به گزارش بازار، هیأت وزیران در جلسه ۱۲ مهر ۱۴۰۲ به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد اصل ۱۳۸ قانون اساسی تصویب کرد که ماده ۳ آیین‌نامه اجرایی شرایط احراز تصدی سمت شهردار موضوع تصویب‌نامه ۱۳۰۷۳۰/ت ۵۴۱۵۳ هـ مورخ ۱۳۹۷/۴/۱۰ به شرح ذیل اصلاح شود:
۱. در جزء (۴) بند (د)، عبارت «دو سال سابقه تصدی پُست‌های موضوع ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشوری یا…» به ابتدای عبارت «هفت سال سابقه مدیریت میانی برای شهرداری‌های شهرهای با جمعیت ۲۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار نفر» الحاق می‌شود.
۲. در صدر جزء (۵) بند (د)، عبارت «سه سال سابقه تصدی پُست‌های موضوع ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشوری یا…» به اول عبارت «۹ سال سابقه مدیریت میانی برای شهرداری‌های شهرهای با جمعیت ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نفر» الحاق می‌شود.
۳. در صدر جزء (۶) بند (د) نیز عبارت «چهار سال سابقه تصدی پُست‌های موضوع ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشوری یا…» به ابتدای عبارت «۹ سال سابقه مدیریت ارشد برای شهرداری‌های شهرهای با جمعیت بیش از یک میلیون نفر» الحاق می‌شود.
بر اساس بند (۴) این مصوبه، متن ذیل به‌عنوان تبصره (۸) ماده (۳) به آیین‌نامه اجرایی شرایط احراز تصدی سمت شهردار اضافه و تصریح شده است: افرادی که به‌عنوان شهردار انتخاب و منصوب شده‌اند، مشمول بند (د) این ماده با آخرین اصلاحات و الحاقات آن هستند.
اعتقاد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی، عدم عضویت در گروه‌های غیرقانونی یا هواداری از آنها، انجام خدمت وظیفه عمومی (دوره ضرورت) یا داشتن معافیت دایم در زمان صلح برای مردان، نداشتن محکومیت کیفری مؤثر، دارا بودن حُسن شهرت و عدم اعتیاد به مواد مخدر، روان‌گردان و دخانیات، تأهل و تأیید گزینش از دیگر شروط تصدی پُست شهرداری است.
دولت، فروردین ماه امسال نیز با اصلاح بند (ب) ماده (۳) آیین‌نامه مذکور، داشتن حداقل سن ۳۰ سال تمام برای تصدی سِمَت شهرداری را حذف کرده بود.
به گزارش ایرنا، ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشوری برای صاحبان سمت‌های مدیریتی سیاسی که به‌عنوان مقام شناخته می‌شوند، به ترتیب رؤسای قوا ۱۸ هزار امتیاز، معاون اول رئیس‌جمهور، نواب رئیس مجلس و اعضای شورای نگهبان ۱۷ هزار امتیاز، وزرا، نمایندگان مجلس و معاونین رئیس‌جمهور ۱۶ هزار امتیاز، استانداران و سفرا ۱۵ هزار امتیاز و برای معاونین وزرا ۱۴ هزار امتیاز در نظر گرفته است.
در بصره (۱) این ماده تصریح شده «نخست‌وزیران دوران انقلاب اسلامی با مقامات بند (ب) این ماده هم‌طرازند و تعیین سایر پُست‌های هم‌طراز بر عهده هیأت وزیران بوده و تعیین هم‌طرازی پُست‌های کارکنان اداره مجلس هم بر عهده رئیس مجلس است».
تبصره (۲) این ماده نیز می‌گوید «علاوه بر حقوق موضوع ماده فوق و امتیاز ویژگی‌های شاغل مذکور در ماده ۶۶ که حقوق ثابت تلقی می‌شود، فوق‌العاده‌های این قانون هم حسب مورد به مقامات تعلق می‌گیرد و در تبصره (۳) آن تصریح شده «مقامات مشمول این ماده که حداقل دو سال در پُست مدیریت‌های سیاسی انجام وظیفه کرده یا می‌کنند، پس از تصدی مقام در صورتی که به سِمَت پایین‌تر منصوب شوند، چنانچه حقوق ثابت و فوق العاده مستمر آنها در مسئولیت جدید از ۸۰ درصد حقوق ثابت و فوق العاده مستمرشان در پُست قبلی کمتر باشد، به میزان مابه‌التفاوت تا ۸۰ درصد را تفاوت تطبیق دریافت خواهند کرد که این تفاوت تطبیق با ارتقاءهای بعدی یعنی عوامل شغل و شاغل فوق العاده‌ها مستهلک شده و این مابه‌التفاوت در محاسبه حقوق بازنشستگی و وظیفه آنان نیز ملاک عمل خواهد بود.
