محبوبیت عجیب نوار کاست های قدیمی!

نوار کاست چیست؟

در میان فرمت های ذخیره سازی رسانه، کاست یک فرمت بسیار قدیمی است. این قالب، که 60 سال از عمر آن می گذرد، توسط فیلیپس، غول الکترونیکی در آن زمان، اختراع شد و برای چندین دهه بسیار محبوب بود. حتی پس از اینکه سی‌دی‌ها و حتی MP3‌ها بازار را تصاحب کردند، کاست همچنان یک فروشنده داغ باقی ماند. عمدتاً به این دلیل که وسایل نقلیه قدیمی فقط به دستگاه پخش کاست مجهز بودند. آنها همچنین به راحتی در بازارهای کثیف، گاراژها و در گوشه های تاریک و تاریک خرده فروشی ها یافت می شدند.

نوار کاست در اصل یک نوار 8 آهنگ کوچک است که شبیه فرمت VHS قدیمی است. به این ترتیب، داده ها بر روی نوار مغناطیسی که بین دو قرقره قرار دارد، نوشته شده و خوانده می شود. از آنجایی که نوارها به طور یکنواخت پیچیده می شوند، قسمت باز شده توسط دستگاه پخش کاست خوانده می شود.

این طرح دارای چندین مزیت از جمله قابلیت ضبط صدا در دو طرف نوار می باشد. مانند صفحات وینیل، نوارها دارای یک طرف A و یک طرف B هستند، به این معنی که می توانید دو برابر بیشتر داده را روی یک ضبط کنید و سپس آن را پخش کنید. می‌توانید آن را در حالت معکوس قرار دهید و به جای اینکه هر بار آهنگ‌ها را به عقب برگردانید، آهنگ دیگری را پخش کنید.

البته نوارها معایبی هم داشتند. گاهی اوقات قطعات را به درستی اجرا نمی کنند و خیلی پایدار نیستند. همچنین کیفیت پخش این فرمت به خصوص در مقایسه با CD یا MP3 عالی نیست.

نوارهای کاست عجیب هستند

در سال های اخیر قطعاً شگفتی های زیادی وارد بازار شده است که از آن جمله می توان به رنسانس نوار کاست اشاره کرد. هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد که قالب منسوخ چند دهه پیش از مرگ بازگردد. اکنون سازندگان و فروشگاه‌های ضبط در حال تلاش برای پاسخگویی به تقاضای جدید برای نوار کاست هستند.

برخی از تولیدکنندگان اکنون در تلاش هستند تا با خرید و تعمیر دستگاه های قدیمی، تولید انبوه نوار کاست را از سر بگیرند. همچنین شرکت های متعددی مانند شرکت ملی صدا، اناس مدیا و آر تی ام وجود دارند که منبع درآمد اصلی آنها تولید کاست است و بدون شک این رونق در صنعت مورد استقبال آنها نیز قرار خواهد گرفت.

برای مدتی نوارهای کاست نیز به سرنوشت فلاپی دیسک دچار شدند. جذابیت اصلی آن مدت هاست که از بین رفته است، عمدتاً به دلیل ظهور فناوری های جدید مانند پخش کننده های MP3 و بعداً پخش موسیقی برای اهداف مشابه، اما راحت تر و با محصول نهایی با کیفیت بالاتر. بنابراین، استفاده از کاست ها به مصارف خاص، مانند تبدیل شدن به رسانه ای برای مقاصد آموزشی و مذهبی کاهش یافت و تعداد قابل توجهی از آن ها نیز به دلایل آرشیوی در اختیار دولت قرار گرفت.

اما این پایان کار نبود، و رنسانس کاست دوباره از سال 2006 شروع شد، زمانی که هیپسترها کارهای عجیب و غریبی انجام دادند مانند انتشار مستقل آهنگ های خود بر روی نوار. اگرچه موج اخیر نشان‌دهنده رونق بزرگ‌تری برای صنعت کاست است، باید دید که احیای علاقه به نوارها فقط یک مد گذرا است یا اینکه قالب برای دهه‌های آینده با ما خواهد ماند.