به گزارش رکنا، بامداد نهم خردادماه امسال، خبر آتش بیمارستان بین المللی قائم رشت بسیار چشمگیر بود. ساعت بعد از یک بامداد بود که این اتفاق افتاد و در سحرگاه با حضور تمامی ادارات آتش نشانی و امداد و نجات. آتش به طور کامل خاموش شد.
خانم هدایتی یکی از پرستاران بیمارستان قائم که این روزها به دلیل دود غلیظ ناشی از آتش سوزی در بیمارستان بستری است، از خاطره آن شب می گوید.
وی با بیان اینکه آن شب در اورژانس بود، افزود: با شنیدن صدای آژیر آتش سوزی تصور کردم چیزی در آشپزخانه سوخته یا بخار شدید سماور و کتری است. از آشپزخانه خبری نبود و از زیرزمین بوی دود به مشامم رسید.
هدایتی گفت: دویدم پایین و به زیرزمین رفتم، نیروهای تاسیسات قبل از من آمده بودند. یو پی اس و اتاق سرور در آتش سوختند. بلافاصله با آتش نشانی تماس گرفتیم و بلافاصله تعدادی کپسول آتش نشانی برای اطفای حریق آوردیم. وقتی در اتاق را باز کردیم، دود بسیار غلیظی بیرون آمد و چشمانمان را پر کرد. من نمی توانستم چشم را ببینم. آنتن در زیرزمین نبود، بلافاصله رفتم بالا و به اپراتور گفتم با مدیر تماس بگیرد.
وی در تشریح آن لحظات سخت و دلهره آور گفت: مدتی نگذشت که دود تمام بیمارستان را فرا گرفت. آنقدر غلیظ، سنگین و چرب بود که صورت همه سیاه بود و نفس کشیدن سخت بود. شاید فرار کنید و زندگی خود را نجات دهید. این اولین چیزی بود که از آن صحنه وحشتناک به ذهنم خطور کرد. اما نه من، بلکه همه پرسنل بیمارستان و پرستاران بخش‌های مختلف، نه تنها به فکر فرار نبودیم، بلکه در آن لحظه به فکر نجات جان بیماران افتادیم. همه به بهترین شکل ممکن بیماران را نجات دادند. از جابجایی با ویلچر گرفته تا گرفتن دست بیماران و حتی آن زمان، عده ای از کارکنان را دیدم که بیماران مریض را حمل می کردند و به حیاط کنار پله های اورژانس می بردند تا در معرض دود قرار نگیرند.
این پرستار با تاکید بر اینکه همه آمبولانس ها مشغول به کار هستند، گفت: حتی با 115 تماس گرفتیم و همه آمبولانس های خود را در اسرع وقت به این بیمارستان آوردند تا بیماران را به مراکز درمانی دیگر منتقل کنند.
هدایتی تصریح کرد: بعد از آن شب سخت و دلهره آور، حالا شایعات خیلی ما را آزار می دهد. می گویند پرستارها کاری نکردند و فرار کردند یا می گویند بچه ها سوختند. در حالی که 5 نوزاد در بخش ویژه بستری بودند، همگی به سلامت به بیمارستان 17 شهریور رشت منتقل شدند.
وی با ابراز تأسف از درگذشت 9 بیمار گفت: این عزیزان از بیماران بدحال بستری در آی سی یو و متصل به دستگاه بودند و حال برخی از آنها به قدری ناخوش بود که حتی نتوانستند به بخش ام آر آی بیمارستان منتقل شوند. و انتقال آنها و جدا کردن آنها از دستگاه ریسک بالایی داشت. من خودم برای نجات جان بیماران در آن اتاق بودم که به دلیل استنشاق دود غلیظ ناشی از آتش سوزی از هوش رفتم.
وی افزود: حجم دود به حدی بود که وضعیت چند نفر از امدادگران و هلال احمر در حال اطفای حریق وخیم شد و تحت شیمی درمانی قرار گرفتند. لحظات سخت و ترسناک زیادی وجود داشت، اما نه تنها هیچکس به فکر فرار و نجات جان خود نبود، بلکه همه برای نجات جان دیگران به خصوص بیماران بیمار تلاش می کردند.
هدایتی بیان کرد: بسیاری از بیماران در بخش های مختلف از جمله جراحی، داخلی، زنان و مردان و سکته قلبی بستری بودند و تلاش می کردیم با وجود شرایط اورژانسی بیماران را به گونه ای از ساختمان خارج کنیم که هیچ کس نبود. مجروح.
این پرستار در پایان با تاکید بر اینکه خاطره آن روز همچنان دلهره آور است، تصریح کرد: چندین بار وارد ساختمان شدم و بیماران را با خود بیرون آوردم، مریض هستم و در بیمارستان بستری هستم و عذاب می کشم. به دلیل سردرد و حالت تهوع
