سروش رفیعی پس از حضور اسمار ویرا به عنوان سرمربی پرسپولیس و تغییر سیستم در این تیم، در اولین بازی مقابل آلومینیوم در اراک در میانه خط سه و در رده دهم به میدان رفت اما با بازگشت امیدها. عالیشاه یک خط به عقب رفت و دو بازی اخیر را با مسعود ریگی انجام داده است.
سروش حالا در تیمش نقش میلاد سرلک را بازی می کند که هم هافبک دفاعی بود و هم به تیمش در بازی سازی و سازماندهی حملات کمک می کرد.
در دو بازی اخیر سروش رفیعی بازی را از وسط زمین پرسپولیس شروع می کند، اما آنچه در زمین فولادشهر به چشم می خورد، توپ زدن، پیروز شدن در نبردها در خط هافبک، پاسکاری دقیق و استفاده از مالکیت توپ کمتر امکان پذیر است. تاثیر روی او و دقت در فاز، حمله تیمش بود که باعث شد شماره 7 قرمزها بهترین عملکرد ممکن را در پست جدید خود ارائه دهد.
سروش رفیعی در همان ثانیه از 8 بازی یک پاس فوق العاده به مهدی ترابی داد که می توانست سریع ترین گل فصل لیگ برتر را به ثمر برساند اما ترابی قدر این پاس عالی را ندانست.
رفیعی هرگز در جریان بازی پایین نیامد و مهره بسیار موثری در خط هافبک برای تیمش بود و باعث شد وزن خط میانی پرسپولیس بالا برود و به خط هافبک حریف ضربه بزند.
این دیدار را مطمئنا می توان بهترین نود دقیقه سروش رفیعی در این فصل دانست که برای عثمار که نگران یافتن جانشینی برای سرلک بود، نویدبخش خواهد بود.
سروش که در اکثر بازی های این فصل و حتی فصل قبل حالت تدافعی به خود گرفت و بیش از هر بازیکن تیمش اشتباه کرد و اخطار گرفت، در بازی فولادشهر با هوش و تجربه بیشتر از همیشه به توپ ضربه زد و بازیکن موثری بود. برای رسیدن به این پیروزی، حالا می توان گفت که شماره 7 پرسپولیس در رده 8 بازیکن بهتری است.
به نظر می رسد ترافیک ایجاد شده در خط هافبک در بالا بردن کیفیت بازی رفیع موثر بوده است، چرا که او به خوبی می داند که با حضور خبنده لو و ارونوف، قدرت عثمر برای نقل و انتقالات متعدد در میانه زمین پرسپولیس افزایش یافته است. هر بازیکنی می تواند در هر مسابقه ای روی نیمکت بنشیند، یا تعویض شود.
البته سروش در این تیم آنقدر تجربه کسب کرده که می داند چطور از آب در بیاید و طوری بازی کند که تیم به او نیاز داشته باشد.
