به گزارش بازار، وحید یعقوبی گفت: به لحاظ قانون تسهیل صدور مجوزها و بسیاری از اختیاراتی که وزارت صمت در زمینه صدور مجوزها داشت حذف و وزارت صمت مکلف شد از طریق سامانه‌هایی که دولت تدارک دیده برای افرادی که می‌خواهند کارخانجات فولادی احداث کنند، مجوز صادر کند.
وی افزود: این رویه به دلیل نداشتن الزامات لازم و این که آیین‌نامه اجرایی مشخصی برای آن تدوین نشد که شاید نیاز به تدوین بود، موجب شد که با صدور بی‌رویه مجوزها در سال ۱۴۰۱ و سه ماهه نخست ۱۴۰۲ در زنجیره فولاد مواجه شویم.
یعقوبی ادامه داد: طبق آخرین آمار، بیش از ۱۰۰ میلیون تن مجوز برای تولید فولاد در کشور صادر شده، این در حالی است که ما طبق سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ قرار است ۵۵ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد داشته باشیم و از این ۵۵ میلیون تن باید بتوانیم حداقل ۲۰ میلیون تن آن را صادر کنیم.
وی افزود: با توجه به وضعیت بازارهای جهانی و رقبای منطقه‌ای ما، اکنون دستیابی به این ۲۰ میلیون تن جای سوال دارد و آن مصرف و نیاز داخلی که ۳۵ میلیون تن است، هنوز اتفاق نیافتاده و پیش‌بینی می‌شود که به این زودی‌ها هم اتفاق نیافتد.
مدیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با بیان اینکه مصرف داخلی فولاد کشور در سال ۱۴۰۱ حدود ۲۰ میلیون تن بود، گفت: برای تحقق ۳۵ میلیون تن یعنی چیزی حدود ۸۰ درصد باید افزایش تولید پیدا کند که کار بسیار سختی است، چون هم طرح‌های عمرانی و ساختمانی و مسکن و هم بخش صنایع مصرف کننده فولاد باید توسعه پیدا کنند.
یعقوبی افزود: بنابراین، این که ما بتوانیم در همین اهداف سند چشم‌انداز عمل کنیم و زیرساخت‌هایش را فراهم کنیم کار سختی است چه برسد به این که ما بخواهیم ۱۰۰ میلیون تن فولاد تولید کنیم.
وی گفت: به نظر می‌رسد که باید در بحث صدور مجوزهای صنعت فولاد یک بازنگری صورت گیرد، هر چند که ما قانونی در این خصوص داریم و این قانون برای این که از رانت و انحصار جلوگیری شود و امضاهای طلایی وجود نداشته باشد، به درستی وضع شده است، اما می‌توان برای ان یک آیین‌نامه اجرایی هم تدوین کرد که براساس آن آیین‌نامه عمل شود.
یعقوبی افزود: در واقع آن آیین‌نامه می‌تواند طرح جامع فولادی باشد که به‌روزرسانی شود و از ابتدا هم قرار بود طرح جامع فولاد به عنوان یک سند بالادستی در توسعه صنعت فولاد کشور مورد استفاده قرار گیرد، اما متأسفانه این اتفاق نیافتاد.
وی گفت: چون طرح جامع فولاد تا سال ۱۴۰۴ در نظر گرفته شده است، حداقل این است که ما از اکنون اقدام کنیم با به‌روزرسانی طرح جامع فولاد و تصویب آن به عنوان یک سند بالادستی، همه توسعه‌های صنعت فولاد را در قالب این طرح ببینیم.
مدیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران افزود: توسعه‌های صنعت فولاد باید صرفه به مقیاس داشته باشد، مقیاس بهینه تولید فولاد دنیا اکنون به بالای ۱۰ تا ۲۰ میلیون تن می‌رود و دیگر احداث کارخانجات ۱۰۰ و ۲۰۰ هزار تنی در فولاد دنیا معنی ندارد.
یعقوبی گفت: بنابراین با توجه به فناوری‌هایی که می‌شود استفاده کرد باید مقیاس تولیدی فولادی کشور هم بهینه شود و همین طور تأمین انرژی، تأمین زیرساخت‌ها که این‌ها همه می‌تواند در طرح جامع فولاد دیده شود و مجوزها بر آن اساس صادر شود.
وی افزود: مثلاً اگر در یک منطقه‌ای در کشور هستیم که به لحاظ توزیع گاز در آن منطقه با مشکل مواجه‌ایم چه لزومی دارد که در آنجا به کارخانجات فولادی مجوز بدهیم که این‌ها مبتنی بر گاز هستند، یا اگر در منطقه‌ای زغال‌سنگ لازم وجود دارد که می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد و به لحاظ طرح توجیهی، طرح اقتصادی تلقی می‌شود چرا باید این طرح مجوز نگیرد و برود در یک جایی دیگر از کشور حالا به دلایل مختلفی به آن مجوز داده شود که فردا با نبود توجیه اقتصادی‌اش مواجه باشیم.
مدیر اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران گفت: به نظر می‌رسد برای به‌روزرسانی طرح جامع فولاد و تصویب آن به عنوان یک سند بالادستی برای صدور مجوزها، باید حتماً دقت شود.
