پیدا کردن اینکه شما به سرطان ریه غیر سلولی (NSCLC) مبتلا هستید، اغلب سخت است. و همینطور به دیگران درباره تشخیص خود بگویید.
ممکن است نگران واکنش دیگران باشید. جاکوب ساندز، پزشک متخصص سرطان ریه در موسسه سرطان دانا-فاربر و سخنگوی انجمن ریه آمریکا، میگوید: ممکن است دوست نداشته باشید که دوستان و خانوادهتان نگران باشند یا رفتار متفاوتی با شما داشته باشند.
اما صحبت در مورد آن مهم است. دوستان و خانواده شما می توانند حمایت لازم را ارائه دهند، مانند یک شانه برای تکیه دادن، سوار شدن به مطب دکتر یا یک جفت دست اضافی در خانه.
پس چگونه به مردم اطلاع می دهید؟ هیچ راه درستی وجود ندارد اما مراحل زیر ممکن است به شما و عزیزانتان کمک کند تا مکالمه راحتتر انجام شود.
1. تصمیم بگیرید که به چه کسی می خواهید بگویید
لازم نیست فوراً به همه بگویید. ممکن است کمک کند که ابتدا به همه کسانی که می خواهید به آنها اطلاع دهید و زمانی که می خواهید به آنها بگویید یادداشت کنید. تری کانران که در سال 2017 مبتلا به NSCLC تشخیص داده شد، میگوید: «برای من، این مانند لایههای پیاز بود. میخواستم ابتدا به خانوادهام، سپس به نزدیکترین دوستانم و غیره بگویم.» لیست شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- همسر یا شریک زندگی. آنها اغلب اولین کسی هستند که می خواهید به آنها بگویید. در بسیاری از موارد، شریک زندگی شما سیستم پشتیبانی و مراقب شماست که تحت درمان قرار می گیرید.
- بچه ها و نوه ها. آنها می توانند تشخیص دهند که چه زمانی چیزی اشتباه است، بنابراین مهم است که حقیقت را به آنها بگوییم. جیل فلدمن که در سال 2009 مبتلا به NSCLC تشخیص داده شد، می گوید: “من 13 ساله بودم که پدرم از سرطان ریه درگذشت.”
- دوستان و خانواده. آنها همچنین می توانند حمایت و احساس جامعه را ارائه دهند.
- کارفرمایان و همکاران. در برخی موارد، ممکن است به زمان استراحت یا تغییر برنامه نیاز داشته باشید. به خاطر داشته باشید که قانون فدرال آنها را از تبعیض علیه بیماران مبتلا به سرطان ریه منع می کند. شما باید با فردی در بخش منابع انسانی خود صحبت کنید.
2. نحوه انتشار اخبار را در نظر بگیرید
وقتی تشخیص خود را شخصاً به اشتراک می گذارید، می خواهید مکانی آرام و خصوصی برای صحبت آشکار پیدا کنید. ممکن است بخواهید یکی از عزیزانتان مانند همسرتان را برای حمایت در کنار خود داشته باشید.
در بسیاری از موارد، ممکن است زمان، انرژی یا تمایلی برای صحبت با همه افراد به صورت انفرادی نداشته باشید. همچنین می توانید به مردم بگویید:
- در یک گروه. فقط قبل از شروع مطمئن شوید که همه آنجا هستند. کانران میگوید: «در اواسط راه که به گروه مطالعه کتاب مقدس نزدیکم گفتم، شخصی وارد شد و گفتگو را از مسیر خارج کرد.
- از طریق یکی از عزیزان. از یک فرد قابل اعتماد بخواهید که به دیگران بگوید. بگذارید بدانند چه چیزی و چقدر می خواهید به اشتراک بگذارید.
- از طریق ایمیل، متن یا وب سایت. می توانید افراد را از طریق ایمیل یا متن به روز نگه دارید. یا یک وب سایت راه اندازی کنید، مانند CaringBridge. فلدمن میگوید: «من یک ایمیل برای والدین دوستان بچههایم فرستادم تا اطلاعات نادرستی به آنها نرسد. نحوه پاسخگویی افراد را درج کنید. ممکن است ترجیح دهید تماس دریافت نکنید. یا بگویید که قادر نیستید به همه افراد به صورت جداگانه پاسخ دهید.