به گزارش صبحگاهی ، حدود نیم قرن پیش خیابان شمالی- جنوبی لاله زار به عنوان قطب فرهنگی پایتخت شناخته می شد. تمام کافه ها، تئاترها و سینماهای معروف پایتخت در این خیابان قرار داشتند که هویت فرهنگی پایتخت را تشکیل می دادند.
«لاله زار» خیابانی دو کیلومتری است که هویت تاریخی سینمای ایران و تهران با آن گره خورده است و فلسفه سینما و سینما از آنجا شروع شده است.
هویتی که با سینما گراند هتل شکل گرفت و زمانی 16 سالن سینما و سالن های متعدد داشت (سینما ونوس (سارا)، سینما رکس (لاله)، سینما خورشید نو، سینما البرز، ایران سینما، تئاتر «پارس» و تماشاخانه «نصر») در آنجا به دانش آموخت.
نصرالله حدادی تهران-پژوه درباره هویت خیابان لاله زار می گوید: «حدود نیم قرن پیش خیابان شمالی- جنوبی لاله زار به عنوان قطب فرهنگی پایتخت شناخته می شد.
تمام کافه ها، تئاترها و سینماهای معروف پایتخت در این خیابان قرار داشتند که هویت فرهنگی پایتخت را تشکیل می دادند.
علاوه بر انبوه سینماها و تئاترها، برخی از مشهورترین هنرمندان ایرانی در عرصه سینما، تئاتر و موسیقی با اجرای برنامه های متعدد در تماشاخانه های لاله زار به شهرت رسیدند.
پس از سفر ناصرالدین شاه به فرنگ و استقبالی که از او در خیابان شانزه لیزه شد، به فکر ساخت شانزلیزه ای با همان زیبایی و شکوه در پایتخت افتاد، به همین دلیل، خیابان لاله زار را در میانه شهر ساخت. باغی معروف به لاله زار که تاکنون بوده است. به همین نام خوانده می شود.
در مدت کوتاهی پارک مصفا در قسمت شرقی خیابان ساخته شد و مغازه های مجلل و خانه های مجلل درباریان و خارجیان مقیم پایتخت در قسمت غربی آن با معماری جدیدی ساخته شد که تا به حال دیده نشده بود. قبلا در ایران
در زمان پهلوی اول رونق این خیابان صدها افزایش یافت و لاله زار نماد ورود مدرنیته به ایران شد. اولین خانه های مدرن، چاپخانه ها، پاتوق های فرهنگی، تئاتر و سینما یکی پس از دیگری در این خیابان پدیدار شدند. این رونق ادامه داشت.
اما بین سال‌های 1340 تا 1357 بود که هر چیزی که نماد مدرنیته محسوب می‌شد، از آن زمان در لاله‌زار که در شمال پایتخت بود، نبود.
انحطاط و نزول لاله زار از این تاریخ آغاز شد و موسیقی، نمایش، فیلم و غذای لاله زار به نماد طبقات فرودست تبدیل شد و طبقات مرفه برای رفع نیازهای فرهنگی، اجتماعی و … به سمت بالا شهر کوچ کردند.
خیابان لاله زار تهران سال ها محل تلاقی «سینما عشق»، «اول» و «مدرن» است که بزرگ ترین قبرستان سینما با سینماهای متروکه در آستانه نابودی لقب گرفته است. به گفته این محقق، از میان سینماهای قدیمی، آخرین سینمای فعال در لاله زار سینما «نادر» بوده که در سال 1386 تعطیل شد.
منبع: فرارو
