محمد درویش، فعال و کنشگر باسابقه محیط زیست، ضمن اشاره به تبعات و پیامدهای این مسئله، گفت: طالبان در رابطه با حقآبه ایران از هیرمند به صورت خیلی حرفه‌ای، وقت‌کشی کرد.
به گزارش امتداد، مهم‌ترین بخش‌های گفتگوی محمد درویش را می‌خوانید:
طالبان تا آن زمان، بخش بزرگی از آب را به سمت دشت هرات و بالادست آن مدیریت کرده بودند. طبعا آب چندانی دیگر در سد کجکی باقی نمانده بود.
در همان فروردین و اردیبهشت‌ماه آب مازاد در این منطقه داشتیم که متاسفانه طالبان با تغییر مسیر رودخانه هیرمند، حجمی بالغ بر یک میلیون متر مکعب آب را به سمت گود زره هدایت کرده بودند و عملا اجازه ورود آب به سمت ایران را ندادند.
بعد از آن هم مشخص بود که هرچقدر هم از جبران صحبت کنند، عملا امسال دیگر امکان جبران وجود نخواهد داشت. امیدوارم که طرف ایرانی، حداقل برای سال آتی تمهیدات سفت و سختی را وضع کند تا دیگر شاهد این اتفاق نباشیم.
تغییر مسیری که بعد از بند کمال‌خان طرف افغان ایجاد کرده باید به صورت کامل مسدود شده و اگر آب سرریز شد، دیگر به صورت مستقیم، نه به سمت گود زره که وارد هامون‌ها شود.
ما چنین تغییر فیزیکی را حتی با رصد تصاویر ماهواره‌ای هم شاهد نیستیم و متاسفانه همچنان حتی اگر یک سیلاب غیرعادی در تابستان هم رخ داده و جریان مونسون هم فعال شود، باز هم سرریز آب به سمت گودزره خواهد رفت. این، مسئله‌ای است که تهران باید آن را در اولویت و دستور کار خود قرار دهد.
من واقعا امیدوار بودم که نمایندگان سیستان و بلوچستان در مجلس یازدهم در یک کمپین قاطعانه، حداقل یک کارت زرد به دولت ابراهیم رئیسی داده و یا وزیر خارجه را استیضاح کنند اما، هیچ کدام از این اقدامات را صورت ندادند.
سلاجقه، رئیس سازمان محیط زیست گفته بود که به زودی از منطقه سیستان بازدید خواهم کرد که ایشان هم نرفت! اصلا توضیح نخواستند. دیگر، اینکه راحت بود آقایان یک کارت زرد به دولت نشان داده و یا با کلید زدن استیضاح وزیر خارجه یا بازخواست او مطالبه مردم را پیگیری کنند. حتی این رفتارها را هم از نمایندگان مردم در پارلمان نمی‌بینیم.
ما باید اولویت خود را بگذاریم تا شبکه فاضلاب و تصفیه‌خانه زابل را در کوتاه‌ترین زمان لازم راه‌اندازی کرده و اجازه ندهیم که این فاضلاب-که آب شیرین بوده و تنها BOD آن بالاست-هدر برود یا تبخیر شود.
همچنین باید طرح انتقال آب دریای عمان به زابل را در اولویت خود قرار دهیم تا بعدها پای میز مذاکره با دست پری حاضر شویم. در عین حال، چشم‌انداز آبی شرق ایران با توجه به تغییر اقلیم و کاهش سطح برف در ارتفاعات افغانستان به شدت نگران‌کننده است.
