به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روز گذشته سعید جلیلی به ستاد انتخابات کشور رفت و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شد. طبق معمول او همزمان عده ای از هوادارانش در اطراف وزارت کشور تجمع کردند و شعارهایی سر دادند و دست نوشته هایی در دست داشتند که نشانه اصلی آن مخالفت جلیلی با پدرخوانده و طرفدار بی دفاعان بود. میدان دادن!
به گزارش عصر ایران، این شعار یادآور انتخابات اخیر مجلس است که رادیکالیسم اصولگرا در انتخابات درون اردوگاهی با شعارهای مشابه علیه شبح قالیباف وارد عمل شد و ماه ها قالیباف را به عنوان نماد اشرافیت و اشرافیت به پیروان خود تقدیم کرد. پدرسالاری و مفاهیمی از این دست قول داد پژوش ها علیه موز قیام کنند و در مجلس تغییرات جدی ایجاد کنند و بر جریان انقلاب در میان قالیبافان غلبه کنند و خواهند کرد و خواهند کرد و… !
اما وقتی انتخابات تمام شد، به اصطلاح انقلابیون پشت درهای بسته با همان قالیباف روبرو شدند و جلوی دوربین ها لبخند زدند و او را به عنوان رئیس مجلس انتخاب کردند و اصلاً فاش نکردند که اینطور نیست. بی اهمیت است که در ماه های گذشته به او نگفته است. با اینکه تمام طرفدارانش در تمام این مدت مشغول کار بودند!
الان هم که هنوز شعارهایشان در گوش ملت طنین انداز شده است، بار دیگر بر ضد پدرخوانده ها اعلام قیام کردند و به مردم بی پناهی که قرار است ابرمردشان باشند، یادآوری کردند. سوپرمن نتیجه سال ها مذاکرات هسته ای شما تصویب 6 قطعنامه علیه ایران بود که 5 قطعنامه تحریم های گسترده ای را علیه ایران اعمال کرد و واقعا مردم را بی دفاع کرد.
کیست که نداند همین کسانی که جلوی دوربین علیه پدرخوانده ها شعار می دهند خودشان پدرخوانده های اصلی هستند و پشت دوربین با پدرخوانده های دیگر صحبت می کنند و چه کسی در سال 1403 این شعارهای دروغین را باور می کند؟
آیا درست است که از مجلس ششم، همه مجلس ها و در 19 سال، 11 سال گذشته – با احتساب سه سال قبل – دولت در دست این اصولگرایان و جلیلی و دوستانش نبوده است؟ و اینکه نهادهای قدرت دیگری هم هستند که دائماً در دست آنهاست. پس، آنها می خواهند علیه کدام پدرخوانده شورش کنند؟
در مقطعی مرحوم هاشمی رفسنجانی را پدرخوانده خود خطاب کردند و با دو قطبی شدن با ایشان به اهداف سیاسی خود رسیدند (در مقطعی اصلاح طلبان و سپس اصولگرایان ایشان را پدرخوانده خود کردند و البته کردند). چند روز پیش در انتخاب رئیس مجلس دلشان را باختند و الان هم همین شعار را می دهند و احتمالاً دنبال کسی هستند که لباس پدرخوانده دوخته شده در خیاطی اصولگرایان را بپوشد و خودشان هم بپوشند. لباس سوپرمن را بپوشید و داستانی خسته کننده، مضحک و مشمئزکننده را برای چندمین بار به صحنه انتخابات بیاورید.
اصولاً وقتی کاندیدایی اعم از اصلاح طلب و اصولگرا بدون یک سخنرانی مبتنی بر واقعیت، بدون چشم انداز روشن و بدون وعده اجرایی قابل سنجش وارد صحنه می شود و اعلام می کند که مخالف این و آن است، باید مراقب باشیم. از او به این دلیل بود که رئیس جمهور نمی‌آید تا با این و آن بجنگد، بلکه می‌آید کشور را بسازد و ساختن نیاز به برنامه‌ریزی و برنامه‌ریزی دارد، نه «تهمت زدن به دیگران» و «فضاسازی» و «شعار گفتن» و «فکر کردن». از خودش به عنوان یک قهرمان.» «ایران کنونی ما پر است و از این چهارضلعی بدبخت!
۲۷۲۱۱
