به گزارش رکنا به نقل از شفقنا، مصطفی نادری در پاسخ به این سوال که چرا؟ قانون هوای پاک اجرا نمی شود؟ می‌گوید: اگرچه قانون هوای پاک قانون خوبی است، اما ربط دادن معضل آلودگی هوا فقط به اجرا نشدن قانون هوای پاک برای پاک کردن صورت مشکل است. زیرا این قانون نیز دارای ایرادات و نواقصی است و وحیانی نیست و نیاز به اصلاح دارد. از طرفی قانون هوای پاک مشخصا متولی ندارد و این برای سازمان محیط زیست مشکل است که ما نقش همه دستگاه ها را نادیده می گیریم و همه نگاه ها به سازمان محیط زیست است که چرا آن را مشخص نکرده است. وظایف آژانس ها
وی ادامه می دهد: به نظر می رسد اجرای قانون هوای پاک نیازمند یک مدیر خاص و دستگاهی است که بتواند دستگاه ها را پاسخگو باشد. به عنوان مثال در این زمینه می توان گفت که معاون اول رئیس جمهور یا شهردار تهران ضمانت اجرایی بیشتری دارند تا اینکه صرفا منتظر اجرای قانون هوای پاک سازمان محیط زیست باشیم و آن را مطالبه کنیم.
این پژوهشگر حوزه محیط زیست با انتقاد می گوید: در حوزه قضایی نیز برای آلودگی هوا هیچ کاری انجام نشده، حتی اعلام نکرده ایم که نظام یا مقصران را به قوه قضائیه آورده ایم، اتفاق خاصی نیفتاده است. چرا این سوال پیش می آید که دستگاه قضایی چه برخوردی با آنها داشته است؟ موضوع آلودگی هوا باید فراتر از یک شاخه بررسی شود، زیرا این یک موضوع حاکمیتی است و هر سه قوه باید برای حل آن تلاش کنند.
این کارشناس محیط زیست درباره نقش سوختن نفت کوره در آلودگی هوا می گوید: اینکه در هفته های اخیر برخی نقش نفت کوره را تایید و تکذیب کرده اند، همچنان راهی برای کاهش معضل آلایندگی سوختن مازوت است، چرا که این موضوع نیست. تنها مشکل منابع ثابت و متحرک هر دو در آلودگی هوا نقش دارند. منابع متحرک بیش از دو سوم حجم آلودگی را در مقایسه با منابع ثابت تولید می کنند. منابع سیار ما با این حجم و مشارکت آن در آلودگی هوا گازوئیل مصرف نمی کنند.
نادری می گوید: در زمینه منابع ساکن، گرمایش خانه را ببینید که یکی از منابع عظیم منابع ساکن است. وزارت مسکن و راه و شهرسازی و شهرداری باید دست به کار شوند و ساختمان ها را مجبور به رعایت الزامات استاندارد شوفاز برای منازل و خانه های نقلیه کنند و ساختمان هایی که نیاز به پروانه ساختمانی دارند باید رعایت کنند. با این نیاز
وی با اشاره به دیگر عوامل مهم در آلودگی هوای شهرهای بزرگ توضیح می دهد: بار دیگر تاکید می کنم تعطیلی نیروگاه ها و تمرکز روی نفت کوره به محض آلودگی هوا برای روشن شدن چهره مشکل است. در حالی که سوخت دیزل ممکن است قطعه مهمی از پازل آلودگی هوا باشد، همه چیز نیست. باید به تکه های دیگر پازل مانند موتورخانه و وجود موتورسیکلت ها و خودروهای فرسوده نگاه کنیم.
نادری ادامه می دهد: کارخانجات موتورسیکلت سازی سال هاست که نیاز به قرار دادن فیلتر هوا در موتورها دارند اما در تولید خود آن را رعایت نمی کنند. اگرچه تعداد بالای موتورسیکلت ها را در نظر می گیریم، اما این وسیله نقلیه نقش مهمی در آلودگی هوا دارد. چرا کسی به این موضوع اشاره نمی کند؟
نادری با اشاره به وضعیت ناوگان حمل و نقل عمومی در کشور می گوید: در این سال ها برای نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی چه کرده ایم؟ چه بودجه ای برای این کار در نظر می گیریم؟ در تهران طبق تحقیقات، مطالعات و برآوردها، سیستم حمل و نقل به دلیل فرسودگی تا 15 سال آینده مسدود خواهد شد. ما باید به این موضوع به عنوان یک فورس ماژور و فوری فکر کنیم و به سمت اتوبوس های الکترونیکی و برقی برویم و از سوخت با کیفیت استفاده کنیم.
