عواملی که بر بازار انرژی در سال 2024 تأثیر می گذارد

به گزارش ایسنا، به نقل از قیمت نفت، سالی که گذشت سال پرتلاطمی بود و این مشکل تنها دامنگیر صنعت نفت نشد. سال 2023 چکی بود برای محرک‌های انتقال انرژی، مانند انرژی باد، انرژی خورشیدی و وسایل نقلیه الکتریکی.

با توجه به روندهای مشاهده شده در سال جاری که در سال 2024 شتاب بیشتری خواهد گرفت، به نظر می رسد سال آینده تفاوت چندانی با سال 2023 نداشته باشد. از جمله این روندها می توان به تعادل بازار نفت، افزایش عرضه گاز، رشد آهسته نفت اشاره کرد. انرژی خورشیدی و توجه بیشتر به انرژی هسته ای.

بازار نفت متعادل است

به نظر می رسد بسیاری از تحلیلگران نفتی به دلیل تولید بالای غیراوپک انتظار دارند بازار نفت در سال 2024 به خوبی عرضه شود. به گفته تحلیلگران، کاهش تقاضا به بهبود این وضعیت کمک می کند، به ویژه در چین، جایی که روند بهبود اقتصادی پس از همه گیری ویروس کرونا در حال بدتر شدن است.

امسال، ایالات متحده پیشتاز رشد عرضه خارج از اوپک بود، اما برای سال آینده، اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده کاهش قابل توجهی در رشد تولید پیش‌بینی می‌کند. با این حال، همه با این پیش بینی موافق نیستند و برخی انتظار دارند که آخرین رونق شیل ادامه یابد و اساسا اوپک را مجبور به حفظ کاهش تولید کند.

از آنجایی که این فضا به معنای کاهش قیمت‌ها در یک دوره زمانی طولانی‌تر است، برخی پیش‌بینی کرده‌اند که عربستان سعودی می‌تواند جنگ قیمتی را برای به دست آوردن مجدد سهم بازار و قیمت‌های بالاتر راه‌اندازی کند، بازار را پر از عرضه کند و افت قیمت به تولیدکنندگان آمریکایی پرهزینه ضربه بزند.

سرمایه گذاری کمتر در گاز

در طول دو سال گذشته، مسابقه ای برای تامین منابع آینده گاز طبیعی مایع (LNG) در سریع ترین زمان ممکن وجود داشته است. بنابراین، همانطور که کریستی کرامر، مدیر مشاوره گاز و LNG در Wood Mackenzie اشاره می کند، طبیعی است که تقاضا کاهش یابد. کرامر گفت، در سال‌های 2022 و 2023، کاربران نهایی و تامین‌کنندگان تعهداتی را برای بیش از 65 میلیون تن LNG امضا کردند که گواهی بر تقاضای قوی و نشانه‌ای از کند شدن سرمایه‌گذاری است.

به گفته تحلیلگران دیگر، تقاضای گاز در سطح جهان به رشد خود ادامه خواهد داد که منجر به سیاست های انرژی مطلوب تر خواهد شد. گاز بدیهی ترین و در دسترس ترین جایگزین برای زغال سنگ است و این انتقال از زغال سنگ به گاز در سال آینده ادامه خواهد داشت، اما چالش ها به شکل مقررات سخت گیرانه تر در مورد انتشار گازهای گلخانه ای و زیرساخت های حمل و نقل ناکافی، به ویژه در ایالات متحده آمریکا، باقی خواهند ماند. .

رنسانس هسته ای

طرفداران انتقال انرژی، در اکثر موارد، حامیان بزرگ انرژی هسته ای نیستند. آنها استدلال می کنند که انرژی هسته ای تجدید ناپذیر و خطرناک است و به دو فاجعه هسته ای بزرگ در تاریخ این فناوری و این واقعیت که زباله های هسته ای خطرناک هستند اشاره می کنند.

