ایلانا نوشت: پس از ساعت ها مذاکره بی نتیجه در نهادی که قرار بود به صورت سه جانبه مدیریت شود، حداقل حقوق روزانه کارگران. برای سال 1403 رقم ناچیزی معادل 2123313 ریال تعیین شد. بسیاری از کارگران در کشور با حقوق اولیه و کارگران روزمزد کار می کنند. به این معنا که یک روز کامل کار می کنند و فقط 212 هزار تومان حقوق می گیرند، حقوقشان کمتر از نیم کیلو گوشت قرمز است، پولی که برای سیر کردن یک نفر هم کفایت نمی کند.
شکی نیست که قدرت خرید حقوق مصوب شورای عالی کار در روزهای اول فروردین به شدت ناچیز بوده است. اما با گذشت کمتر از یک ماه از تصویب افزایش 35 درصدی حداقل دستمزد و 22 درصدی حقوق در سایر سطوح، افزایش بی امان و بی سابقه نرخ ارز باعث کاهش قدرت خرید و ارزش کارگران شده است. دستمزد در پایین ترین سطح ممکن؛ از آنجایی که بیشتر هزینه های زندگی در واقع به دلار است، اگر حقوق کارگران به دلار محاسبه شود، این قدرت اندک بیشتر نمایان می شود.
حقوق روزانه فقط 3 تومان!
اواخر بعدازظهر بیست و ششم فرودین، دلار در بازار آزاد به حدود 67 هزار تومان رسید؛ بنابراین حقوق روزانه کارگران 2123313 ریال مصوب شورای عالی کار تنها 3.16 دلار است. کارگران ایرانی روزی 3 دلار کار می کنند. دستمزد روزانه 3 دلار به ازای هر متر و استانداردهای استاندارد و بین المللی دستمزدی زیر خط فقر است که نمی تواند نیازهای غذایی را تامین کند تا جایی که علیرضا خرمی، فعال صنفی و عضو مشاوره اسلامی کار پلی اکریل اصفهان، می گوید: به آن می گویند “جاودانه”، رعایت کنید.
قدرت خرید حقوق کارگران به کمترین میزان در تاریخ شورای عالی کار رسیده است. خرمی می گوید: قبل از اتفاقات اخیر و گرانی دلار، حقوق کارگران واقعا ناچیز بود و کفاف هزینه غذا را نمی داد. اکنون با گرانی ارز، کاهش بی سابقه دستمزدها سفره های کارگران را بی رونق گذاشته است. چیزی در سبد خرید کارگران باقی نمانده است. نمی دانیم چرا هر دولتی که می آید به سفره های خالی کارگران حمله می کند.
وی می افزاید: کارگران ماهر و با تجربه معمولا مشمول سایر سطوح حقوقی هستند که حقوق آنها در سال جاری 22 درصد افزایش یافته است. در این ماه، بسیاری از کالاها و خدمات بیش از 30 درصد گران شده اند. در واقع از ابتدای فروردین 1402 تا پایان فروردین امسال حداقل 70 یا 80 درصد تورم در سبد معیشت خانوار داشتیم، اما افزایش دستمزد کارگران ماهر کشور که سرمایه ملی هستند و باعث می شوند. چرخ های اقتصاد چرخش، تنها 22 درصد بود. در این شرایط آیا به صحبت از تحکیم خانواده و بچه دار شدن ادامه می دهند یا انتقاد می کنند که چرا نیروهای متخصص مجرد می مانند و از سر ناچاری و الزام مهاجرت می کنند؟ کارگر ماهر که به هر کشوری مهاجرت می کند حقوق روزانه اش بیش از 3 یا 4 دلار است!
زمان برای مغرور شدن 19 ماه!
به گفته خرمی، از اوایل دهه 1990، شوک های پی در پی به اقتصاد، کارگران را از دسترسی به مسکن و خانه دار شدن بی دغدغه محروم کرد. “خانه دار شدن” رویای سال ها بوده است، اکنون خرید یک ماشین ساده برای کارگران نیز رویایی است. “غرور بودن” رویایی است که با کار کردن و عرق ریختن نمی توان به آن پی برد.
“غرور بودن یک رویای بسیار دور است”; این گزاره را می توان به راحتی با مشاهده قیمت های بازار نشان داد. بر اساس جدول قیمت پراید در 6 فروردین، ارزان ترین مدل این خودرو پراید هاچ بک است که در بازار 213 میلیون تومان قیمت دارد. فرض کنید یک کارگر حداقل دستمزد به طور متوسط 11 میلیون تومان حقوق دریافت می کند که شامل مزایای دستمزد می شود. قیمت یک دستگاه پراید هاچ بک در بازار 19.36 برابر حقوق ماهانه این کارگر؛ به عبارت ساده تر، یک کارگر حداقل دستمزد با حقوق ماهیانه 11 میلیون تومان باید بیش از یک سال و نیم، دقیقاً 19 ماه کار کند، ریال خرج نکند، غذا نخورد، فرزندش را به مدرسه نفرستد، بیمار نشود. . ، و نه خانه اجاره ای، در واقع تمام درآمد ماهانه خود را در یک حساب بانکی ذخیره کنید تا بعد از 19 ماه بتوانید یک پراید هاچ بک بخرید! و فقط به شرطی که بعد از 19 ماه قیمت پراید هاچ بک ثابت بماند و 213 میلیون تومان افزایش پیدا نکند!
بنابراین، وقتی زمان انتظار برای خرید ساده ترین نوع پراید به 19 ماه رسیده است، کارگران چگونه می توانند یک خواربارفروشی شخصی داشته باشند؟ وقتی نمی توانی یک پراید ساده بخری، چگونه می توان انتظار داشت که خانه داشته باشد، اساساً چگونه می توان زندگی کرد؟
آیا در چنین شرایطی واقعیت‌های موجود و ناتوانی بیش از نیمی از جمعیت کشور در برآوردن ساده‌ترین نیازهای زندگی، دولت و کارمندان را مجبور خواهد کرد که از تصمیم ناعادلانه خود مبنی بر افزایش ۳۵ و ۲۲ درصدی حقوق و افزایش دستمزد صرف نظر کنند. کارگران بخش خصوصی که از فقدان امنیت شغلی و تشکل آزاد رنج می برند و عملاً هیچ قدرت چانه زنی و نفوذی برای رسیدن به نتیجه مطلوب ندارند تا به اندازه تورم انباشته سال گذشته افزایش یابد. و یک ماه؟ تورم انباشته از ابتدای فروردین سال گذشته تا پایان فروردین امسال حداقل 70 تا 80 درصد بوده است. بنابراین اگر 40 تا 50 درصد دیگر به حقوق کارگران اضافه شود، آنها از فقر نجات نمی یابند، فقط می توانند مانند فروردین ماه سال گذشته زندگی کنند…
