به گفته مونیبان، نیروی هوایی ایالات متحده دائماً در حال نوآوری است و با چیزهای جدید و خلاقانه، از هواپیماهای بدون سرنشین گرفته تا هوش مصنوعی، مرزهای میدان را جابجا می کند. در اینجا پنج فناوری پیشرفته هوانوردی که برای ارتش ایالات متحده بسیار تعیین کننده و تأثیرگذار بوده اند، آورده شده است.
– فناوری مخفی کاری
نیروی هوایی آمریکا حداقل 5 نوع هواپیمای جنگنده رادارگریز سرنشین دار دارد
سطح مقطع راداری F-22 | 0.0001 متر مربع |
سطح مقطع راداری F-35 | 0.005 متر مربع |
پرندگان نظامی یواشکی | F-117، F-22، F-35، B-2، B-21 |
فن آوری پنهان کاری یا کم دید، بقای هواپیما را در محیط های بسیار پرخطر بهبود می بخشد. قابلیت پنهان کاری به هواپیماهایی مانند B-2 Spirit اجازه می دهد تا در محیط هایی که تهدید برای سایر هواپیماها زیاد است، حملات نفوذ عمیق انجام دهند. جنگنده های رادارگریز آمریکایی (F-22 Raptor و F-35 Lightning II) رادارگریزترین جنگنده های جهان هستند.
اولین هواپیمای رادارگریز جهان F-117 Nighthawk آمریکایی بود که توسعه، تولید و وجود آن برای سال ها مخفی نگه داشته شد. در جریان بمباران ناتو در صربستان در سال 1999، یک فروند F-117 Nighthawk توسط یک سیستم دفاع هوایی سرنگون شد در حالی که هواپیمای دیگری مورد اصابت قرار گرفت و آسیب دید. این حوادث نشان داد که دید کم به این معنی نیست که یک هواپیما اصلا قابل مشاهده نیست، بلکه به این معنی است که کاملاً نامرئی است.
پس سوز
پس سوز برای برخاستن، پرواز مافوق صوت و نبرد استفاده می شود.
اولین هواپیما با پس سوز | هواپیمای ایتالیایی Caproni Campini CC2 در سال 1941 |
جت های جنگنده پس سوز | F-16، F-15، F/A-18، F-22، F-35 |
برنامه | پرواز مافوق صوت، برخاستن و نبرد |
فن آوری پس سوز به موتورهای جت اجازه می دهد نیروی رانش عظیمی را ایجاد کنند که برای پرواز مافوق صوت، برخاستن (مثلاً از ناوهای هواپیمابر) و نبرد ضروری است. موتور Pratt & Whitney J58 مورد استفاده در SR-71 Blackbird به دلیل استفاده از پس سوز آن برای مدت زمان طولانی (حرکت SR-71 بالاتر از 3 ماخ) قابل توجه بود.
پس سوزها محدودیت های خاص خود را دارند، زیرا مصرف سوخت هواپیما را به طور چشمگیری افزایش می دهند (در نتیجه برد و زمان آن در میدان جنگ محدود می شود). پس سوز ایده جدیدی نیست و به موتور جت کاپرونی کامپینی CC2 ایتالیا برمی گردد که اولین هواپیمایی بود که سیستم پس سوز را در خود جای داد (اولین پرواز آن در آوریل 1941 انجام شد).
3- Fly by Wire System
جت های جنگنده آمریکایی از سیستم های fly-by-wire استفاده می کنند که پرواز آنها را بسیار آسان می کند.
اولین هواپیمای مسافربری با سیستم fly-by-wire | ایرباس A320 |
اولین پلت فرم تست سیستم fly-by-wire | B-47 Stratojet در دهه 1960 |
اولین هواپیمای جنگی با سیستم fly-by-wire | F-16 فایتینگ شاهین |
هواپیماهای جنگنده برای دستیابی به قدرت مانور بالا باید از نظر آیرودینامیکی ناپایدار باشند و کنترل آنها را برای خلبانان بسیار دشوار می کند. سیستمهای Fly-by-wire کنترلکنندههای پرواز دستی معمولی هواپیما را با یک رابط الکترونیکی جایگزین میکنند که در آن رایانهها بیشتر کار را انجام میدهند. F-16 Fighting Falcon اولین هواپیمای جنگنده ای بود که از این فناوری استفاده کرد و به خلبان کنترل پرواز بی سابقه ای داد.
سیستم های Fly-by-wire مزایای مختلفی از جمله کاهش وزن، افزایش کارایی و قابلیت اطمینان، تحمل آسیب و افزایش کنترل هواپیماهای با قابلیت مانور بالا را ارائه می دهند. این سیستم نه تنها به هواپیما اجازه می دهد تا از نظر آیرودینامیکی ناپایدار و دارای قابلیت مانور بالا باشد، بلکه به خلبان اجازه می دهد تا به طور موثر بر روی جنگ تمرکز کند.
بال با گام متغیر.
قبل از دهه 1980، بال های گام متغیر یک طرح رایج بود.
مزیت | بهینه سازی شیب بال برای سرعت های مختلف |
نمونه جنگنده | F-14 Tomcat، Panavia Tornado، MiG-27 |
نمونه بمب افکن | Tu-22M، B-1 Lancer |
در حالی که ممکن است نیروی هوایی یا نیروی دریایی ایالات متحده دیگر هواپیماهایی با بال های چرخشی متغیر تولید نکنند، آنها در گذشته بسیار مفید بوده اند. هواپیماهای پرسرعت با بالهای بسیار جارو شده بهترین عملکرد را دارند که باعث می شود در سرعت های پایین تر (مانند هنگام برخاستن و فرود) ناپایدار شوند.
بال های گام متغیر در هواپیماهای طراحی شده در دهه 1970 مورد استفاده قرار گرفت. بال های گام متغیر در هواپیماهای تهاجمی مانند MiG-27 و Panavia Tornado و در برخی از هواپیماهای جنگنده / رهگیر مانند F-14 Tomcat و Su-24 استفاده می شود. از این بال ها در بمب افکن های استراتژیک مانند Tu-22M و B-1 Lancer نیز استفاده می شود.
مهمات نقطه ای
مهمات نقطهای آمریکایی شامل AGM-88 HARM، AIMRAAM و Tomahawk است.
راهنمای | هدایت رادار، هدایت لیزری، هدایت GPS |
مزیت | کاهش تلفات جانبی، افزایش قابل توجهی میزان موفقیت عملیات. |
نقطه ضعف | منابع گران و محدود |
مهمات یک هواپیما بخش بزرگی از اثربخشی، بقا و کشنده بودن آن است. توسعه مهمات هدایت نقطه ای به نیروی هوایی ایالات متحده این امکان را داده است که به میزان قابل توجهی از آسیب های جانبی، شلیک در بردهای دور و افزایش نرخ موفقیت در ماموریت ها بکاهد. در طول جنگ جهانی دوم، متفقین کل شهرهای آلمان و ژاپن را با خاک یکسان کردند، تا حدی به این دلیل که هدف قرار دادن اهداف با دقت غیرممکن بود.
موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده میگوید: «دقت بیشتر موشکهای کروز باعث تولید سلاحهای کوچکتر اما به همان اندازه مؤثر شده است و به هواپیماها اجازه میدهد تا بمبهای بیشتری را حمل کنند و به اهداف بیشتری نسبت به قبل حمله کنند». در طول جنگ خلیج فارس، مهمات هدایت شونده هنوز تنها 9 درصد از تسلیحات شلیک شده را تشکیل می دادند، با این حال حدود 75 درصد از حملات موفق را تشکیل می دادند.
منبع: روزیاتو