قصاص قتل فجیع پسر عمو/ جنایت در ساختمان نیمه ساز

به گزارش رکنا، صبح روز 17 مهر ماه 1402 ماموران کلانتری خبر از کشته شدن نگهبان ساختمان نیمه کاره در خیابان نیروی هوایی بر اثر ضربات چاقو دریافت کردند. ماموران بلافاصله در محل حاضر شدند و جسد متعلق به مرد 30 ساله ای به نام پیمان با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد. شواهد نشان می‌داد که پیمان در آن زمان نگهبان ساختمان نیمه‌ساز بوده است. قربانی جنایت فوت کرد

آثار و لکه های خون روی زمین نشان می داد که عامل یا عاملان جنایت در حالی که مقتول قصد فرار داشت به او حمله کرده و او را کشتند.

در اولین گام تحقیقات، ماموران از خانواده مقتول بازجویی کردند.

اولین سرنخ

برادر پیمان گفت: برادرم حدود یک سال با پسر عمویمان به نام شهاب اختلاف داشت و چندین بار او را تهدید به قتل کرد، پسر عموی ما اخیراً از افغانستان وارد ایران شده و معتقدم در قتل برادرم نقش داشته است.

پنج روز از این حادثه گذشته بود، صبح روز 22 مهرماه شهاب به پلیس مراجعه کرد و خود را تسلیم پلیس کرد.

گفت: پسر عمویم را کشتم که مستحق مرگ بود.

بیانیه عجیب

وی در تشریح جزئیات این حادثه گفت: مدت ها قبل از رفتار همسرم متوجه شده بودم که پیمان به صورت آنلاین با او در ارتباط است. از همسرم در این مورد پرسیدم اما او هیچ وقت جواب درستی به من نداد. فکر می کردم پسرخاله ام همسرم را مورد آزار و اذیت قرار داده و قصد سیاه نمایی دارد، اما همسرم سکوت کرده و چیزی نگفت. افغانستان من به ایران آمده ام. دوباره تلفنی از همسرم درباره پسر عمویم پرسیدم تا دلیل ترس او از پسر عمویم را جویا شوم و آنجا بود که همسرم راز تاریکی را برایم فاش کرد و متوجه شدم پیمان ناراحت شده است. همسرم و هنوز متوقف نشده است. اینترنت اذیتت میکنه به همین دلیل تصمیم گرفتم قتل معامله کردم

وی ادامه داد: از آنجایی که می دانستم با دیدن من جلوی در در را برایم باز نمی کند به همراه یکی از دوستانم به نام غلام به محل کار پیمان رفتم و با چاقو خودکشی کردیم. ضربات مهلک را به او زدم و با هم فرار کردیم.

با اطلاعاتی که این مرد در اختیار ماموران قرار داد، همدست وی نیز شناسایی و دستگیر شد که به همدستی در قتل اعتراف کرد.

پرونده جنایی با صدور کیفرخواست به شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد و دو متهم به دفاع از خود پرداختند.

در دادگاه چه گذشت؟

در ابتدای جلسه والدین دم درخواست انتقام را مطرح کردند.

شهاب با حضور در مقابل قضات، اظهارات قبلی خود را تکرار کرد و گفت: پمان مستحق مرگ بود. او همسرم را مورد آزار و اذیت قرار داد و از او اخاذی کرد. به همین دلیل تصمیم گرفتم او را بکشم، اما غلام از این ماجرا بی خبر بود. به او گفتم که با این توافق موافق نیستم و می خواهم با او آشتی کنم. او از روی حسن نیت با من آمد. من اتهام قتل را قبول دارم.

غلام با حضور در برابر قضات اتهام معاونت در قتل را نپذیرفت.

وی گفت: من هیچ اطلاعی از این ماجرا نداشتم و فکر می کردم شهاب قصد آشتی با پسر عمویش را دارد. اگر می دانستم قصد کشتن دارد، در این ماجرا دخالت نمی کردند و من نمی رفتم. با او

در پایان جلسه، قضات وارد شور شدند و با توجه به شواهد پرونده، شهاب را به انتقام گرفتن محکوم کرد