وی تاکید می کند: هر ریالی که برای آلودگی هوا خرج می کنیم، شکی نیست، صد ریال برای ما می آورند. هزینه های بهداشتی، روانی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی که آلاینده ها بر دوش کشور و دولت تحمیل می کنند بسیار گرانتر از خود آلاینده هاست. مثلا تعطیلی یک روز مدارس، بازارها و… چقدر به آن ارزش اقتصادی می دهید؟ همه اینها را باید با هم در بحث آلودگی هوا در نظر گرفت. به نظر من این که شورای اسلامی نهادهای مختلفی را به دلیل انجام ندادن وظایف خود به قوه قضائیه معرفی می کند، موضوع محو شدن مشکل است.
اما راه حل فعلی و منطقی برای شرایط فعلی چیست؟ نادری پاسخ می دهد: قانون هوای پاک برای برخی دستگاه ها تکلیف و تکلیف در نظر گرفته اما متولی مشخصی برای نظارت ندارد و آن متولی نمی تواند سازمان محیط زیست باشد. از نظر حقوقی باید این موضوع حل و فصل و پیگیری شود. در حال حاضر برنامه کاشت یک میلیارد نهال در کشور وجود دارد. تا سال 2030، یک میلیارد در جهان کاشته می شود، کشورهای مختلف دست به کار شدند. این طرح خود می تواند نقش بسیار زیادی در کنترل آلودگی داشته باشد. البته در اینجا یک نکته را متذکر می شوم: مسائل زیست محیطی و منابع طبیعی در حال حاضر مشمول تحریم ها نیست و فقط مسائل اخلاقی است. شک نکنید در آینده نزدیک شورای حکام به جمهوری اسلامی ایران خواهد گفت که چون جزو 10 کشور تولیدکننده کربن در جهان است و با توجه به این میزان تولید کربن باید در محیط زیست تحریم شود. رشته. . رشته. می توان گفت چین، آمریکا و عربستان سعودی بسیار بیشتر از ما کربن تولید می کنند، چرا تحریم نمی شوند؟ اما آنها پاسخ خواهند داد: چین 70 میلیارد درخت کاشته است. عربستان سعودی 50 میلیارد درخت و اتیوپی 10 میلیارد، پاکستان 10 میلیارد و افغانستان 1 میلیارد، کاشت یک تریلیون درخت در سراسر جهان تا سال 2030 تصمیم کنفرانس آب و هوا و یک تعهد بین المللی بود.
وی ادامه می دهد: وقتی کشور ما این طرح را مطرح می کند، بسیاری از مسئولان و مسئولان دولتی و مجلسی ایرادات و بهانه های غیرکارشناسی می کنند. حالا بهترین وسیله (برای ترسیب کربن) در دنیا درخت است و هیچ موجودی در دنیا به اندازه درخت موثر نیست.
وی درباره عملکرد ایران در طرح کاشت یک میلیارد درخت می گوید: قرار بود سازمان منابع طبیعی ظرف 4 سال یک میلیارد درخت بکارد. یعنی کاشت 250 میلیون اصله درخت در سال اما مجلس و دولت هنوز یک بودجه ریالی اختصاص نداده اند و سازمان منابع طبیعی به تنهایی این طرح را پیش می برد و امسال توانست 250 میلیون اصله درخت تولید کند. اما برای نگهداری نیاز به بودجه دارد که دولت مدیون آن است. و دستگاه ها و مردم باید همکاری کنند.
وی مدعی است: طرح کاشت یک میلیارد نهال واقعا نقش و تاثیر زیادی در آلودگی هوا دارد اما می گویند آب این درختان از کجا می آید؟ کشوری که چرخه آب آن 400 میلیارد متر مکعب در سال است، آیا 200 میلیون متر مکعب برای آبیاری یک میلیارد درخت زیاد است؟
