شایانوز- سینمای ایران امروز در سیطره کمدی است. آثاری ساخته شده تا شما را بدون توجه به موسیقی، متن، صحنهپردازی، نور، رنگ، کادربندی و سایر عناصر ضروری بخندانند تا یک اثر بصری عالی بسازید! با هر روش و مهارتی که بتوان از آن استفاده کرد. از جوک های دست ساز و مجازی گرفته تا تم های جنسی. گاهی کسانی که کار خود را بهتر بلد هستند در جای درست از این شوخی ها استفاده می کنند و خنده مخاطب را برمی انگیزند، در حالی که دیگران شکست می خورند. رقص در جذب عموم هم تبدیل به یک خال شده است، گویی در فیلم گنجانده شده است تا تبدیل به یک ترند در فضای مجازی شود.
قطبی شدن مخاطب
«صبحانه با زرافهها» سروش صحت از آن دست آثاری است که با ساختن این جوکهایی که به آن اشاره شد مخاطب را به خنده انداخت. اما مخاطبانش مانند دیگر آثارش به دو دسته مخالف و موافق تقسیم شدند. صحت در این نمایش کمدی سیاه خلق کرده است. نوعی کمدی که در تاریکترین لحظات زندگی اتفاق میافتد یا موضوعات و موضوعاتی را که تابو محسوب میشوند مورد تمسخر قرار میدهد. البته این نوع لحظه آفرینی کمدی در کارهای قبلی او نیز تا حدودی دیده می شود.
ردپای دنیای خیالی صحت در «صبحانه با زرافه ها»
این فیلم به نوعی مکمل آن چیزی است که به «دنیای خیالی حقیقت» معروف است. همان دنیایی که با اولین کار این کارگردان یعنی «ساختمان پزشکان» شروع شد و بعدها با همان مضمون داستانی و حضور یکسری بازیگران به کار خود ادامه داد و ردپای آن را در همه آثار میتوان دید. او انجام داد. تاکنون کارگردانی کرده است. به همین دلیل اگر از ابتدا این آثار را دیده باشید، به راحتی می توانید با جدیدترین آثار این کارگردان ارتباط برقرار کنید.
روایتی مردانه از زندگی.
این فیلم یک روز از زندگی روزمره چهار مرد را روایت میکند که دوستی دیرینهای با هم دارند و درست در مهمترین شب زندگیشان، موقعیتی رخ میدهد که مسیر زندگی آنها را تغییر میدهد. این نوع دوستی مردانه را میتوان در آثار دیگر صحت مانند «لیسانسهها» و «دنیا با من میرقصد» نیز مشاهده کرد. گویی دنیای مردانه را خوب می شناسد و ترجیح می دهد بیشتر به آن توجه کند.
صحت در این اثر نه به دنبال پیام رسانی است و نه قصد نصیحت به مخاطب را دارد. سعی کنید بخشش، گذشت، بینش فلسفی زندگی و حتی کتاب خواندن، خلق موقعیت هایی از زندگی روزمره را آن هم در پاکت نامه و به دور از شعار پخش کنید.
کشش غیر ضروری
“صبحانه با زرافه ها” شروع بسیار خوبی دارد، اما با گذشت ثانیه های فیلم، داستان خسته کننده می شود و این غیرضروری است! انگار از ابتدا سریالی برنامه ریزی شده بود و داستان بر اساس آن ترسیم شده بود، اما ناگهان نظر نویسنده و کارگردان تغییر کرد و هر آنچه که قرار بود در 30 قسمت گفته شود در یک فیلم 98 دقیقه ای خلاصه شد و به تبع آن ، موارد اضافی گنجانده شد. نیازی نیست
فاصله گذاری دقیق هنگام خلق لحظات کمدی.
نکته مهم این است که این فیلم از روایتی خطی بهره می برد و هیچ فراز و نشیبی در لحظات طنز آن وجود ندارد. در واقع همه شوخی ها در فاصله مشخصی از یکدیگر و در جای مناسب اتفاق می افتند. اگرچه ممکن است در حین تماشای آن احساس کنید که برخی شوخیها را نباید انجام داد، اما نکته اینجاست که حتی در تلخترین شرایط هم میتوانید زندگی عادی داشته باشید و با شوخی و خنده بر موقعیتهای حساس غلبه کنید.
کارگردانی که خوب بازی می کند
کمدی «صبحانه با زرافه ها» در سال 1402 به کارگردانی سروش صحت و تهیه کنندگی سید مصطفی احمدی ساخته شد و اولین بار در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. اکران عمومی فیلم نیز از 9 آبان 1403 در سینماهای ایران آغاز شد. بهرام رادان، پژمان جمشیدی، بیژن بنفسه خواه و هوتن شکیبا به ایفای نقش می پردازند و از اواسط فیلم هادی حجازی فر با نقشی متفاوت وارد می شود. صحت پیش از این با شکیبا و جمشیدی همکاری داشته و آنها با فضای ذهنی این کارگردان آشنایی نسبی دارند. اما آنچه مشخص است این است که صحت میداند چگونه با این بازیگران خوب بازی کند تا آنچه را که میخواهد به نمایش بگذارد.
هوتن با صبر و حوصله طرف نامکین بود را نشان می دهد که نقش همتای او را در «لیسانسه ها» بازی می کرد. بیژن بنف خواه همان بازیگری بود که در آثار کمدی دیگری مانند «ساختمان پزشکان» بازی کرد. یک شخصیت ظاهراً خراب و باحال که سعی می کند خنده دار به نظر برسد. پژمان جمشیدی نیز همان نقشی را بازی می کند که در «پژمان» بازی کرد. هادی حجازی فر در این فیلم متفاوت از فیلم های تاکنون ظاهر می شود و جنبه دیگری از بازی های خود را به مخاطب ارائه می کند. بهرام رادان که نقش پسر ساده، خجالتی و کمی ترسو را بر عهده گرفته است، به خوبی با این نقش تطبیق مییابد و وجه دیگری از بازی خود را نشان میدهد و فضای تکراریای را که قبلا بازی کرده بود، رها میکند.
چه چیزی باعث می شود صبحانه با زرافه های 16 سال به بالا باشد؟
رضا در شب عروسی اش به دلیل خستگی و فشاری که از برپایی مراسم متحمل شده بود از دوستانش می خواهد که مواد مصرف کنند، اما درست پس از مصرف مواد، اوردوز می کند. دوستانش که عادی نیستند، مخفیانه سعی می کنند رضا را از عروسی بیرون بیاورند و حالش را بهتر کنند. تلاش آن ها لحظات خنده داری را رقم می زند و داستان اصلی فیلم «صبحانه در زرافه ها» را شکل می دهد. در این اثر استفاده از مواد مخدر به صورت پیوسته و جذاب نشان داده شده و به عنوان راه حلی برای فرار از مشکلات ارائه شده است. با توجه به ناهنجاری فوق الذکر و سایر ناهنجاری ها، فیلم صبحانه با زرافه ها برای کودکان زیر 16 سال ممنوع است.