محیا دهقانی متولد 3 دی 1370 در تهران بازیگر سینما و تلویزیون است.
او فارغ التحصیل لیسانس ادبیات نمایشی بود، از 8 سالگی کاراته را شروع کرد و اکنون دارای مدرک لیسانس دوم است و از 21 سالگی در عرصه بازیگری فعال بوده است.
می گوید من آدم با اخلاقی هستم و اخلاق و ادب برایم خیلی مهم است.
از کلاس درس گرفته تا جلوی دوربین
او با حضور در کلاس های بازیگری داریوش ارجمند با الفبای هنر آشنا شد تا اینکه در سال 1392 در سن 21 سالگی با سریال «کهر و آشتی» جلوی دوربین رفت.
سینما و شهرت
وی در سال 1392 در فیلم سینمایی «شیار 143» به کارگردانی نرگس آبیار در کنار چهره هایی چون مریلا زارعی و مهران احمدی به صورت حرفه ای بازی کرد.
اما او با سریال پایتخت 4 در نقش سوزان، دختری عصبی که از بیماری روانی رنج می برد، مورد توجه قرار گرفت.
در داستان نیمروز متفاوت است
محیا دهقانی در سال 1394 در فیلم تحسین شده «ماجرای نیمروز» نقش شخصیتی خاکستری، باهوش و توانا را به عنوان شخصیت زن اصلی فیلم بازی کرد.
علاقه به بازیگری
در پنج سالگی برای دوستان و حتی خانواده و اقوام از شخصیت ها تقلید می کردم و علاقه من به بازیگری ریشه در دوران کودکی ام داشت.
از سال 1381 این حرفه را از طریق خانواده دنبال کردم و متوجه شدم که استعداد بازیگری دارم.
نوشتن
خیلی دوست دارم مطالبی را که می نویسم و چیزهایی که دوست دارم بنویسم پیاده کنم، اما فعلا فرصت این کار را ندارم.
نقش های مورد علاقه من
دوست دارم نقش هایی را بازی کنم که با شخصیت اصلی ام فاصله دارند.
من علاقه زیادی به خلق و خلق یک شخصیت دارم همانطور که نویسنده آن را خلق کرده است، بنابراین وقتی بازی می کنم می توانم چیزی به آن اضافه کنم و لذت ببرم.
بازیگران مورد علاقه
من اجرای جولیتا ماسینا، همسر آقای فدریکو فلینی (کارگردان) را دوست دارم.
من «رومن پولانسکی»، «وودی آلن»، «مارتین اسکورسیزی» و «آلفرد هیچکاک» را دوست دارم، مخصوصاً به خاطر متن و داستان، همچنان برایم جذاب هستند.
علاقه به گوش دادن به موسیقی.
همانطور که می دانید موسیقی کامل ترین «هنر» است تا جایی که فقط با گوش دادن به یک اثر دنیای شما از درون تغییر می کند.
از بچگی نواختن سازدهنی را شروع کردم اما ادامه ندادم، موسیقی گوش دادن را دوست دارم اما استعداد نواختن را ندارم.
فیلم ها و کتاب های مورد علاقه
من خیلی فیلم می بینم اما فیلمی که بیشتر از همه دوست داشتم «تنت» بود و در کتاب ها کتاب «سرگردان» خانم سیمین دانشور خیلی خوب بود.
ترجیح می دهم فیلم ها و سریال های خارجی ببینم چون فیلم های ما بیشتر دیالوگ محور هستند تا بازی محور، رویه ای که امیدوارم تغییر کند.
ازدواج
ازدواج برای جوانان این نسل به خصوص برای هنرمندان بسیار سخت شده است زیرا مردم به سختی می پذیرند که شغل همسرشان بازیگری است.
اولویت من در زندگی بعد از کار این است که دوست دارم همسر و مادر خوبی باشم.
از کاراته تا شطرنج
من از 8 تا 21 سالگی کاراته کار کرده ام و تا سطح کاراته بالا رفتم اما برای بازیگری آن را رها کردم و اکنون بیشتر به بدنسازی و شنا می پردازم.
راه رفتن را هم دوست دارم و علاقه زیادی به بازی شطرنج دارم.
زندگی و خط قرمز من
زندگی برای من مثل رنگین کمان است و خط قرمز من بر خلاف انسان است، حالا هر چیزی می تواند زیرمجموعه این باشد.
روابط ناسالم وجود دارد
بدون شک مانند هر شغل دیگری روابط ناسالمی در بازیگری وجود دارد اما خوشبختانه تا امروز با این مشکل مواجه نشده ام.
من ترجیح می دهم سخت کار کنم و خوب کار کنم، از 19 سالگی که بازیگری را شروع کردم به خودم گفتم این خودت و کفش هایت…
تجربه مدل سازی
به پیشنهاد یکی از دوستانم مدت کوتاهی در عرصه مد و مدلینگ بودم و درآمد خوبی هم داشت اما ترجیح می دهم خودم را صرفاً وقف بازیگری کنم.
سلسله
● همان لحن – 1400
● کبریت ساز – ۱۴۰۰
● پایتخت 4-1394
● خشم و آشتی – 1391
فیلم سینما
● آزمایشگاه خط – ۱۳۹۹
● کونجانچم – ۱۳۹۶
● لیلاج – ۱۳۹۶
● داستان نیمروز – 1395
● سبز سفید قرمز – 1394
● شیار فیلم 1392-143
فیلم کوتاه
● باهر – ۱۳۹۵
● شب، سکوت، رهایی – ۱۳۹۵
