خبرگزاری مهر – گروه استان ها – مریم یاوری: ماجرای او از محرم شروع شد و گردان 14 امام حسین(ع) برای شکستن محاصره دشمن با وجود طغیان رودخانه اما برای کمک به آب پریدند. رفقای او دل به دریا دادند و راهی راهی شدند که بازگشتی جز عزت نداشت.
حدود 750 نفر از 1250 سرباز گردان امام حسین (ع) در عملیات محرم دیده شدند. رفقای او به شهادت رسیدند، انتقال آنها به اصفهان سخت بود اما گویا سربازان گردان امام حسین(ع) با تشییع همبستگی کردند. رابطه عاشقانه فراگیر شده بود و در روزی تاریخی 370 شهید این گردان در 4 آبان 61 بر دوش مردم اصفهان گلباران کردند.
داستان های زیادی از حاضران در این مراسم شنیده ایم اما این بار به دنبال فردی رفته ایم که غسل و تدفین شهدا را از دریچه دوربینش ثبت کرده است.
روز تشییع 370 شهید عملیات محرم در اصفهان
علیرضا جلیلی فر که در 4 آبان 1340 حدود 20 سال سن داشت و عکاس واحد عملیات و تبلیغات استان اصفهان بود، امروز 60 ساله شد. به گفته وی، حدود نیم قرن است که با لنز دوربین خود ایثار و شهادت مردم اصفهان و استان های دیگر را ثبت می کند و هنوز روز تشییع 370 شهید عملیات محرم در اصفهان را به یاد دارد و به خبرنگار مهر گفت. . خبرنگار: «هیچ روزی به اندازه بیست و پنجم هیجان انگیز و حماسی نبوده است، در آبان ماه سال 1395 در هیچ شهر و کشوری آن را ندیدم. اصفهان در 4 آبان رنج کشید، اما نمی دانم چگونه. می دانم چگونه آن روز مادران و پدران در تشییع جنازه پسران شهیدش بدون ابرو برداشتن آمدند، من هنوز در شگفتم.
این عکاس ایثار و شهادت در اصفهان ادامه می دهد: شب قبل از تشییع شهدا برای عکاسی از پیکر شهدا اعزام شدم. تعداد زیادی از شهدا آمده بودند، البته تعدادی از آنها آمده بودند و نبودند. عملیات محرم جمعیت زیادی بیرون حمام بود. ایستاده بودند، حساب کن حتی اگر از هر خانواده 5 نفر باشند، چند نفر پشت در حمام جمع شده اند.
و می افزاید: بسیاری از شهدا از زمانی که در آب به شهادت رسیدند بدنشان ورم کرده بود. از چهره شهدا عکس گرفتم. رفقا و دیدن اکثر دانش‌آموزان که با لبخند در حمام آرام می‌خوابند، بسیار سخت است. ولی به هر حال دادن تا آخر ماندم و از چهره تک تک شهدا عکاسی کردم.
همسایه ها تابوت شهدا را تزئین کردند
این عکاس دوران هشت سال دفاع مقدس می افزاید: بعد از عکسبرداری با کمک یکی از دوستانم به مسجد انقلاب یا همان مرکز تبلیغات سپاه رفتیم، در آنجا برای هر شهید حدود 5 عکس و یک بوم نقاشی تهیه کردیم. آنها را به خانواده هایشان تحویل داد. در آن روزها سبک تشییع و تدفین شهدا متفاوت بود، همه کارها توسط مردم انجام می شد، 370 شهید شب قبل از تشییع به خانه هایشان بازگردانده شدند، همسایه ها و اهالی محل تابوت شهدا را در دی در د. به زیباترین شکل ممکن، برخی کبوترها را روی تابوت ها گذاشتند و برخی دیگر آنها را با پارچه های رنگی بسیار زیبا تزئین کردند.
جلیلی فر حال و هوای همه محله های اصفهان در شب تشییع شهدای 4 آبان را وصف ناپذیر می داند و می گوید: هر محله ای حال و هوای خاصی داشت، گویی این شهدا فرزندان تک تک آنها اصفهانی ها هستند. قدیمی بارها دور آن قدم زدم و وضعیت مردم را دیدم، هنوز هر لحظه را در ذهنم به یاد دارم.
وی در خصوص روز تدفین شهدا نیز می گوید: در هیچ کجای دنیا جمعیتی را که من در 4 آبان 61 در اصفهان دیدم ندیده ایم، هیچکس نمی تواند ادعا کند که همه وقایع میدان امام را در این زمینه ثبت کرده است. روز.” بود، ما همیشه دنبال سوژه بودیم و آن روز لنز دوربین بین سوژه ها گم شد.
تشییع شهدا از ساعت 8 صبح تا عصر ادامه داشت.
این عکاس دفاع مقدس می افزاید: عکس های فوق العاده ای را در 25 آبان 61 در میدان نقش جهان گرفتم، تشییع شهدا از ساعت 8 صبح تا شب ادامه داشت و جالب اینجاست که ازدحام جمعیت به حدی بود که هیچ ترتیبی برای پذیرایی وجود نداشت. . آنها برای این جمعیت ساخته شده اند، اما مردم لب تشنه و گرسنه تا آخرین دفن شهدا تحمل کردند.
وی معتقد است که چهره شهدای 25 آبان 61 همه نوجوانان بوده و ادامه می دهد: از چهره شهدا عکاسی کردم اما آنها را قامتی تر از شهدای 25 آبان 61 ندیدم.
جلیلی فر تشکیل اصفهانیانی که در شب 4 آبان به جبهه اعزام می شوند را حماسه دیگری می داند و می گوید: فکر نمی کنم در آن روز چنین استقبالی صورت بگیرد، همه داوطلب اعزام شدند. با چهره های خندان به جلو که انگار همه می خواهند ابتکار عمل را از دیگری بگیرند.
تا زمانی که پدر نشدم سختی آن روز را برای خانواده شهدا درک نکردم.
وی درباره خانواده شهدا نیز می گوید: تا زمانی که پدر نشدم سختی آن روز را برای خانواده شهدا درک نکردم. پدران و مادران شهدا افتخار می کردند که فرزندانشان شهید شده اند. خانواده های شهدا، کسانی بودند که دو فرزند خود را در یک روز تشییع کردند و همه پدر و مادرها این درد را درک می کنند. امروز می فهمم خانواده های شهدا چقدر بزرگ هستند، معتقدم زیباترین صدای پدر و مادر صدای فرزندان و نوه هایشان است نه صدای خواننده های معروف.
جلیفر می افزاید: وقتی از خانواده شهدا جویا شدیم، گفتند که ما کاری نکردیم و فقط امانتی از جانب خدا برگردانیم.
وی پدران و مادران شهدا و خود شهدا را قهرمانان واقعی ایران می داند و می گوید: ما در 40 سال گذشته آنطور که باید قهرمان تربیت نکرده ایم، باید قهرمانان خود را به جهانیان عرضه کنیم، باید تکان بخوریم. گرد و غبار دهه 40 سال اشتباهات جهانی برای درک قهرمان، یعنی چه؟
