توسط لاورن مک دونالد، همانطور که به هالی لوین گفته شد
در سال 2018 تشخیص داده شد که من مبتلا به سرطان ریه غیرقابل جراحی مرحله IV هستم. این یک سفر طولانی و سخت بوده است. اما به لطف تیم مراقبتی و درمانهای نوآورانهام، توانستم این بیماری کشنده را به یک بیماری مزمن تبدیل کنم. این چیزی است که می خواهم دیگران بدانند.
یک تشخیص مخرب
7 ماه طول کشید تا تشخیصم را گرفتم. به طور غریزی می دانستم که چیزی درست نیست. مثلاً وقتی از پلههای مترو بالا میرفتم، تنگی نفس را تجربه میکردم و زیر قلبم ضربات درد داشت. در حالی که یک تکنسین سونوگرافی حفره قفسه سینه ام را انجام داد، از حال رفتم.
در ابتدا، پزشک مراقبت های اولیه من مشکوک به ذات الریه بود. اما وقتی سونوگرافی التهاب و مقدار زیادی مایع در ریههایم را نشان داد، بلافاصله برای سیتی اسکن به متخصص ریه ارجاع شدم. آن آزمایش مانند یک درخت تعطیلات روشن شد. سرطان نه تنها به هر دو ریه نفوذ کرده بود، بلکه در تمام بدنم از جمله مغز و ستون فقراتم نیز پخش شده بود. یک هفته بعد، یک جراح ریه بیوپسی را انجام داد. پزشکانم به من گفتند که یک نوع سرطان ریه غیر سلولی دارم – شایع ترین نوع سرطان ریه که به عنوان جهش EGFR شناخته می شود.
وقتی همه اینها را یاد گرفتم، مات و مبهوت شدم. من یک فرد 52 ساله غیرسیگاری سالم و بدون سابقه خانوادگی هیچ نوع سرطان بودم. نگران بودم که مجبور شوم شغل مورد علاقه ام به عنوان معلم مطالعات اجتماعی دبیرستان را رها کنم و مجبور شوم براون استون 140 ساله ام را ترک کنم تا به فلوریدا برگردم تا با مادرم زندگی کنم.
یک پرتو نور
هنگامی که پزشکان من تشخیص من را دادند، آنها همچنین خبرهای خوبی را به اشتراک گذاشتند: یک درمان جدید مورد تایید FDA برای این نوع سرطان ریه متاستاتیک در دسترس بود. این درمان EGFR جهش یافته موجود در سلول های سرطانی را هدف قرار داده و آن ها را مسدود می کند. من درمان را در آگوست 2018 شروع کردم. دو هفته بعد، با چیزی که به نظر می رسید ذات الریه بود در بیمارستان بستری شدم. هنگامی که پزشکان یک سی تی اسکن پیگیری کردند، به کشف تکان دهنده ای دست یافتند: تمام تومورها، ضایعات و گره های من به نصف کاهش یافته بود و ریه های من به سادگی با سلول های سرطانی مرده پر شده بود. تا ژانویه 2019، من در بهبودی کامل بودم.
من به مدت 2 سال در همین حالت ماندم تا در بهار 2021 که سرطان من عود کرد. من در یک کارآزمایی بالینی در مموریال اسلون کترینگ به پایان رسیدم که در آن یک داروی آزمایشی به درمان اصلی من اضافه شد. تا ژانویه 2022، سرطان من یک بار دیگر ناپدید شد. سپس به شیمی درمانی و پرتو درمانی معمولی رفتم که تابستان امسال تمام کردم. اکنون، من تحت شیمی درمانی نگهدارنده همراه با دارویی هستم که به جلوگیری از رشد رگ های خونی جدید که می توانند تومورها را تغذیه کنند، کمک می کند.