کارشناسان هسته ای این استدلال ها را با این واقعیت مقابله می کنند که انرژی هسته ای آلاینده نیست و این صنعت در واقع سوابق چشمگیری در تصادفات و مدیریت زباله دارد، به ویژه در عصر مدرن که فناوری همچنان به پیشرفت خود ادامه می دهد.

کنفرانس آب و هوای سازمان ملل متحد در سال جاری نشان داد که جزر و مد برای انرژی هسته‌ای در حال تغییر است، زیرا شرکت‌کنندگان دریافتند که فرآیند انتقال بدون بار پایه برقی که فقط انرژی هسته‌ای می‌تواند به صرفه در میان منابع انرژی پاک فراهم کند، بسیار دشوارتر خواهد بود. برای اینکه منابع انرژی بادی و خورشیدی برق را در 24 ساعت شبانه روز تامین کنند، به باتری های عظیمی نیاز است و هزینه باتری ها هنوز مقرون به صرفه نیست.

رشد آهسته انرژی خورشیدی

کاهش رشد انرژی خورشیدی امسال در اروپا و آمریکا آغاز شد. به نظر می رسد دلیل کاهش تقاضا برای تاسیسات جدید به ویژه در اروپا بیشتر به اشباع بازار مربوط باشد.

هزینه های بالای مواد خام برای این صنعت مشکل ساز شده است، زیرا نمی تواند حاشیه سود خود را افزایش دهد و در عین حال به شعار انرژی خورشیدی ارزان خود عمل کند. هزینه های بالا شاید بزرگترین مشکل برای تولیدکنندگان خورشیدی آمریکایی به دلیل تعرفه های وارداتی آسیایی باشد که در واقع فناوری فتوولتائیک چینی را هدف قرار می دهد.

رئیس بخش انرژی خورشیدی جهانی وود مکنزی پیش بینی می کند که در سطح جهانی، کند شدن رشد نتیجه تغییرات روند طبیعی است. به گفته میشل دیویس، میانگین نرخ رشد سالانه انرژی خورشیدی در چهار سال آینده به هیچ وجه رشد نخواهد کرد و در واقع صفر خواهد بود. علاوه بر این، دیویس چند سال کاهش رشد ظرفیت را پیش‌بینی می‌کند.

انتقال انرژی در مقابل امنیت انرژی

سال گذشته اهمیت امنیت انرژی را نشان داد، به طوری که امنیت انرژی به طور موقت جایگزین انتقال انرژی به عنوان اولویت شماره یک برای بخش قابل توجهی از جهان توسعه یافته، یعنی اتحادیه اروپا شد. به دنبال این رویداد، بحثی غیررسمی در مورد تعادل بین انتقال انرژی و امنیت انرژی و چگونگی ایجاد تعادل بین آنها شکل گرفت. این بحث به احتمال زیاد سال آینده ادامه خواهد داشت.

با این حال، زمانی که اهمیت دارد، به نظر می رسد امنیت بر انتقال انرژی اولویت دارد. واضح‌ترین نمونه این موضوع اخیراً زمانی رخ داد که چین و هند از امضای تعهد COP28 برای سه برابر کردن ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال 2030 خودداری کردند و در عوض امنیت انرژی از هیدروکربن‌ها را انتخاب کردند. پس از بستن آخرین نیروگاه های هسته ای خود، آلمان مجبور شد مصرف زغال سنگ خود را برای تولید برق کافی افزایش دهد.

علاوه بر همه این روندها، ژئوپلیتیک همچنان عاملی خواهد بود که بر انرژی جهانی و نه فقط نفت و گاز تأثیر می گذارد، همان طور که اختلالات اخیر کشتیرانی در دریای سرخ بر تجارت همه انواع کالاهایی که از این کشور منتقل می شوند تأثیر گذاشت. آسیا به اروپا، از جمله تجهیزات انرژی خورشیدی. ژئوپلیتیک ارتباط انحصاری خود را با نفت و گاز از دست می دهد و از طریق فناوری های انتقالی به عنوان یک عامل مهم در امنیت عرضه گسترش می یابد.

انتهای پیام