداوم توسط انسان ها، احتمالاً برای غذا بود. امروزه انسان ها تهدید زیست محیطی مشابهی را ایجاد کرده اند. به دلیل شکار بی رویه و تغییر کاربری زمین توسط انسان، جمعیت زیادی از حیوانات به زیستگاه های تکه تکه شده و غیربهینه رانده شده اند.

در پایان دوره توسان، 61 گونه از گیاهخواران بزرگ زمینی با وزن بیش از یک تن زنده بودند و تنها هشت مورد از آنها امروزه وجود دارند. البته، پنج گونه از آن گونه های زنده مانده کرگدن هستند. یافته های فعلی دانشمندان نشان می دهد که چگونه تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسانی می تواند منجر به انقراض حیوانات بزرگ شود. این درک برای توسعه استراتژی‌های حفاظتی برای حفاظت از گونه‌های در معرض تهدید، مانند کرگدن‌های آسیب‌پذیر در آفریقا و آسیا، حیاتی است. با مطالعه انقراض‌های گذشته، می‌توانیم درس‌های ارزشمندی برای محافظت از حیوانات بزرگ باقی‌مانده روی زمین بیاموزیم.

آبنما: scitechdaily

۲۲۷۳۲۳