به گزارش خبرنگار مهر به نقل از سلامتی دی نیوز، این مطالعه بر روی بخش مهمی از آناتومی مفصل ران به نام گردن انجام شده است استخوان ران متمرکز شده است.
محققان فنلاندی دریافتند که افراد 70 تا 85 ساله که عمدتاً کم تحرک بودند، پس از یک برنامه ورزشی طولانی مدت، استحکام استخوان گردن را افزایش دادند. استخوان ران حفظ یا به دست آوردن
نکته کلیدی، شدت و فشار فعالیت بدنی بود. به عنوان مثال، افرادی که سریع می دویدند یا راه می رفتند بسیار بیشتر از افرادی که با سرعت عادی راه می رفتند، سود می بردند.
«تولیوم سومینانیکی از نویسندگان این تحقیق دانشگاهی است. Yuväskylä فنلاند گفت: «حتی در دهه 70 و 80 زندگی، اضافه کردن این نوع فعالیت به برنامه روزانه خود آسان است.
وی افزود: می‌توان فعالیت‌های با شدت بالا مانند پیاده‌روی سریع و بالا رفتن از پله‌ها را به زندگی روزمره اضافه کرد. با بلند کردن انگشتان پا و سپس پایین آوردن پاشنه‌ها می‌توان بدون پریدن به ضربات پرشی نیز دست یافت.
با کاهش فعالیت بدنی با افزایش سن، تراکم و یکپارچگی استخوان نیز کاهش می یابد. اما آیا می توان آن را متوقف کرد یا کاهش داد؟
برای کشف این موضوع، محققان 299 مرد و زن 70 ساله و بالاتر را که عمدتاً بی تحرک بودند، در یک برنامه یک ساله متمرکز بر تمرینات قدرت عضلانی، استقامت، تعادل و انعطاف پذیری ثبت نام کردند.
این برنامه به راحتی شروع شد و به سمت فعالیت های شدیدتر پیش رفت و میزان و شدت فعالیت بدنی قبل و بعد از شش ماه تمرین پیگیری شد.
تیم فنلاندی همچنین از فناوری پیشرفته اشعه ایکس برای ردیابی تراکم استخوان و ویژگی‌های ساختاری گردن استفاده می‌کند. استخوان ران از مفصل ران استفاده کرد.
این تیم گزارش داد: «فعالیت بدنی روزانه متوسط و شدیدتر با کاهش کمتر تراکم معدنی استخوان در گردن». استخوان ران “مرتبط بود.”
سومینان وی گفت: به عنوان مثال راه رفتن و دویدن باعث ایجاد ضربه هایی با شدت های مختلف می شود. ما دریافتیم که اثرات حداقل قابل مقایسه با پیاده روی سریع با حفظ بهتر تراکم مواد معدنی استخوان مرتبط است.
