بی‌توجهی به آثار آیت‌الله مطهری و آشنایی ناکافی نسل جدید با آثار و نظرات شهید آیت‌الله مطهری از نکاتی است که علی مطهری فرزند آیت‌الله و نماینده مجلس شورای اسلامی بر آن تأکید کرده است.
به گزارش رکنا، وی در پاسخ به سوال ما در خصوص شکاف نسلی در خانواده آیت الله مطهری گفت: «در خانواده استاد مطهری اعم از نوه، نبیره و نبیره ایشان با چنین پدیده ای مواجه نیستیم، البته ممکن است اختلافات جزئی سیاسی بین آنها و اختلاف قضاوت در برخی مسائل روز وجود داشته باشد.
این چهره برجسته سیاسی معتقد است مسائل مربوط به کاظم صدیقی و پناهیان به بدنه روحانیت لطمه می زند اما…
گفتگوی مشروح با علی مطهری را بخوانید.
آیت الله مطهری از نظریه پردازان برجسته جمهوری اسلامی ایران بود و امام نیز دیدگاه ها و افکار ایشان را محوری می دانستند، اما در سال های اخیر تلاش مصمم و برنامه ریزی شده ای برای منزوی ساختن افکار و اندیشه های آیت الله شهید صورت گرفته است. یا آن افکار را نادیده بگیرید. با فرمانی که بر افکار و دیدگاه های پدرتان دارید، خلأ این افکار را چقدر و در چه زمینه هایی می بینید؟
البته اینطور نیست که تفکر او موضوعیت نداشته باشد، اما می توان گفت بیش از این باید در نظر گرفته شود. ضمناً این امر را نمی توان ناشی از تدبیر و تدبیر دانست، بلکه ناشی از سهل انگاری، بی توجهی به اهمیت آثار استاد مطهری و تأثیر آنها در حل بسیاری از معضلات فکری و اجتماعی است. مثلاً در موضوعاتی مانند حجاب و آزادی بیان، نحوه برخورد با منتقدان و مخالفان، سیاست خارجی یا مسائل مربوط به روحانیت، آثار او ممکن است مفید باشد.
فاصله نسل جدید با آراء و اندیشه های آیت الله مطهری را چقدر زیاد می دانید؟ آیا دیدگاه شما قدرت سازگاری با نسل جدید را دارد؟
باید بپذیریم که نسل جدید با آراء و اندیشه های استاد مطهری آشنایی کافی ندارند و باید آنها را به آثار ایشان نزدیک کرد. تجربه نشان داده است که وقتی یکی از آثار آن شهید را می خوانند، جذب آثار دیگر می شوند و ادامه می دهند. می توان با انجام کارهایی مانند برگزاری مسابقه کتاب استاد مطهری آگاهی و علاقه آنها را نسبت به این آثار بالا برد. البته جوانان زیادی را می شناسم که آثار او را می شناسند.
آقای مطهری! فاصله بین نسل ها در خانواده آیت الله مطهری چقدر مشهود است؟
در خانواده استاد مطهری اعم از نوه ها، نتیجه ها و نوه های ایشان با چنین پدیده ای مواجه نیستیم. همه آنها در مورد زن و مرد، دختر و پسر یکسان فکر می کنند و تفاهم خوبی بین آنها وجود دارد. البته ممکن است اختلافات سیاسی جزئی بین آنها و اختلاف قضاوت در مورد برخی مسائل روز وجود داشته باشد. اما در میان نوه ها و نوه ها و نوه ها افرادی را نمی یابید که دچار بن بست فکری یا خلأ زندگی و مسائلی از این دست شده باشند و نیازمند کمک و توجیه فکری ما باشند. شاید دلیل اصلی آن ارتباط با آثار پدربزرگش باشد.
آن تجربیاتی که شخصاً در رابطه با پدرتان داشتید چگونه می‌تواند به نوع روابطی که با فرزندانتان دارید تعمیم دهد؟
به نظر من هیچ تفاوتی وجود ندارد، همین تجربیات و رفتارها را می توان به رفتار ما با فرزندان و نوه ها تعمیم داد. فقط ابزارها تغییر کرده و فقط ماهیت و محتوای رویدادها تغییر نکرده است. همان اصول اخلاقی که در آن روز باید رعایت می شد، امروز هم رعایت شود.
آیا نظر آیت الله مطهری به وضوح در مقوله حجاب رویکردی تکلیفی است یا اقناعی؟
در زمان ایشان بحث اجبار و اختیار حجاب مطرح نشد، فلسفه حجاب و حدود شرعی آن مطرح شد. روشن است که اولاً مسئله ایمان و اعتقاد به پوشش اسلامی، علاوه بر دانستن دلایل این حکومت و عبادت مهم است، اما وقتی حکومت اسلامی تشکیل شد، باید وظیفه نظارت بر اجرای آن را داشته باشد. . زیرا پوشش اسلامی برای مردان و زنان است. در مورد زنان هم مثل نماز و روزه یک مسئله فردی نیست، بلکه آثار اجتماعی دارد. اینجاست که دولت باید تصمیم بگیرد چگونه خود را کنترل کند.
آقای مطهری اتفاقاتی که در بدنه روحانیت می افتد، مثل اتفاقی که در مورد آقای پناهیان یا کاظم صدیقی افتاد، چقدر ضرر و زیان برای روحانیت دارد؟
البته موضوع آقای پناهیان خیلی مهم نبود، تعبیر غلطی بود و باید دقت می کردند. اما موضوع آقای صدیقی مهم بود و البته برخورد ایشان خوب بود و باید منتظر گزارش قوه قضائیه باشیم. طبیعتاً این حوادث به اعتبار روحانیت لطمه می زند و باید توسط خود روحانیت جبران شود.
فاصله نسل جدید با روحانیت قدیم تا چه اندازه با رویکردها و سیاست های روحانیت در سال های اخیر مرتبط بوده است؟
قبل از هر چیز باید نشان داد که بین نسل جدید و روحانیت قدیم فاصله وجود دارد. من چنین فاصله ای را نمی فهمم. اما در مجموع ورود روحانیت به وظایف اجرایی حکومت که آیت الله مطهری اکیداً آن را ممنوع کرده بود، به این نهاد آسیب وارد کرده است.
روحانیت به جای حکومت شدن باید در کنار مردم بایستد و مراقب حکومت ها باشد و آنها را هدایت کند، همان نقشی که روحانیت شیعه در طول تاریخ داشته و استقلال خود را از حکومت ها حفظ کرده است.
